Ik ben altijd dol op honden geweest. Ik had ook een hond toen ik CVS kreeg. Toen was ik te moe om hem om me heen te verdragen. Het was echt mijn dier en ik verdroeg hem niet meer. echt heel erg. Hij was al behoorlijk op leeftijd en uiteindelijk hebben we hem laten inslapen omdat hij ook zichtbaar ongelukkig was en bovendien agressief werd naar ons kind. (hij was altijd al bang voor kids en de onze kwam toen in de kruipleeftijd)
Ik vond het verschrikkelijk om die beslissing te nemen, maar het was voor mij en hem wel het beste.
Nu ben ik weer zover opgeknapt dat ik wel weer dolgraag een hond zou willen, maar ik durf het nog niet aan. Ik wil geen herhaling.
We l heb ik nu sinds 2 jaar een kat. En daar heb ik ook veel plezier van. en de zorg kost me weinig fysieke moeite dus dat gaat goed.
Maar het betekent wel dat je niet te lichtzinnig over de aanschaf van een hond moet denken.
Reintje
CVS en het hebben van een hond
Moderator: Moderators
Reintje, dit verhaal komt me ook wel iets bekend voor. Ik heb mijn hond graag, maar ik zeg ook eerlijk ze is me ook vaak te veel. Sinds we een kindje hebben heb ik weinig energie over om te gaan wandelen, mijn man doet dit nu meestal. Ze loopt ook vaak in de weg en als ik erg moe ben, kan ik inderdaad ook weingig om me heen verdragen. Maar toch houd ik van haar.
Ze wordt ook oud, dement en haart vreselijk. Dit brengt ook extra werk met zich mee. Ze is gelukkig niet agressief, maar ook niet kinder vriendelijk.
Ze wordt ook oud, dement en haart vreselijk. Dit brengt ook extra werk met zich mee. Ze is gelukkig niet agressief, maar ook niet kinder vriendelijk.
Hallo Chavon en Reintje
Wat mij vooral hier opvalt net als bij "gezonde mensen" is de combinatie kind en hond die er gemiddeld voor zorgt dat de hond die al een heel leven met de mens is plaats moet maken voor een kind: "begrijpelijk" ja, éérlijk naar de hond: Absoluut niet.
"Een hond loopt dan gemiddeld in de weg, zorgt voor haar op de vloer etc" dit hoort altijd bij een hond, eigenlijk net als een mens: als de hond zijn gewenste aandacht niet meer krijgt, dan vraagt hij/ zij dit op haar manier.
Als hondenmens zie ik dit leed te vaak om me heen en het ergert me.
Blijkbaar vinden we deze verschuiving normaal: leg dit maar eens aan een hond uit! nb
Arjen
Wat mij vooral hier opvalt net als bij "gezonde mensen" is de combinatie kind en hond die er gemiddeld voor zorgt dat de hond die al een heel leven met de mens is plaats moet maken voor een kind: "begrijpelijk" ja, éérlijk naar de hond: Absoluut niet.
"Een hond loopt dan gemiddeld in de weg, zorgt voor haar op de vloer etc" dit hoort altijd bij een hond, eigenlijk net als een mens: als de hond zijn gewenste aandacht niet meer krijgt, dan vraagt hij/ zij dit op haar manier.
Als hondenmens zie ik dit leed te vaak om me heen en het ergert me.
Blijkbaar vinden we deze verschuiving normaal: leg dit maar eens aan een hond uit! nb
Arjen
Haren deden ze ook al voordat het kind er bij kwam.Arjen schreef:Hallo Chavon en Reintje
Wat mij vooral hier opvalt net als bij "gezonde mensen" is de combinatie kind en hond die er gemiddeld voor zorgt dat de hond die al een heel leven met de mens is plaats moet maken voor een kind: "begrijpelijk" ja, éérlijk naar de hond: Absoluut niet.
"Een hond loopt dan gemiddeld in de weg, zorgt voor haar op de vloer etc" dit hoort altijd bij een hond, eigenlijk net als een mens: als de hond zijn gewenste aandacht niet meer krijgt, dan vraagt hij/ zij dit op haar manier.
