@ Domien
er is geen overkoepelend persoon waar we nu eens alles kunnen aan tonen om zo een diagnose te stellen.
Dit is net waar het schoentje (steeds) wringt.
Met Brussel doelde ik natuurlijk op prof. De Meirleire (V.U.B.), althans als er vermoeden van M.E. werd gesteld.
Zoals blijkt uit meerdere (pijnlijke) getuigenissen alhier hanteerd de KUL met geciteerde personen, vnl. de 'psycho sociale' visie met alle kwalijke gevolgen vandien. (zie in dit verband o.m. getuigenis van Marlène, onder (forum) > psychosociale aanpak > mijn email naar Van Houdenhoven).
Heeft U de Canadese criteria al doorgenomen ivm. M.E. ? zie (home) > ME/CVS > Diagnose), dit includeert richtlijnen voor huisartsen (definitie, diagnose, onderzoek,behandeling...).
Zelfs indien uw echtgenoot niet aan M.E. zou lijden, denk ik dat (uitsluitings)diagnose via DML hoedanook verheldering kan brengen door het breed-spectrum karakter v/d verrichte onderzoeken aldaar + specialismen.
Ook zal U rekening moeten houden met het feit dat niet elke huisarts -om het delicaat te stellen- voldoende kennis in huis heeft ter interpretatie v/e bloedanalyse (microbiologisch, serologisch, biochemisch, hematologisch..), laat staan de juiste onderzoeken te bestellen..
In dit opzicht ook, zou consultatie bij hoger genoemde u van groot nut kunnen zijn.
Zie ook (home) > ME/CVS > artselnlijst !
met beste groet.