Ah, oké. Mmmm.. weet ik niet, misschien heb je gelijk, maar volgens mij wordt er juist wel heel breed aan het kijken. Dat er even heel veel aandacht ging naar XMRV vind ik overigens heel begrijpelijk, het is niet zo dat al het andere daarmee verlaten werd, al leek dat wel zo natuurlijk. Ook nu wordt naast al het andere (bv de auto-immuunrichting in Noorwegen, de lactaat-pyruvaat richting van CVS-Centrum en zo zijn er nog heel veel richtingen wereldwijd etc) nog steeds naar XMRV gekeken, zie artikel Cheney: http://www.cheneyclinic.com/changing-st ... arch-2/843 En ook Lipkin en Mikovits zijn daar nog mee bezig (ook met NGS). Omdat er itt tot wat een aantal wetenschappers beweren er nog belangrijke losse eindjes (vragen en gevonden afwijkingen die niet te verklaren zijn met contaminatie) zijn en het nog helemaal niet definitief beslist is of XMRV wel of niet een rol speelt. Hierover bericht de (totally renewed) ME/CVS-Vereniging ook over: http://www.me-cvsvereniging.nl/xmrv-alles-behalve-passbloemetje schreef:Nee, dat bedoel ik niet. Stel dat ons ziek zijn (postviraal, ME, auto-immuun iets, whatever...) een grote boom is, dan ben ik bang dat een heel stel van die onderzoekers allemaal op dezelfde tak gaan zitten. Zoals met XMRV bijv. het geval was, en kijk wat we daar tot dusver mee zijn opgeschoten... Ik heb liever dat men elk zijn of haar eigen tak tot op de milimeter nauwkeurig bekijkt en daarbij andere onderzoekers (jonge promovendi bijv.) betrekken, zodat de boom alsmaar voller wordt en men elkaar bij de stam tegenkomt, waarna verbanden kunnen worden gelegd en conclusies worden getrokken.annemoontje schreef:Als je met versmalling bedoelt ME, dan lijkt me dat juist goed.
Heel goed lijkt me, om alles te dekken. Wat dat betreft heb je gelijk, nooit goed op 1 paard te wedden, maar ik vraag me af of dat ooit echt gebeurd is. Niet voor niets inmiddels ruim 5000 papers over hele diverse afwijkingen bij ME. Volgens mij is altijd vanuit allerlei disciplines naar ME gekeken en sinds XMRV door meer wetenschappers (van allerlei pluimage) dan ooit. Of het verder iets op zal leveren geen idee, maar dat het eea een flinke boost heeft gegeven aandachtsgewijs (en begrip bij wetenschap - buiten bekrompen NL - dat het om heel iets anders gaat dan chronisch moe) is enorme winst!
Volgens Komaroff (Harvard Medical School en zelf al jaren betrokken bij CFS(ME)las ik ergens tijdje terug gaat op gebied ME komende 2 jaar meer ontdekt worden en ontwikkeling plaatsvinden dan afgelopen 20 jaar dankzij de extra aandacht die de ziekte nu heeft en de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen. Dat vind ik hoopvol!
@Senna: nee, dat is volgens mij niet de bedoeling. Lijst vlgns mij totaal aan wat er gedaan kan worden, waarbij afwijkingen gevonden zijn bij ME-patienten. Bij de instructies die artsen krijgen oa dat ze leren begrijpen welke testen standaard gedaan kan worden en welke in follow-up nog nodig erbij. Dat ze beginnen met een paar dingen om te zien op welke manier en waar afwijkingen zijn om daarmee verder te kunnen. Zoiets, al weet ik ook niet hoe dat precies werkt.
