De knop om (2x)

[stargazertje]

Als ik 's ochtends wakker word doet mijn lichaam o.a. megaveel zeer oa de Lyrica die ik 's avonds in neem. Echter na zo'n 10-15 minuten na wakker zijn (en gewoon blijven liggen) doet alles iets minder zeer. Hoe is dit mogelijk? Gebeurd dat omdat je zelf pijnstillende stoffen aanmaakt of zet je een soort knop om in je hersens zodat je de pijn minder voelt?

Daarnaast kan ik een knop in mijn koppie omzetten waardoor ik dingen doe ondanks dat ik al supermoe ben en klachten heb. Voel tijdens de activiteit niets en mijn denkhamstertje heeft dan ook pauze. Ik kan het bewust doen, maar het is steeds vaker ook een soort van vluchtgedrag. Zodra ik de knop weer in standje normaal zet of wordt gezet komt er wel een enorm klap. Komt dit bekend voor? En hoe houd ik het tegen?

[felixloena]

Het eerste wat je schrijft kan ik niks op zeggen. Alleen dat als ik niet een kwartierjte blijf liggen 's morgens en eerder moet opstaan dan mijn biologische klok, dat ik dan misselijk word.

Het tweede wat je schrijft is zeer herkenbaar. Soms ga ik door op de automatische piloot, omdat het op dat moment niet anders kan. Ik voel dan ook niet dat ik moe word of pijn krijg, dat komt pas als ik rustig ga zitten. En soms voel ik mijn grenzen niet omdat ik het naar mijn zin heb.

Ik weet ook niet goed wat ik eraan doe. ik probeer zoveel mogleijk via een vast ritme te leven. En aan de hand van de klok weet ik dat ik moet stoppen.

[malu]

Dat tweede herken ik ook, maar gaat de afgelopen jaren steeds beter. Alleen in de lente/zomer schiet ik nog wel eens door, bv als ik buk om 1 stukje onkruid te wieden dan worden het er gelijk 5 en dat is weer teveel... (in die periode krijg ik meestal gewoon meer energie, maar kan die dan nog niet echt gebruiken)

Wat ik doe klinkt op het eerste gezicht misschien zweverig maar is juist om het tegendeel te bereiken: ik probeer me zoveel mogelijk bewust te zijn van mijn ademhaling en als ik me niet voel 'aarden' probeer ik aan mijn voeten te denken. Dus als ik te snel 'ren', letterlijk een paar passen zo langzaam mogelijk de voet afwikkelen, weer optillen en voelen hoe je andere voet landt. En dat dus terwijl je rustig de adem 'door je lichaam laat gaan'.

Het duurt ff om aan te leren, maar het is voor mij dé manier geweest om mn lichaam goed aan te blijven voelen. Juist door het zieke gevoel even helemaal toe te staan... Al doe je het eerst 3 keer 1 minuut per dag: het is een begin om ook op die 'knop om' momenten wat gas terug te kunnen nemen.

Een vast ritme is voor mij ook essentieel om niet door te schieten. Net als (minstens) op 1 vast tijdstip per dag verplichte rust nemen (ik doe dan zo'n ademoefening omdat ik te 'hyper' ben overdag om te slapen ondanks moeheid - hoofd staat nooit stil, maar met zo'n oefening gaat het redelijk).