Zijn hier mensen die ooit in hun leven
met deze term te maken hebben gehad ?
gr
Hoogbegaafd
Hoogbegaafd
"Iemand leren om onafhankelijk te groeien, voor zichzelf, is misschien de grootste dienst dat men een andere kan bewijzen"--Benjamin Jowett
Hoogbegaafd
Ik heb een paar kinderen die zeer makkelijk studeren. Wat mij betreft reikt hoogbegaafdheid verder dan dat. Je moet ook iets met je talent willen doen, openstaan voor de medemens, altruïstisch zijn, kunnen communiceren, ...
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Hoogbegaafd
hoogbegaafd vermoedelijk niet (wetenschappelijk gezien), maar aangezien ik wel altijd een van de begaafdste kinderen was in mijn omgeving heb ik die term wel dikwijls horen gebruiken 
hoezo?
hoezo?
Hoogbegaafd
In tegenstelling tot wat veel mensen denken is dit geen garantie voor een "gelukkig en succesvol" leven.diederik schreef: hoezo?
Wat betreft mijn aandoeningen heb ik tot voor enkele jaren mijn lichamelijke zowel als mijn mentale gevoelens/ intuïtie verwaarloosd en altijd voor cijfers, studies en realistisch denken gegaan.
Dit heeft volgens mij me enigszins toch ook wel tot mijn huidige situatie geleid.
"Iemand leren om onafhankelijk te groeien, voor zichzelf, is misschien de grootste dienst dat men een andere kan bewijzen"--Benjamin Jowett
Ik wou al antwoorden op je vraag; Nee helaas niet, kan het goed gebruiken op het moment bij mijn studie 
. Maar ik dacht laat ik het er niet neerzetten want ik weet dat hoogbegaafdheid absoluut geen voordeel kan zijn maar een nadeel. Er zijn veel mensen die emotioneel in de knoop komen te zitten. Dus het kan een voordeel en een nadeel zijn. Maar goed dit antwoord heb je zelf al gegeven.
Groetjes,
STerre
. Maar ik dacht laat ik het er niet neerzetten want ik weet dat hoogbegaafdheid absoluut geen voordeel kan zijn maar een nadeel. Er zijn veel mensen die emotioneel in de knoop komen te zitten. Dus het kan een voordeel en een nadeel zijn. Maar goed dit antwoord heb je zelf al gegeven.Groetjes,
STerre
Hoi Hans,
Ik herken me wel een beetje in wat je zegt. Of ik hoogbegaafd ben, weet ik niet, maar ik heb in ieder geval ook een sterk analytisch denkvermogen. Ik geloof dat ik het leven behoorlijk wiskundig benader; dit leidt tot dat en dat leidt weer tot dat, dus dan is dat de meest logische stap etc. Heel erg alles beredeneren en kloppend maken.
Veel kunnen begrijpen en overzien is in sommige opzichten handig, maar vaak maakt het het leven vooral onnodig gecompliceerd. Ik begrijp veel, dus wil ik ook alles kunnen begrijpen wat er gebeurt. Maar ook; soms een situatie beter kunnen overzien/bevatten dan anderen en me daardoor heel erg verantwoordelijk voelen. De laatste jaren hou ik me vaak van de domme, omdat ik geen zin heb om de slimmerik uit te hangen, geen zin in de verantwoordelijkheid, geen zin om verwachtingen te creëren bij anderen, of gewoon omdat ik te moe ben.
Sowieso voel ik me heel snel verantwoordelijk voor alles en iedereen. (ik ben nog in staat me verantwoordelijk te voelen voor het hongerprobleem in zuidelijk Afrika) Laatst werd ik opeens midden in de nacht wakker en had ik een heel uitgebreid concept bedacht voor een ontwikkelingsorganisatie.
Ik zie het ook als een factor die mijn ziek zijn erger heeft gemaakt (in ieder geval mijn ziek zijn heeft gemaskeerd) Niet naar mijn lichaam luisteren maar naar mijn hoofd. Alleen maar in mijn hoofd bezig zijn. Misschien juist wel lekker gaan denken denken denken, om maar niet te hoeven voelen.
doordat ik nu zo uitgeput/verzwakt ben, werken mijn hersens ook langzamer en dat beangstigt me enorm. Ik heb mijn denkvermogen altijd gezien als mijn grote kracht en om dat achteruit te voelen gaan vind ik erg naar. Nu kom ik er langzamerhand achter dat overmatig denken juist een beperking voor me geweest is.
Nu het denken moeilijker gaat, word ik als het ware gedwongen om meer naar mijn gevoel/lichaam te luisteren i.p.v. alles te gaan bedenken en beredeneren. Eigenlijk is het een positieve ontwikkeling dus. Maar het is een ontwikkeling die nog volop gaande is, ik ben er nog lang niet wat dat betreft.
