Zijn er ook jonge MANNEN die studeren?

Discussies over studeren/school en ME (cvs).

Moderator: Moderators

annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Zijn er ook jonge MANNEN die studeren?

Bericht door annac »

De dip nog zeer laag zijnde en een doel, want nu geen studie, ontbreekt, zakt mijn zoon steeds verder in de figuurlijke en letterlijke str*nt, ondanks "dat beetje een vriendinnetje hebben".

Alle vlijtige liesjes hier te zien ploeteren met hun studie doet me op zich goed, maar zijn er ook jongemannen bij die een weggetje hebben gevonden en zo ja, welk weggetje?

Of, die ook GEEN weggetje hebben gevonden en ook helemaal dreigen te verzanden? Want niets is natuurlijk zo frustrerend om te zien als anderen wel weten "hoe het moet" en jij zelf bij God niet, en je er eigenlijk ook helemaal geen been meer in ziet, omdat, eenmaal studie voltooid: wat dan?

Echt, hij ziet het helemaal niet neer zitten...

Tot en met de middelbare school ging het nog een klein beetje, maar verder?????
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Zijn er ook jonge MANNEN die studeren?

Bericht door Marloes »

Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk het verschil niet zie tussen mannen en vrouwen in de zin van een studie doen of niet..
Keep on rockin'
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Echt niet?
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Bericht door Marloes »

Nee. Ik zie echt niet in waarom het voor een man anders zou zijn.
Leg dat eens uit dan?
Keep on rockin'
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Nou, mannen verschillen toch sowieso van vrouwen? Daarom alleen al!

Ik heb het dan over wijze van dingen benaderen enz. Over taken die toch wel gevoelsmatig heel verschillend kunnen liggen. Mannen zijn oplossingsgerichter, vrouwen nemen gauw genoegen met praten over problemen. Mannen zijn toch meer naar buiten gericht. En hier wringt hem dus de schoen: met schipperen kunnen kerels minder uit de voeten en sluiten moeilijker compromissen.

Vrouwen praten bv samen graag en groupe over van alles en nog wat, vooral op emotioneel gebied. Mannen hebben dat minder. Terwijl bv mijn zoon toevallig wel weer diegene is, naarwie zijn vrienden en vriendinnen komen om over gevoelsdingen te praten, dat wel.

Dan komt er nog eens bij dat mijn zoon sowieso dus lang niet goed in zijn vel zit en dan vergroten zich al deze tegenstellingen alleen maar extra uit.

En bekijk eens naar welke fims mannen graag kijken?

Snap je nu wat ik bedoel?
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Bericht door Marloes »

Nou, op het gebied van studie zie ik nog niet echt wat het uit zou moeten maken.
Natuurlijk, het kan zijn dat hij het anders aanpakt, maar omdat wij allemaal erge moeite moeten doen om een studie te zoeken/vinden/afmaken lijkt het me sowieso per persoon verschillend en zeker voor iedereen een gevecht.
Maar goed, misschien zie ik het wel helemaal verkeerd hoor!
Keep on rockin'
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Ja, dat iedereen extra zijn best moet doen is zeker waar.

Op de lagere school echter, om nog maar eens een verschil voorbeeld te noemen, eh sorry, tegenwoordig basisschool, is het bekend, dat meisjes t/m groep 8 behoorlijk ijveriger en cooperatiever zijn dan jongens.

Jongens/mannen zijn veel korter door de bocht ook nog eens.

Maar er zijn natuurlijk ook meer vrouwen met ME. Zelf weet/ken ik er via via alleen nog 3 andere jongelui van zijn leeftijd. En allen tonen zij nauwelijks tot geen belangstelling voor lotgenotencontact, wat ik ook tamelijk typerend vind.
Gebruikersavatar
mlisje
Beginner
Berichten: 48
Lid geworden op: 23 jan 2007, 18:03
Locatie: Groningen

Bericht door mlisje »

Ik ben het wel met marloes eens.
En het ligt ook meer aan karakter en aan de persoon zelf.

Het kan wel zijn dat het meisjes zo gaat en bij jongens zo, maar dat is in het algemeen.
Elk persoon is anders en daar moet je naar kijken, niet alle jongens zijn hetzelfde.

En waarom zit jouw zoon zelf niet op dit forum als ik vragen mag?

Liefs Melissa
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Nou, ik dacht dat ik wel duidelijk had gemaakt hierboven, waarom hij er niet op zit! Ik heb hem NIET tegen gehouden. In tegendeel:juist gestimuleerd. Heeft dus niet mogen baten!

Hij heeft wel eens wat geprobeerd maar het beviel hem niet. De weinige energie besteedt ie liever aan de vrienden en vriendinnen die hij tenauwernood nog kan behouden.....Hij wil het, behalve over zijn ziekte, nl. ook over andere interesses kunnen hebben, en die personen met gelijke belangstelling waren er dus voor hem niet te vinden.

Snap je nu mijn oproep?
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Bericht door Marloes »

Ook dat geldt voor vrouwen Anna. Ook zij zouden hun energie misschien liever aan sociale contacten besteden. Wat jij opnoemt heeft in mijn ogen weinig te maken met man of vrouw zijn.
Eerder met het eigen karakter, en je zou dus beter op zoek kunnen naar mensen (man dan wel vrouw) met dezelfde eigenschappen als je zoon, dan naar mannen specifiek. Dat zal je helaas niet helpen ben ik bang. Maar goed, het hoort er met dat karakter ook bij forums als deze te vermijden (wat jouw zoon ook doet), dus die mensen zul je hier logischerwijze ook niet snel vinden helaas..
Keep on rockin'
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

E.e.a. komt denk ik niet geheel over, behalve dat we het niet eens kunnen worden. Maar dat geeft niet.