Als hondenmens zie ik dit leed te vaak om me heen en het ergert me.
Blijkbaar vinden we deze verschuiving normaal: leg dit maar eens aan een hond uit! nb
Arjen
Mensen met ME én kinderen én honden... Ja, lastige combi maar denk dat dat weer een andere discussie is. Het ging er hier om of een hond een positieve toevoeging kon zijn in de zin van het gedwongen uit huis moeten ivm wandelen.
Ik denk dat dat helemaal afhankelijk is van hoe je situatie is. Hoe ziek ben je, kan je je hond uberhoubt zelf uitlaten of moet je ver over grenzen.
Wel vind ik het iets om je af te vragen is het eerlijk tov van je hond. Als er iets veranderd in je situatie: verslechtering van je situatie, een toevoeging in je gezin (kind) ... je zou je af kunnen vragen wat de positie van je hond(en) dan word in je gezin en kan je dat nog handelen dan of kan je het met hulp handelen.
Arjen en Paula , ik ben het helemaal met jullie eens. Zoals ik al eerder schreef: denk heel goed na.
Heb je hulp dicht in de buurt zodat die de hond event. even van je kan overnemen.
Vergeet ook de kosten niet, als ME-er hebben we vaak extra kosten voor voedingssuplementen enz. en die zijn ook niet mis.
Heb gister net weer hartmedicijnen voor mijn schat gehaald: 28 tabl.tjes 35,-- Euro!! En dan de andere medicijnen nog. Samen dus ong. 50,-- per maand!! En dat komt nu al ruim 4 jaar iedere maand terug. Gelukkig kan ik dat missen, maar kan je dat niet, wat moet je dan.
Ik vind het niet eerlijk tegenover de hond om als de bezwaren te groot worden haar/hem dan maar weer weg te doen. Ik heb zelf meegemaakt na mijn scheiding en verhuizing dat die lieverd van mij volkomen in de war was. Eerst logeren bij mijn dochter, toen naar een ander huis en de baas die nooit meer kwam opdagen. Dat laatste hoefde van mij ook niet, maar leg een hond dat nu eens allemaal uit. Ze is maanden van streek geweest, als een auto stopte met dieselmotor stond zij al te kijken!
Nogmaals een hond is een eindeloze kameraad, maar denk er niet te licht over!!
En nou krijg ik dat rotpotje harttabl. niet eens open, kind veilige sluiting! Kan ik door de regen weer naar mijn dochter, bah.
Heb je hulp dicht in de buurt zodat die de hond event. even van je kan overnemen.
Vergeet ook de kosten niet, als ME-er hebben we vaak extra kosten voor voedingssuplementen enz. en die zijn ook niet mis.
Heb gister net weer hartmedicijnen voor mijn schat gehaald: 28 tabl.tjes 35,-- Euro!! En dan de andere medicijnen nog. Samen dus ong. 50,-- per maand!! En dat komt nu al ruim 4 jaar iedere maand terug. Gelukkig kan ik dat missen, maar kan je dat niet, wat moet je dan.
Ik vind het niet eerlijk tegenover de hond om als de bezwaren te groot worden haar/hem dan maar weer weg te doen. Ik heb zelf meegemaakt na mijn scheiding en verhuizing dat die lieverd van mij volkomen in de war was. Eerst logeren bij mijn dochter, toen naar een ander huis en de baas die nooit meer kwam opdagen. Dat laatste hoefde van mij ook niet, maar leg een hond dat nu eens allemaal uit. Ze is maanden van streek geweest, als een auto stopte met dieselmotor stond zij al te kijken!
Nogmaals een hond is een eindeloze kameraad, maar denk er niet te licht over!!
En nou krijg ik dat rotpotje harttabl. niet eens open, kind veilige sluiting! Kan ik door de regen weer naar mijn dochter, bah.
sorry dat ik het zeg, het komt misschien dat ik me gewoon ......voel, maar ik vind dit thema een beetje uit hand lopen. Ik wil alleen nog even zeggen, ik heb mijn hond heel graag, ze gaat ook pas weg als ze helemaal op is! Die verschuiving vind ik zelf ook vreselijk, maar eerlijk is eerlijk. Veranderingen vinden juist plaats wanneer er een andere gezins samenstelling komt, of als iemand ziek wordt of sterft.
