Dokter Bauer (Zwitserland)

[wim48]

neuraal therapie ... inderdaad heb ik ook al gedaan in Arnhem DR Jaspers.

Low Dose Naltrexone dat ga ik even nakijken op de koppeling die je me hier geeft.

Het meeste leest mijn vrouw mij voor, ben leesblind en lees moeilijk, soms denk ik nieuw lichaam en nieuwe hersenen, ... Mmmm wat blijft er dan nog over aan dit lichaam wat dan wel goed is Ha Hi Haaa

[marlène]

Deze is alvast een goede teaser:

http://www.iocob.nl/fibromyalgie/fibrom ... eling.html

[Guido_den_Broeder]

Heb even rondgevraagd bij de FES. Deze dokter wordt als een charlatan gezien. Of dat terecht is weet ik niet, wel dat er slechts 1 wetenschappelijk artikel over bestaat: van Bauer zelf in een wat vreemd tijdschrift.

http://www.fms-bauer.com/downloads/Fron ... r2_web.pdf

[mehans]

. . . Deze dokter wordt als een charlatan gezien. . .

Tja, dat wordt over iedereen wel eens gezegd zeker ?

[wim48]

het medicijn Low Dose Naltrexone. heb ik ook veel belangstelling voor.
Ik ga kijken of ik wat meer info hierover kan vinden op internet.
Vandaag mijn huisarts op de hoogte gesteld dat ik naar dokter Bauer ga. Ik heb haar alle info gegeven die ik tot mijn beschikking heb. Ze was verrast over de mogelijkheid, maar ook erg belangstellend en stelde veel vragen en nam uitgebreid de tijd om mij aan te horen. Ze heeft wel alvast een pijnstiller voorgeschreven, die ik eventueel kan gebruiken en persoonlijk goed kan verdragen (ben voor sommige medicijnen allergisch). Mijn huisarts gaat mij volgen en is heel benieuwd hoe het gaat verlopen (ik trouwens ook ). Zij stond er niet enthousiast tegenover, maar ook zeker niet negatief.

[wim48]

Ik ga 7 november naar Zwitserland Baar dokter Bauer.
Ik heb verschillende vragen opgesteld die ik mee wil nemen.
Een van de vragen zal zijn of dokter Bauer ook iets voor ME patienten zou kunnen betekenen.
Ik zal het antwoord melden zodra ik de energie heb na de operatie.
Mochten er specifieke vragen zijn die ik mee moet nemen om daar te vragen, laat het dan even weten.
Groetjes wim

[kel]

Hoi Wim,

Ik ben zoooo enorm benieuwd hoe het gegaan is?
Ik heb geen FM, maar vriendin van mij wel!
Enik had al een aantal keren gelezen over zijn operatie en vind het zooo intressant. Jij hebt inmiddels je operatie al gehad in november. Misschien voel je je al goed genoeg iets te plaatsen!
Hebben ME-ers er ook baad bij?
En is het goed verlopen en heb je al minder pijn?

Ik hoop het voor je!

groetjes

[wim48]

Eerst even de vraag of dokter Bauer ook iets voor ME kan betekenen.

Dokter Bauer zegt in de eerste instantie als het echt om ME gaat kan ik weinig doen.
Maar zegt Dokter Bauer, veel symptomen komen overeen met FMS, en vele ME patiënten worden verkeerd beoordeeld zoals vele FMS patiënten verkeert beoordeeld worden.

Hij denkt dat 50% van ME patiënten geen ME hebben, maar het zou wel eens kunnen dat deze patiënten FMS hebben. Je zou een onderzoek kunnen laten doen bij Dokter Bauer of het daadwerkelijk om ME gaat of FMS, symptomen lopen makkelijk in elkaar over, en een FMS patiënt kan de raarste ziekten en verschijnselen krijgen. De ziekte Fibromyalgie kunnen ook de symptomen van ME hebben. Het is allemaal erg moeilijk zegt Dokter Bauer, maar stel dat je geen ME hebt maar wel FMS dan kan hij een operatie uitvoeren en is genezing mogelijk.

