Wat voor mij het beste werkt, is om helemaal geen zoete dingen te eten/drinken, en dus ook geen vervangers!Als je het jezelf ontzegt, is het de eerste maand extreem lastig, tweede maand te doen, en de derde maand gaat het vanzelf. Als je na 3 maanden van echt geen zoetigheid weer wat neemt, merk je ook dat je er ontzettend misselijk van wordt... En dan laat je het vanzelf ook wel
(totdat iemand zegt, oh maar doe gezellig mee, we hebben een chocoladefontein). Maar ow, wat duren de dagen de eerste maand lang... Vreselijk!
En het erge is, ik begin telkens (elke 3 jaar ofzo), heel goed, maar na een halfjaar probeer ik weer wat, en voor ik het weet eet ik weer veel suiker en moet ik weer helemaal overnieuw beginnen. Ik weet dat het niet goed is, maar het lukt me gewoon niet. Waarschijnlijk ook omdat ik helemaal geen verschil merk, ik heb de afgelopen 15 jaar alle diëten wel gehad (candida 3x, gluten 2x, suikervrij, lactosevrij, vleesloos, etc), maar geen enkele heeft ook maar iets bij me gedaan, al hield ik het een jaar vol. Of, zoals bij gluten, raakte ik er zo uitgedroogd van dat ik moest stoppen.
Bedankt trouwens voor de tip van biologisch brood
Ik weet niet of het me gaat lukken, mijn moeder doet namelijk de boodschappen, en die vind het te ver om voor iets dat minimale suiker bevat. Zelf kan ik er ook niet komen, het zit net buiten mijn maximale auto-concentratie-spanne van 5 minuten. De chocopasta ga ik niet doen, want dan krijg ik weer zin in zoetigheid... ik moet echt gewoon helemaal niks zoets binnenkrijgen vrees ik, dat is de enige manier om het vol te houden.
(en ja, ooooh, die chocola mis ik ook zo ontzettend...)
In the end, we will remember not the words of our enemies, but the silence of our friends. ~ Martin Luther King