Ik geef mijn hond zoveel mogelijk liefde en aandacht! Alleen nu op een andere manier, dan toen ze er alleen was. En mensen die een tweede hond erbij nemen, omdat de oude bijna versleten is, doen ook niet anders.
Een dier is en blijft een opgave, net als een kind. Je kiest ervoor en gaat ervoor! Ook al is het in de loop der jaren op een iets andere manier.
Mij horen jullie hier niet meer, want ik vind dit iets te fel onder elkaar worden. En zo steek ik niet in elkaar, ik houd liever de lieve vrede in stand.
Ik geef mijn hond zoveel mogelijk liefde en aandacht! Alleen nu op een andere manier, dan toen ze er alleen was. En mensen die een tweede hond erbij nemen, omdat de oude bijna versleten is, doen ook niet anders.
Een dier is en blijft een opgave, net als een kind. Je kiest ervoor en gaat ervoor! Ook al is het in de loop der jaren op een iets andere manier.
Mij horen jullie hier niet meer, want ik vind dit iets te fel onder elkaar worden. En zo steek ik niet in elkaar, ik houd liever de lieve vrede in stand.
Beste Chavon
Jammer dat je deze conclusie trekt.
Feiten weerspreken, discussie etc is juist van belang om een ander ruimer gezichtsveld te krijgen, en is nooit bedoeld om fel "iemand aan te vallen" dat is in ieder geval mijn inzet niet!
Arjen
En Paula, juist de totaliteit van de verstrekkende keus van een hond is hier zeker van belang, het zou wel erg kort door de bocht zijn om énkel aan de wandeling te denken
Jammer dat je deze conclusie trekt.
Feiten weerspreken, discussie etc is juist van belang om een ander ruimer gezichtsveld te krijgen, en is nooit bedoeld om fel "iemand aan te vallen" dat is in ieder geval mijn inzet niet!
Arjen
En Paula, juist de totaliteit van de verstrekkende keus van een hond is hier zeker van belang, het zou wel erg kort door de bocht zijn om énkel aan de wandeling te denken
sorry, ik schreef al dat de conclusie misschien aan mij ligt, maar ik voelde me toch wel een beetje aangevallen. Ik houd wel van discussie, maar ik wil er niet van wakker liggen en er mee blijven rond lopen, omdat ik iets anders bedoel dan dat het misschien over komt w.b.t. het hebben van een hond.
Mijn hond is dement en daardoor is het allemaal iets moeilijker, daardoor loopt ze vaker in de weg. En oude honden haren nou eenmaal meer.
Dus ik wilde alleen maar aangeven, als een hond ouder wordt, brengt dit ook meer probleempjes met zich mee. Tevens het hebben van kinderen en honden. Dit is een keuze die je moet maken en achter een keuze moet je blijven staan, althans ik.
Hetzelfde de keuze om een huwelijk aan te gaan!
Mijn hond is dement en daardoor is het allemaal iets moeilijker, daardoor loopt ze vaker in de weg. En oude honden haren nou eenmaal meer.
Dus ik wilde alleen maar aangeven, als een hond ouder wordt, brengt dit ook meer probleempjes met zich mee. Tevens het hebben van kinderen en honden. Dit is een keuze die je moet maken en achter een keuze moet je blijven staan, althans ik.
Hetzelfde de keuze om een huwelijk aan te gaan!
Ik had het over de oorsprong van dit topic, de eerste vraag. Of het houden van een hond therapeutisch zou kunnen werken voor iemand met ME ivm de verplichting om ermee te wandelen.Arjen schreef:Beste Chavon
En Paula, juist de totaliteit van de verstrekkende keus van een hond is hier zeker van belang, het zou wel erg kort door de bocht zijn om énkel aan de wandeling te denken
Ik had er bij kunnen zeggen dat ik het wandelen als voorbeeld nam...
Ook het voelen/geven/krijgen van liefde, aandacht, dierenartsbezoek, oplossen van problemen in bijvoorbeeld ziekte, gedrag... het hele pakketje.Dat reacties als fel of aanvallend gevoeld worden vind ik jammer maar begrijpeleijk.