Even over me zelf,
Wat brengt de toekomst na mijn operatie?
Operatie in Zwitserland

Maandagochtend om 9 uur hadden we een afspraak bij de professor voor een onderzoek of ik inderdaad Fibromyalgie heb. Na een gesprek en aansluitend lichamelijk onderzoek van 1,5 uur constateerde hij dat ik inderdaad Fibromyalgie heb. Jammer genoeg door mijn hele lichaam. Zoals hij dat noemt: in alle 4 de kwadranten. Hij heeft geconcludeerd dat bij mij aan de linker bovenzijde van mijn lichaam de Fibromyalgie het ergst was.

Ik werd later in de middag om 3 uur aan mijn linkeronderarm geopereerd. De operatie werd ingeschat op 30 minuten, maar dat viel erg tegen. De ‘aanslag’ op het knooppunt van zenuwen/spieren/meridianen, was zeer moeilijk te verwijderen. Ik was plaatselijk verdoofd, maar ik heb hem ook flink voelen trekken. Het was een hele operatie. Letterlijk en figuurlijk. De totale operatie liep uit tot 1 uur en 45 minuten.

In het nagesprek vertelde hij ons dat normaal gesproken de ‘aanslag’ redelijk soepel is en daardoor makkelijk te verwijderen is. In mijn geval was het niet soepel, maar zo taai als leer. Hierdoor concludeerde hij dat ik de ziekte Fibromyalgie al minimaal 15 tot 20 jaar had of langer. De wond is onderhuids gehecht en vervolgens voorzien van een drukverband. Ik had 4 pijnstillers (diclofenac) meegekregen van Dokter bauer, maar had mijn eigen pijnstillers (zaldiar) ook nog nodig om de nacht redelijk door te komen.

De volgende morgen is de na-controle geweest. Het pleister heeft een beetje gelekt en wordt vervangen en de arm opnieuw voorzien van een drukverband. Ik krijg nog diverse verzorg- en oefeninstructies mee naar huis.

De huisarts wilde graag op de hoogte blijven en heeft mij (Wim) na de operatie gebeld hoe de operatie verlopen was. Zij was zeer belangstellend en heeft nog wat tips gegeven om de zwelling van de geopereerde arm wat te proberen in te dammen, maar dat deze op zou zwellen was volgens haar ook niet meer dan normaal.

Nou al met al een heel avontuur. Over een half jaar is een nieuw onderzoek/controle om te kijken wat deze operatie gebracht heeft.

De eerste weken heb ik totaal geen verbetering gehad, alhoewel ik moet zeggen dat ik de eerste twee maanden van mijn rugklachten ben afgeweest. Deze zijn momenteel ook weer terug. Maar Als we alles goed gaan bekijken zit er wel verbetering in.

Vorige week heb ik voor het eerst een boormachine in mijn handen gehad, en ook een vijl om een werkstuk van kunststof wat af te vijlen. Dit alles zonder pijn te hebben in mijn armen.
Mijn benen zijn nog wel erg zwak, maar ook deze zou je zeggen dat ze minder pijn doen.
Ik ben afgelopen weekend gaan stijldansen, en presteerde meer dan ik verwacht had.
Op deze avond heb ik meer dansjes kunnen maken dan voor de operatie.

Maar ik ben er zeker nog niet, we zijn nu op een volgende operatie aan het sparen.
Een kennis die ook via mij naar dokter Bauer is gereisd via een nachttrein om dat zij zittend de afstand niet kon afleggen, maakte het volgende mee, zij kwam van de operatietafel af en had geen pijn meer, dit is nu 5 weken geleden gebeurt.

Ook heeft zij totaal geen pijn van de operatie gehad, en heeft zelfs de pijnstillers die zij mee kreeg van dokter Bauer niet nodig gehad.

