Plannen als we ooit weer beter zijn

[mattpebles]

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik denk eigenlijk wel vaak aan hoe ik het leven zou aanpakken als ik ooit weer beter zou zijn.

Wat zijn jullie plannen als jullie echt genezen zijn, hoe zouden jullie het aanpakken? Zou je dingen veranderen en dingen onthouden uit het ziek-zijn?

Ik denk in ieder geval dat ik echt ten volle ga genieten van heel kleine dingen. En dat ik (ook al zou ik alles weer kunnen) toch mijn grenzen ga blijven bewaken. Geen stress meer in mijn leven, of toch niet te veel.

Maar ook niet te vergeten: ik zou al mijn nieuwe energie gebruiken om aandacht te vestigen op deze ziekte en al het onrecht en mishandeling die ermee gepaard gaat.

[elias]

ME is in principe niet te genezen en zelfs ALS het na 10-20 jaar ZOU genezen dan heeft het ook zo goed als heel je leven afgenomen.

Wat je wel kan doen is proberen zo goed mogelijk met de klachten om te gaan en ondanks alles het beste van zien te maken.

[huppelepup]

Tjee, ik weet bijna niet meer hoe het is om gezond te zijn. Ja maar mocht het ooit eens goed gaan dan zou ik me ook in willen zetten voor deze rot ziekte en mijn verloren tijd in gaan halen. Werken zou ik zeker niet gaan doen eerst maar eens gaan leven. Baal er vaak genoeg van dat mijn leven stil staat.Allemaal verloren tijd.

[gorbi]

Ik droom weleens van een prachtige renovatie van mijn huis.
Ik weet niet of ik zo edelmoedig zou zijn om de teruggewonnen energie nog in deze rotziekte te steken.

[soof]

eerst (opfris-) autorijles/auto kopen anders kom ik dit dorpje niet uit, daarmee naar m'n nieuwe baan en het kan me geen reet schelen wat dat wordt, oh ja eerst nog het enorme CV-gat vollullen, en dan naar feestjes/sporten/winkelen/vakantie/etc/en nog meer feestjes!/achter feuer aanlopen (hoe kon ik Amazone & tijgertje vergeten!?)

dus chronisch aan m'n hoela

[feuer]

Of we nou wel of niet beter worden, dromen mag en dromen is goed (naar mijn mening).
Je moet toch iets hebben om naar uit te kijken

Ik zou me niet concentreren op wat geweest is, maar het positieve wat ik ervan geleerd heb meenemen en me richten op de toekomst.

Ik zou weer fulltime gaan werken (anders heb ik nog geen geld om leuke dingen te doen), het klussen in mijn huis afronden, weer gaan daten, een maand door de amazone trekken, en een tijgertje knuffelen (dat word het laatste wat ik doe )

Ik denk dat iedereen die ziek is kleine dingen meer waardeert dan een gezond persoon.
En denk wel dat dat zo blijft.
Ook heb ik meer begrip gekregen voor de situatie van anderen.
Maar wat je ermee doet ligt natuurlijk aan jezelf

Mensen die nu negatief zijn en elkaar afzeiken, zullen dat ook doen als ze beter zijn.
Dan vinden ze namelijk wel weer wat nieuws.
Dus laat een ander toch lekker doen waar hij/zij zich goed en gelukkig bij voelt, en steek de energie in dingen die wél belangrijk zijn

[robin123]

Mij werd die vraag gesteld als start voor die "behandeling" bij het Radboud. Ik zou volgens die gast weer helemaal beter worden en moest alles noemen wat ik weer zou kunnen na de behandeling.

Maar het is wel een vraag met een lang antwoord, waarvan ik de eerste het geluk nog heb gehad deze zomer nog fit genoeg voor te zijn geweest:
- op een groot paard galopperen door de bossen (paardje huren voor een uurtje)

De anderen zijn:
- studie herpakken
- een bedrijf starten
- met de hond het bos in
- hardlopen door de bossen
- op mezelf gaan wonen
- samen rijden door de bos en een eigen paard hebben met als maatje een shetlandertje
- heel actief dressuur rijden
- een eigen vakantiehuisje bouwen of op z'n minst ontwerpen voor later
- op vakantie de USA
- klussen - zowel schilderen als echt timmerwerk, verbouwen etc.

En in de categorie kleine pleziertjes:
- naar Walibi
- voor een weekje een huisje in NL,BE of DE
- bungeejumpen
- skydiving of base jumpen
- indoor skydiving
- naar de kermis
- volledige kennis opdoen van allerlei software
- een heel thuisnetwerk met alles erop en eraan aanleggen
- een boek lezen
- stripboeken lezen
- karten
- een uur (liefst een dag) in een race auto

Ik ben zo specifiek geweest omdat ik nog wil kunnen dromen en hoop wil hebben...

[Zuiderzon]

Om het met de woorden van Prof. Dr. Leonard Jason te zeggen:

Een goede strategie om onderscheid te maken tussen de ziekte (ME) en depressie is patiënten vragen wat ze zouden doen indien ze plotseling herstelden. Zij die aan een majeure depressie lijden, zouden waarschijnlijk zeggen dat ze het niet wisten. Maar iemand met ME zou een lijstje beginnen maken met alle dingen die ze willen doen.

[robin123]

Zuiderzon, dat vind ik echt een heel goed citaat.

[soof]

mooie, idd verre van depri lijst!

wat ik me altijd afvraag; als zo'n gast geen gelijk blijkt te krijgen, waar ligt dat dan volgens hen aan?

[asje]

Wat denk je?

[soof]

ja nou ja ben nooit zover gekomen dus wat zegt een Radboudrat tegen je als je hun op-30%-na-onfeilbare behandeling hebt ondergaan

vroeg trouwens een keer hun secretaresse (en die weten altijd alles) welke criteria ze gebruiken en daar had ze nog nooit van gehoord..

[asje]

Je kunt het zolangzamerhand wel bedenken toch.

De Oxford, volgens mij.

[soof]

Verhip je hebt gelijk...... Nou is dit wel een onderzoek.

Back on topic; - zelf stofzuigen

[marlies]

Oh zoveel!!!! Onvermoeibaar blijven spelen met mijn dochtertje, een nacht gaan dansen met mijn vriendinnen, mijn eigen bedrijfje laten uitgroeien tot een eigen bedrijf (zonder je), een boek schrijven, vrijwilliger worden bij de couveusestichting, op vakantie gaan en dan elke dag allemaal leuke uitstapjes maken, elke avond weer zelf koken, weer beginnen met amateurtoneel, meer bardienstjes gaan draaien, weer naar dansles, overal op de fiets naar toe!