Iedereen reageert op zijn/haar manier met een reden, met een achtergrond. Daarom hoef je het minder op jezelf te betrekken dan bij een ander te zien. Ik zal uitleggen waar mijn reactie vandaan kwam.
Wijzelf hebben honden. Twee jackrussels en onze grote hond (luna) is afgelopen april overleden. Erg pijnlijk allemaal en sindsdien heb ik het erg moeilijk met de jacky's. De dood van Luna speelt hier de grootste rol in maar daarbij hebben we ook nu een jaar een kleintje (mensen baby) en heb ik sinds kort een baan.
Ik vind dat ik mijn honden erg tekort doe en mijn reactie was dan ook meer een uiting daarnaartoe dan naar iemand anders toe. Hoofdzaak bij mij is: Mijn gevoel voor dieren is veranderd sinds de dood van Luna. Daarvoor was ik dol op dieren maar de impact is te groot waardoor het me tegenstaat om onze dieren de aandacht te geven die ze verdienen. Ik probeer de honden er zo weinig mogelijk van te laten merken maar ze merken het toch wel en in het half jaar dat verstreken is gaat het wel al een stukje beter.
Dat is ook een voorbeeld van een onverwachte gebeurtenis die je kan bedenken maar niet kan voorzien.
En dat bedoelde ik. Je kan niet alles voorzien, je kan in een situatie terecht komen die voor niemand leuk is en dus ook niet voor je hond(en).
Het enigste wat je proberen kan is een inschatting maken aan de hand van je beperkingen (ziekte, kinderwens, ... etc) hoeveel ruimte (rek) je hebt voor een huisdier en de onverwachte omstandigheden die die met zich mee kunnen brengen.
Paula, ik begrijp je zeer zeker. En een dier verliezen geeft veel verdriet.
Ja, het blijft altijd goed nadenken voor dat je, welk levend individu ook aanschaft. Het heeft veel voordelen maar ook nadelen. En daar ging het zich om. Het heeft zekers therapeutische waarde.
Maar ik wel nog even eerlijk zeggen, dit onderwerp heeft me toch bewuster gemaakt, dat mijn hond toch iets meer aandacht verdiend!!!
En dat is dan wel weer fijn, wanneer je zoiets uit deze discussie haalt!
Gisteren voelde ik me er erg rot over, maar nu zie ik zeer zekers het positieve ervan!!!
Bedankt allemaal en succes!!!!
p.s. als ik nu terug lees, begrijp ik het nu dus ook anders!!
Ja, het blijft altijd goed nadenken voor dat je, welk levend individu ook aanschaft. Het heeft veel voordelen maar ook nadelen. En daar ging het zich om. Het heeft zekers therapeutische waarde.
Maar ik wel nog even eerlijk zeggen, dit onderwerp heeft me toch bewuster gemaakt, dat mijn hond toch iets meer aandacht verdiend!!!
En dat is dan wel weer fijn, wanneer je zoiets uit deze discussie haalt!
Gisteren voelde ik me er erg rot over, maar nu zie ik zeer zekers het positieve ervan!!!
Bedankt allemaal en succes!!!!
p.s. als ik nu terug lees, begrijp ik het nu dus ook anders!!
Dat vind ik fijn!Chavon schreef:Paula, ik begrijp je zeer zeker. En een dier verliezen geeft veel verdriet.
Ja, het blijft altijd goed nadenken voor dat je, welk levend individu ook aanschaft. Het heeft veel voordelen maar ook nadelen. En daar ging het zich om. Het heeft zekers therapeutische waarde.
Maar ik wel nog even eerlijk zeggen, dit onderwerp heeft me toch bewuster gemaakt, dat mijn hond toch iets meer aandacht verdiend!!!
En dat is dan wel weer fijn, wanneer je zoiets uit deze discussie haalt!
Gisteren voelde ik me er erg rot over, maar nu zie ik zeer zekers het positieve ervan!!!
Bedankt allemaal en succes!!!!
p.s. als ik nu terug lees, begrijp ik het nu dus ook anders!!