Ik hoop zelf dat bij mij zelf bij de volgende operatie meer resultaat kan boeken.
Maar ja het is erg duur, en je wil natuurlijk waar voor je geld. Maar dat kunnen we niet afdwingen. De een heeft dus beter en sneller resultaat dan een andere patiënt.

Iedereen en elke ziekte en elk mens is weer anders.
Groetjes Wim.

[ben79]

Dat er toch al enige verbetering is is toch al hoopgevend.
Ik hoop dat het de goede richting blijft uitgaan en dat je uiteindelijk van jouw pijn verlost geraakt.

Als ik zo jouw verhaal lees dat je toch al enige verbetering heb mogen ervaren en dat jouw kennis voorlopig pijnvrij is,wil dat toch zeggen dat die dr Bauer toch wel zo gene charlatan is zoals velen ons willen doen geloven.

Als die derderangsdokterkes denken dat ze het beter kunnen,mogen ze het altijd eens bewijzen ipv een ander af te breken.

In ieder geval nog veel succes met uw verdere behandelingingen en revalidatie Wim

[wim48]

Lang geleden dat ik zelf een stukje geschreven heb, ik lees wel op de ME site.
Maar nu wil ik even een up-date geven van de laatste operatie van Dr bauer.

Het is te gek voor woorden, ik kan hobbyen in de tuin werken, ik zak niet meer door mijn boven benen heen, fietsen, dansen, lopen 5km enz, Ik heb nog wel pijn in armen en benen, maar dat is met 60% afgenomen.
Fijn is dat want .... avonds wist ik voor de operatie niet hoe ik mijn armen en benen moest leggen, het bleef altijd pijn doen.

Ik heb nu sinds een half jaar huidpijn ( aangezichtspijn ) aan mijn rechterhand, erg lastig.
Ik zou in 2013 een nieuwe operatie aangaan. Maar er was iemand uitgevallen en 3 oktober kreeg ik een mail of ik geintreseed was om op 15 oktober te komen, ik heb meteen ja gezegd.

Dus we gaan een tweede operatie aan, het is precies op mijn verjaardag, misschien is het wel een cadeautje van God. Ik had het geld nog niet bij elkaar, maar omdat ik een kleine bank heb die mij persoonlijk helpt altijd, krijg ... kan ik het lenen van de bank, ik ga onze kamper verkopen, om het terug te betalen.

Ik hoop op nog meer genezing. Ik heb eindelijk de hoop om ooit weer in de maatschappij mee te kunnen fungeren. Ik heb al plannen, maar moet dan nog wel ietje-pietje gezonder worden.

Dus voor mij en voor 2 kennissen die er na mijn operatie naar dokter Bauer zijn gegaan is hij geen charlatan. Ook mijn kennissen zijn erg veel opgeknapt.

Dus mijn avontuur is nog niet afgelopen ...... 15 oktober..... hoe dat gaat verlopen ... ben erg zenuwachtig, ook omdat alles nu in een paar dagen geregeld moet worden, ( reis, hotel, het geld, enz )
Groetjes Wim

[josje]

nou Wim,een spannende tijd voor jou.fijn dat de eerste operatie geholpen heeft en hoop voor je dat de tweede dat ook zal doen.
veel kracht en sterkte toegewenst voor de komende operatie.

groet van josje.

[marlène]

Heel veel succes gewenst Wim! Dat je net zo veel vooruitgang mag boeken als bij de eerste operatie

[stier]

Sterkte Wim. Het klinkt ook spannend, maar als de eerste keer zo goed is gegaan moet dat toch vertrouwen geven.

[Lea]

veel succes en sterkte Wim!

[wim48]

Verslag 2e Operatie in Zwitserland.

Eigenlijk zou ik begin volgend jaar geopereerd worden, maar er was een patiënt uitgevallen. Ik kreeg het aanbod om 15 oktober (nota bene op mijn verjaardag) de operatie te ondergaan.
Niet dat ik lang moest twijfelen. Ik heb meteen ja gezegd.

