Ik doelde eigenlijk sowieso al meer op een ziekte waarbij verbetering niet meer aanwezig is, niet zozeer op ME in dit geval.
Zelf ben ik ook wel van het 'in voor en tegenspoed', al zou je dat niet uit bovenstaand halen vermoed ik, desondanks vind ik wel dat het een relatie moet blijven en geen ...

Heb ik inderdaad ook in Internet Explorer, andere browsers geen enkel probleem en het is ook vrij simpel te verhelpen als website-bouwer met een enkele toevoeging in het bijbehorende forum css bestand.

Als ik écht veel zieker zou worden waardoor ik amper meer iets zou kunnen zou ik denk ik zo egoïstisch zijn om haar de keus niet meer te geven en voor haar die beslissing te nemen.
Kun je nog zoveel van elkaar houden, maar als je enkel nog bij elkaar blijft puur ómdat je nou eenmaal van diegene ...

Op het moment valt het hier nog wel mee.
Ik werk tussen de 9 en de 20 uur, al is dat laatste eerder een uitzondering.
Beginnen doe ik ergens tussen 10 en 11 uur zodat ik eerst goed kan eten en een beetje op gang kan komen dan ben ik veelal tussen 12 en 1 uur klaar met het eerste deel (soms is dat ...

Ik heb soms ook moeite om uit m'n woorden te komen, zwaar irritant en dat heb ik nooit gehad en gek genoeg is het vaak met de simpelste woorden.
Ook het vergeten van dingen in het algemeen is echt rampzalig, ik weet soms op de helft van de supermarkt al niet meer wat ik nou in m'n karretje heb ...

Ik kan zo moeilijk om met terugvallen! Telkens ik blij ben dat het beter gaat, val ik opnieuw terug. En niemand die begrijpt hoe zwaar dat is.
Niemand die snapt hoe zwaar het is om zo hard te willen maar niet te kunnen. De frustraties, het verdriet, de wanhoop, de hoop, niemand ziet en begrijpt ze ...

Ik heb altijd bijzonder veel gelopen vóor mijn klachten en nu loop ik dagelijks nog steeds vele kilometers.
Desondanks heb ik ook altijd (vaak al na een uur) pijn aan m'n benen, dat terwijl die juist het best ontwikkeld zijn gezien m'n marathon-verleden en vele duursporten.

Ik link het ook puur aan ...

Dat gapen heb ik ook, tot in extremen en dan hoef ik me niet eens éxtra moe te voelen.
Ik slaap trouwens prima, heb er wel een nieuw bed voor aangeschaft omdat dat matras van de vorige echt dramatisch was voor mijn gewicht/lengte.

Alleen is het grootste probleem, ik ben al vroeg moe op de avond ...

Ik heb wel dat ik af en toe wazig zie en soms zelfs dubbel, dat ik zeg maar m'n oog zie in de spiegel en vlak eronder nogmaals alleen dan bijzonder wazig en doorzichtig en dat verplaatst zich dan naar hetgeen waar ik dáarna naar kijk.
En m'n focus lijkt af en toe weg, alsof je cameralens niet goed ...

Een geranium heb ik wel, maar haha die vind ik wel leuk. Maar ik vind dat ook heel moeilijk en zit ook nog echt in een fase van niet accepteren. Ik zou daar ook graag met mensen over praten die ook in deze fase zitten en zichzelf nog te jong vinden om "als een bejaarde" te leven.
* Meldt zich ...

Het ergste voor mij is inderdaad ook dat ik amper serieus genomen wordt door m'n omgeving, vooral m'n directe omgeving die me jaren kennen en zelfs m'n ouders.
Ik weet dat ik ziek ben, weet alleen niet zeker wat ik heb maar ondertussen hanteert iedereen de 'regel' dat zolang ik niets heb qua ...

Ik vind het maar moeilijk om balans te vinden tussen iets doen en de rust pakken en zo af en toe weet ook niet meer wanneer m'n lijf nou méer aan kan dan een andere keer.
In het begin vond ik het zwaar frustrerend en ben ik tegen de stroming in gaan zwemmen, als ik kapot was ging ik nog net die paar ...