altijd al wel gestoeid met energie

elena · Bericht door **elena** » 15 apr 2012, 20:24

Zelf heb ik sinds 10 maanden extreme vermoeidheidsproblemen, nou ja dat is niet het goede woord. Eigenlijk een totaal gebrek aan energie en als ik iets heb dan is die bij de minste en geringste inspanning weer weg, alsof er een lek in mijn lichaam zit. Bij een overschrijding van mijn grenzen lig ik twee dagen in bed om te herstellen. In principe zijn deze klachten "ineens" schijnbaar gekomen door een pfeifferinfectie, als is dat niet met zekerheid te zeggen omdat die niet meer actief was.

Nou heb ik eigenlijk al meer dan 25 jaar problemen met mijn energiehuishouding, maar niet op dit niveau. Toch moest ik in het verleden soms toch stoppen met sporten omdat mijn energie dan helemaal verdwenen was (1 of 2x per maand) en ben ik al vrij snel 1 dag per week minder gaan werken omdat ik een hele werkweek niet vol kon houden. Hebben jullie deze ervaring ook of kregen jullie van het ene op het andere moment klachten zonder daarvoor ooit problemen te hebben gehad op dit gebied?

groetjes,
Elena

elena · Bericht door **elena** » 17 apr 2012, 08:49

Jammer dat er geen reacties op komen

danielle · Bericht door **danielle** » 17 apr 2012, 09:15

Hoi,

Naar mijn idee is mijn energie,conditie altijd goed geweest.
Ik kon alles en deed alles.
Heb er veel moeite mee dat dat nu niet meer lukt.
Was je als kind ook al vermoeid?

Groetjes Danielle

magnetronnie · Bericht door **magnetronnie** » 17 apr 2012, 09:22

Ik heb wel redelijk vaak in het ziekenhuis gelegen voor van alles en nog wat, maar altijd volledig hersteld en nooit vermoeidheid als klacht gehad.

tanto · Bericht door **tanto** » 17 apr 2012, 09:57

Ik herken het wel elena. Bij mij begon het ongeveer op mijn 24e. Vanaf toen heel veel aan het kwakkelen geweest. Met periodes was ik moe/energieloos/duizelig/misselijk/zwak. Natuurlijk kon de huisarts nooit iets vinden en ik ben dus veel bij de psycholoog/haptonoom/orthomoluculair arts geweest. Dat heeft me lang een soort op de been gehouden tot 2005. Vanaf toen ging het bergafwaarts tot mijn crash in 2007. Nu kan ik al bijna vijf jaar ongeveer niks meer.

Ik heb trouwens tot 2007 nog wel gewoon kunnen sporten. Maar merkte wel dat ik een langere hersteltijd nodig had dan andere mensen. Daarnaast kon ik mijn lijf nooit echt vertrouwen. De ene dag liep ik moeiteloos 10 km hard, de andere keer met moeite 3 km. Geen peil op te trekken.

elena · Bericht door **elena** » 17 apr 2012, 12:32

Als kind had ik het niet. Maar als tiener ben ik nooit veel uit geweest en lag ik in het weekend toch vaak al om 22.00 uur op bed. Als ik wel uit ging hield ik het niet zo lang vol als leeftijdgenoten. Ik dacht dat ik gewoon een ochtendmens was.

Toen ik een jaar of 20 was ben ik bij diverse artsen terecht gekomen. Iedereen vond vermoeidheid vage klachten en behalve een arts die gespecialiseerd was in vitaminen en die me ook behandeld heeft (zonder resultaat) kwam ik niet veel verder. Toen ik een jaar of 25 was ben ik bij een arts terecht gekomen die werkte met polsdiagnostiek. Ik heb toen twee jaar een speciaal dieet gehad (compleet suikervrij) en homeopatische medicatie. Na twee jaar was mijn conditie wel weer redelijk op peil, maar toch heb ik mijn lichaam ook nooit meer echt kunnen vertrouwen. Ik sportte wel en deed veel maar ineens kon mijn energie ook helemaal weg zijn en dan moest ik er mee stoppen.

De arts die polsdiagnostiek deed viel het op dat er iets met mijn lever was. Het is inmiddels weer jaren geleden dus hoe het precies zit weet ik niet meer.