In het dagelijks leven werk ik als tandartsassistente en woon samen met mijn kat muppet.
Al jaren ben ik snel moe en weet ik niet beter dat ik meer rust nodig heb dan leeftijdgenoten op vrije dagen smiddags slapen of op vakantie is normaal geworden, maar schoof dat altijd op mijn darmproblemen ik heb een prikkelbare darm en neem voedingsstoffen slechter op.
Vanaf eind 2012 veranderde de situatie ging minder goed met me lichamelijk en geestelijk, in april 2013 storte ik in en kwam met ernstige paniek/angstaanvallen thuis te zitten. Mijn energielevel daalde nog veel meer.
Dankzij medicatie en cognitieve therapie kon ik per januari 2014 met mijn reintegratie op de werkvloer beginnen vanaf mei 2014 werkte ik weer full time.
Ik merkte al snel dat het werken me veel meer moeite dan in het verleden koste, eerst dacht ik dat het gewoon weer wennen was maar weken gingen voorbij en voelde me alleen maar slechter en keek uit naar de zomervakantie.
Ruim 3 weken was ik vrij en had weinig gepland behalve een kort stedentripje naar londen. De dag dat ik thuis kwam was ik zo moe dat ik 8 uur heb geslapen en begin vd avond pas weer wakker werd.
Ik kwam ziek terug uit londen keelpijn verkouden hoofdpijn en dacht ik heb een griep te pakken gewoon paar dagen onder de wol met paracetamol dan is het zo beter.
Helaas gebeurde dat niet na de vakantie ging het eigenlijk heel snel bergaf.
Mijn energie was ver te zoeken en kon de vermoeidheid geen moe zijn meer noemen maar voelt meer als volledige uitputting.
Daarnaast ben ik bijna cronisch verkouden, keelpijn, pijnlijke klieren,pijnlijke gewrichten, trillende benen, spierzwakte, snel koud, veel transpireren, concentratieproblemen, motorische problemen( dingen laten vallen of tegen aan lopen) vergeetachtigheid. Overgevoelig voor licht en geluid. Stijf lichaam vooral in de ochtend, raar hoofd ( gevoel alsof ik flauw kan vallen), emotioneel.
Al gauw richting huisarts gestapt die meteen bloedonderzoek liet uitvoeren de eerste keer op de basis dingen ijzer glucose schildklier nieren enz enz. Toen de uitslagen allemaal goed bleken geprikt voor pfeiffer en nog een vermoeidheidsvirus beidde negatief. Inmiddels ging het zou slecht werken koste me extreem veel moeite op dag 3 dacht ik al is het bijna weekend en dag 4 wist ik ochtends niet hoe ik de dag moest doorkomen.
Inmiddels kreeg ik ook weer last van paniek/angstaanvallen, gelukkig weet ik door mijn therapie hier goed mee om te gaan en kon duidelijk onderscheid maken in emotioneel zijn en depressiviteit enwaardiir mijn aanvallen getriggerd werden. Mijn arts en therapeut gaven al gauw het zelfde aan. Tussen mijn "oren" ging het harstikke goed ben enorm stabiel en absoluut niet depressief de aanvallen komen door de uitputting van mijn lichaam
Na werktijd kon ik amper nog de trap op komen en zakte dan bijna door mijn benen zodra ik op de bank zat/lag wist ik niet meer hoe ik nog eten moest gaan koken. En lag ik de rest vd avond op de bank waarna ik na gtst naar mijn bed vertrok. In het weekend kan ik nauwelijks wat zelfs de simpelste dingen als stofzuigen of mijn bed verschonen lukte nauwelijks en als het al lukte was ik letterlijk een paar dagen ziek ervan.
Ik ben toen naar de bedrijfarts gestapt en 8 uur minder gaan werken, gelukkig nam hij mijn klachten serieus en stelde voor om een verwijzing naar een slaapcentrum te vragen om te kijken of daar een verklaring zou kunnen liggen.
Een aantal weken later moest ik weer bij de bedrijfsarts verschijnen helaas kreeg ik een andere locatie en dus andere arts toegewezen. Binnen 10 minuten wist meneer mij te vertellen dat de verwijzing naar een slaapcentrum handig zou zijn en eventuele andere onderzoeken maar dat daar waarschijnlijk niks uit zou komen:?: ,hij deed dit werk al jaren en zag regelmatig mensen met soortgelijke klachten en moe zijn. En dat bleek eigenlijk nooit iets te zijn.
Niet dat mijn klachten er niet zijn maar het is niks lichamelijks.
Oke knap dat u dat na 10 min al kan diagnostiseren terwijl ik al maanden in de medische molen loop.