De reis verliep ook dit keer voorspoedig. Wij (mijn vrouw en ik) zijn met het vliegtuig van Düsseldorf naar Zürich gevlogen en het laatste stukje naar Baar weer met de trein. Deze keer hadden we er voor gekozen om op de operatiedag aan te reizen. Dit scheelt in de onkosten (1 overnachting minder). En aangezien je de operatie zelf moet betalen, je zorgverzekeraar laat je erg in de steek, is elke Euro er een.

Het vooronderzoek verliep vlot. Er was even twijfel of deze 2e operatie op de linkervoet of op de rechterarm zou plaatsvinden. De professor besloot voor de rechterarm. Ik had zelf ook een beetje op de rechterarm gerekend, hoewel ik uit voorzorg wel 2 krukken bij had.

Een kwartier na het onderzoek lag ik op de operatietafel. Tjonge wat had ik een zenuwen. Dat uit zich bij mij in trillen en schudden door het hele lichaam, of je het steenkoud hebt. Mijn benen kwamen soms wel 3-4 cm van de operatietafel omhoog van de zenuwen. Maar zodra de operatie begon waren deze zenuwen als bij toverslag verdwenen. Of mijn overleden vader en moeder hebben me geholpen, of het heeft geholpen dat vele mensen aan mij gedacht hebben.

De operatie liep van de geplande 45 minuten uit naar 2 uur. De professor sprak over een zware operatie.

De dochter van de professor die ook neurochirurgie studeert en nog 10 jaar studeren voor de boeg heeft om ook FMS te mogen opereren, probeert in haar ‘vrije uren’ bij de operaties aanwezig te zijn, omdat je met kijken veel leert.

In het gesprek met haar omschreef zij de FMS structuur die bij mij, na het openen van de huid, goed te zien was (wat niet bij iedere patiënt zo duidelijk is) als volgt: optisch vergelijkbaar met vershoudfolie, zoals je ook in de supermarkt om b.v. vleesproducten aantreft, maar dan in heel veel laagjes aangebracht. Dat was bij mij dus duidelijk zichtbaar en moest verwijderd worden om de zenuwbanen weer vrij te krijgen.

Na de operatie was de arm erg pijnlijk, met name de vingers, waar echter niet aan geopereerd was, maar waar ik voor de operatie al maanden huidpijnen aan had. Dit was duidelijk verergerd. De operatie zelf vindt op de elleboog plaats.

Wij hadden vanuit Nederland voor alle maaltijden boterhammen meegenomen, zodat we in Zwitserland niets hoefde te kopen. Alles is daar knetter duur. En omdat het mijn verjaardag was, toverde mijn vrouw 2 lekker gekookte eitjes te voorschijn als extraatje. Oh, wat smaakte dat heerlijk. Dat deed de pijn even vergeten. Ik was tenslotte ook jarig. En een gebakje bleek in Zwitserland wel heel erg duur te zijn.

De nacht verliep, met wat improvisatie, echter redelijk goed. In mijn herinnering beter dan de vorige keer. De volgende morgen nog een wondcontrole in de praktijk van de professor. Alles zag er netjes uit en de arm werd opnieuw verbonden.

Ik had deze keer ook een heel erg positief gevoel nadat de operatie afgerond was. Omdat het juist op mijn verjaardag viel, heb ik ook het gevoel dat het een cadeautje van boven is, om me eindelijk weer gezonder te maken (minder pijn).

En tja, nu kan ik niet zoveel meer vertellen, nu is het revalideren, goed oefenen en afwachten of deze operatie ook weer zo goed aanslaat, zoals de eerste operatie.

Vanwege dat ik leesblind ben en omdat ik aan mijn rechterarm geopereerd ben, heeft mijn vrouw mijn verhaal uitgetikt.

Groet, Wim en Wilma