Marlène heeft haar dossier achtergelaten. Laten je ouders of man naar het spreekuur gaan met het dossier en dan horen ze het wel. De klachten enz. van het nu, zoals Marlène beschreef, zet je even op papier, zodat ze ook over nu kunnen praten.Lynn schreef:En dit is ook de reden waarom ik serieus een artsen trauma heb opgelopen.. Ik blijk nu Lyme te hebben, maar durf nog steeds geen arts onder ogen te komen in NL.. Ze zijn zo kei en keihard en zo onwetend. Mijn ouders en man praten al een week op me in dat er ook goede artsen met oog voor de mens in ziekenhuis werken en dat ik het nu weer moet gaan proberen, maar ik kan het (nog) niet opbrengen.. En de reden is precies jouw verhaal.. Wat een teleurstelling weer!
Ik vraag me al een paar decennia af waar specialisten eigenlijk voor zijn. Ze kunnen zo primitief in hun denken zijn en lijken veel domweg niet te weten.