Jij je hebt best veel stress momenteel, uhm ik heb helemaal geen stress ben harstikke ontspannen, ja maar je hebt toch aanvallen. Uh ja maar die komen door de uitputting en niet van stress.
Zo ging het gesprek nog een tijd door waarin hij meerder keren hinte dat het tussen mijn oren zou zitten. Waarop ik op een gegeven moment zei nou mijn arts en therapeut maken zich zorgen en zijn beidde ervan overtuigd dat het gied met me gaat psychisch en dat zij echt denken dat er een lichamelijke verklaring is die de klachten veroorzaakt.
Uit eindelijk kwam de vraag wat ik nu dan wilde. Ik zei ik wil in ieder geval iets duidelijk maken ik heb 3/4 jaar ziek thuisgezeten dat wil ik niet nog een keer ik wil blijven werken en niet bij iemand mijn handje op houden voor geld. Maar dat ik 28 uur werken echt niet meer volhield en dat het niet met het soort werk te maken heeft ( oke ik moet geen zwaar lichamelijk werk gaan doen zoals stratenmaken) maar het aantal uur per dag.
Hij stelde voor om dan maar naar 24 uur te gaan maar ie 4 uurtjes zulken geen verschil uitmaken, nou ik denk van wel omdat ik dan in ieder geval 2 halve dagen kan gaan werken en dus langer kan slapen of smiddags kan gaan rusten.
Vanaf de 2e week december werk ik nu 24 uur en merk licht verschil alsin het gevoel dat ik iets meer ademruimte heb als jullie begrijpen wat ik bedoel.
Ik heb nu een week vrij gehad en ga maandag weer aan het werk. Ik heb nachten van meer dan 12 uur gemaakt en ben dan ook nog in de middag gaan liggen en nog veel ik me doodop.
Afgelopen dinsdag was een van mijn beste vriendinnen jarig hele dag rustig aan gedaan en smiddags geslapen om toch savonds naar de verjaardag te kunnen het was superleuk en onwijsgezellig ik had geen erging in de tijd todat mijn lijf behoorlijk pijn ging doen en mn ogen loodzwaar voelde. Bleek het 1.45.
. Ik ben gauw in mijn auto gestapt en met moeite naar huis gereden ik had het ijskoud terwijl mijn lichaam niet koud aanvoelde. Was blij dat ik thuis was en zakte letterlijk door mijn benen
toen ikde deur opendeed.Heb een kruik gemaakt vanwege de kou en ben mijn bed in gekropen, doordat ik het zou koud had kon ik niet inslapen komen uiteindelijk een warmtekussen gepakt en hier op gaan liggen uiteindelijk ben ik na 4:15 in slaap gevallen waardoor oudjaarsdag redelijk aan mij voorbij is gegaan.
Vandaag vierde mijn vader zijn verjaardag om 14:15 ben ik daar heen gegaan ( gelukkig wonen ze 4 deuren verderop) en ben daar op de fauteul gaan zitten en en er niet meer afgekomen en geprobeerd aanwezezig te zijn.
Nu lig ik al vanaf 19:00 in bed maar kan niet slapen.
Daarom maar tablet gepakt en beetje gaan surfen waarop ik dacht ik ga eens googlen op extreme vermoeidheid waarbij ik eerst op de standaard dingen als meer rust vitamines supplementen sporten enz kwam, ik weet gewoon dat dit het niet is en dat ik van sporten alleen maar zieker word voor mijn gevoel
.
. Pfeiffer kon ik ook wegstrepen en kwam toen iets over ME/cvs tegen. Ik dacht serieus dat ik aan het dromen was dit is mijn verhaal
hoezo is dit nog niet geopperd onderzocht.Zoals ik op het eerste gezicht zie is er heel veel te lezen. Daarom besloot ik een bericht te schrijven.
Heeft de bedrijfsarts gelijk zit het tussen mijn oren of zou ik ME/CVS kunnen hebben.
En hoe kom ik erachter? wat voor test? Welke weg kan ik het best inslaan?
Ik hoop dat er hier iemand is die mij kan helpen. Ik weet het gewoon niet meer
Mijn sociale leven licht bijna stil de meeste dingen moet ik afzeggen omdat het niet gaat en in mijn omgeving ( op mijn ouders en beste vriendin na) is er weinig begrip want ben net een jaar uit de roulatie geweest en ik ben ook wel eens heel moe gewoon week vroeg naar bed gezond eten en meer sporten. Was het maar zo makkelijk. Ik lig bijna elke avond om 20:30 in bed en sta op werkdagen om 7.40 of 10.30 op om te gaan werken. Eet zo veel mogelijk fruit en groente en sporten kan amper een trap op laat staan dat ik kan fietsen.
Alvast bedankt voor het lezen
Groeten miranda[/b]