Blijft wel het feit dat hier geen enkele jonge studerende man op deze site zit, tenzij die zich straks meldt.

Waar ik het wel met je eens ben is dat het zo zou kunnen zijn dat bepaalde karakters dit soort forums mijden. Waarbij ik dan toch weer de vermelding zou willen maken dat het aan de aard van om gaan met elkaar is: vrouwen klitten, kletsen en vormen nu eenmaal graag groepjes op een bepaalde manier, waar mannen geen boodschap aan hebben, hoeveel feministische golven er ook geweest mogen zijn.
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Bericht door Marloes »

Dat hier geen studerende jongeman is, is ook niet zo raar: er zijn zelfs maar hooguit 5 mannen 'actief lid'.

Het is nu eenmaal ook zo dat deze ziekte veel en veel meer vrouwen treft..
Keep on rockin'
Gebruikersavatar
sterre
Gevorderd lid
Berichten: 1859
Lid geworden op: 11 dec 2006, 19:52

Bericht door sterre »

Hoi Annac,

Ik vind het vreselijk voor je je zoon te zien afglijden maar is het niet beter hulp in te schakelen en anti depresiva te nemen? Want zo komt het op mij over dat hij nergens belang bij heeft behalve dan vrienden en vriendinnen. Hij heeft toch ook wel interesses of hobby's? Hij is wel vermoeid maar hij heeft toch wel ergens interesse naar?
Heel veel sterkte gewenst.

Groetjes Patricia
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Ja, Patries, we zijn al lang bezig geschikte hulp te vinden, maar zoals je weet is dat super moeilijk vanweg het onbegrip, tegenwerking en de quasi-oplossingen aandragende factoren waar alleen maar nog meer frustraties en teleurstellingen uit voorkomen en/of zijn gekomen. Met alle energie-verlies vandien.

Duidelijk is dat ie zijn ziekte maar niet echt kan acceptere: slechts af en toe een beetje, en dat is niet genoeg.

En echt depressief kan ik hem ook weer niet noemen. Wanhoop en een (terecht) gevoel van onrechtvaardigheid i.v.m. de maatschappelijke positie van ME is de ziekte, waar je geen pillen voor hebt! Maar misschien dat ie wel (weer) met iets dergelijks gaat starten. Alleen heeft hij van de seroxat in dit geval, die hij slikte, nogal wat nare gevolgen gehad, en heeft die misschien nu nog.

Zoals jullie allemaal is het wel een vechter, alleen, en dat probeer ik hem nu en dan uit te leggen, loopt ie constant keihard met zijn hoofd tegen een muur, terwijl het misschien eens wat zou zijn eens te kijken hoe je misschien om die muur heen kunt gaan i.p.v. er steeds je kop aan te bezeren.

Hopelijk wordt deze beeldspraak een beetje begrepen? Als iemand een andere manier heeft om dit iemand duidelijk te maken, houd ik me aan bevolen.

O, ja, en Marloes, ik dacht dat ik het overschot aan vrouwen betreffende ME al wel genoemd had, maar ik kan me vergissen. Verder hebben de mannenpraatgroepen uit de jaren '70 denk ik niet genoeg doorgezet of vormt het doodlopen hiervan uiteindelijk het bewijs dat de meeste mannen niet zo veelvuldig graag onderling praten over intieme dingen als dat vrouwen dat doen. (Je ziet, ik houd vol! Maar ik loop dan ook wat langer mee in deze wereld...)

Verschil in karakters bestaan, maar verschil in sexe ook. Een man en vrouw met een vergelijkbaar karakter verschillen volgens mij meer van elkaar dan vrouwen met een zelfde karakter, dat bedoel ik.

We zullen het wel nooit eens worden, Marloes!
Gebruikersavatar
sterre
Gevorderd lid
Berichten: 1859
Lid geworden op: 11 dec 2006, 19:52

Bericht door sterre »

Hoi Annac,

Misschien is het een idee om eens met hem te gaan bespreken welke hulp hij zou willen. Er zijn zoveel therapieen die kunnen ondersteunen (ik zeg niet helpen hoor). Het hoeft niet altijd een psycholoog te zijn. Misschien is Psychomotore therapie of haptonomie wat voor hem. Ik heb zelf ook veel therapieen gehad maar sta dan ook overal of bijna overal voor open. En als je dat niet doen dan word het natuurlijk heel moeilijk. Ook is je zoon nog jong he 23 geloof ik dat ik ergens gelezen heb en ik denk dat deze leeftijd zeker niet mee werkt voor het accepteren van deze ziekte.

Seroxat was dan geen goed middel voor hem maar er zijn zoveel medicijnen. Ook al ben je niet echt depressief toch kan het helpen als je vaak neerslachtig bent. Ik zelf slik Fevarin en heb goede ervaringen. Alleen heb je een vreselijke ROT tijd met het starten hiervan. Duizelig naar kotsmisselijk enz. Maar na twee weken doorzetten ben je hierover heen.

Toch kan het soms geen kwaad om een keer op je bek te gaan. Van veel dingen leer je. Maarja dat zul jij ook zeker weten alleen moet je zoon het nog ontdekken. Deze ziekte is vallen en opstaan en daar zul je mee moeten leren leven. Ik denk altijd het kan altijd erger. Er zijn mensen met kanker, mensen die niet kunnen lopen enz enz. En dan tel ik mijn zegeningen.

Sterkte
Patricia :wink:
Plaats reactie