Ik herken me wel een beetje in wat je zegt. Of ik hoogbegaafd ben, weet ik niet, maar ik heb in ieder geval ook een sterk analytisch denkvermogen. Ik geloof dat ik het leven behoorlijk wiskundig benader; dit leidt tot dat en dat leidt weer tot dat, dus dan is dat de meest logische stap etc. Heel erg alles beredeneren en kloppend maken.
Veel kunnen begrijpen en overzien is in sommige opzichten handig, maar vaak maakt het het leven vooral onnodig gecompliceerd. Ik begrijp veel, dus wil ik ook alles kunnen begrijpen wat er gebeurt. Maar ook; soms een situatie beter kunnen overzien/bevatten dan anderen en me daardoor heel erg verantwoordelijk voelen. De laatste jaren hou ik me vaak van de domme, omdat ik geen zin heb om de slimmerik uit te hangen, geen zin in de verantwoordelijkheid, geen zin om verwachtingen te creëren bij anderen, of gewoon omdat ik te moe ben.
Sowieso voel ik me heel snel verantwoordelijk voor alles en iedereen. (ik ben nog in staat me verantwoordelijk te voelen voor het hongerprobleem in zuidelijk Afrika) Laatst werd ik opeens midden in de nacht wakker en had ik een heel uitgebreid concept bedacht voor een ontwikkelingsorganisatie.
Ik zie het ook als een factor die mijn ziek zijn erger heeft gemaakt (in ieder geval mijn ziek zijn heeft gemaskeerd) Niet naar mijn lichaam luisteren maar naar mijn hoofd. Alleen maar in mijn hoofd bezig zijn. Misschien juist wel lekker gaan denken denken denken, om maar niet te hoeven voelen.
doordat ik nu zo uitgeput/verzwakt ben, werken mijn hersens ook langzamer en dat beangstigt me enorm. Ik heb mijn denkvermogen altijd gezien als mijn grote kracht en om dat achteruit te voelen gaan vind ik erg naar. Nu kom ik er langzamerhand achter dat overmatig denken juist een beperking voor me geweest is.
Nu het denken moeilijker gaat, word ik als het ware gedwongen om meer naar mijn gevoel/lichaam te luisteren i.p.v. alles te gaan bedenken en beredeneren. Eigenlijk is het een positieve ontwikkeling dus. Maar het is een ontwikkeling die nog volop gaande is, ik ben er nog lang niet wat dat betreft.
"There's a world we've never seen.
There's still hope between the dreams
The weight of it all, could blow away with a breeze"
-- Jack Johnson --
There's still hope between the dreams
The weight of it all, could blow away with a breeze"
-- Jack Johnson --
nou hans, zit ik hier een beetje m'n halve ziel bloot te leggen naar aanleiding van jouw vraag.. een reactie had ik wel leuk gevonden! maar misschien komt dat nog. Ik wacht het af!
"There's a world we've never seen.
There's still hope between the dreams
The weight of it all, could blow away with a breeze"
-- Jack Johnson --
There's still hope between the dreams
The weight of it all, could blow away with a breeze"
-- Jack Johnson --
-
vlindertie
- VIP-donateur
- Berichten: 2224
- Lid geworden op: 12 feb 2010, 20:28
Hai Negen,
Welkom bij de club! God wat ben ik blij dat jij mijn belevingswereld hier open en bloot hebt gelegd. Ik ben precies zo, altijd de denker, de slimste, analyseren en alles in mijn kop doen. In de psychologie noemen ze dat "op zolder wonen". Ik voelde me daar zo lang zo alleen in en ltijd ene vreemde eend in de bijt. Maar nu heb ik een maatje!!
Ik schiet er bijna vol van, echt waar want nu weet ik dat het allemaal niet enkel aan mij ligt!
Ik ben al wel wat verder in dat niet beredeneren proces, maar het gaat erg langzaam en het is heel moeilijk om iets te doen wat tegen je primaire reactie in druist. Wel ben ik er denk ik nu een tevredener en minder zwaarmoedig mens van geworden. Dat is voor mij fijn maar ook voor mijn omgeving. Niettemin is mijn brein nog altijd mijn kracht.
@ Mehans: krankzinnigheid en hoogbegaafdheid liggen tegen elkaar aan. Levensgevaarlijk zie ik bij mijn buurmeisje. Ze studeerde medicijnen, was op haar 23e al bijna daarmee klaar en zit nu in een inrichting.
Welkom bij de club! God wat ben ik blij dat jij mijn belevingswereld hier open en bloot hebt gelegd. Ik ben precies zo, altijd de denker, de slimste, analyseren en alles in mijn kop doen. In de psychologie noemen ze dat "op zolder wonen". Ik voelde me daar zo lang zo alleen in en ltijd ene vreemde eend in de bijt. Maar nu heb ik een maatje!!
Ik schiet er bijna vol van, echt waar want nu weet ik dat het allemaal niet enkel aan mij ligt!
Ik ben al wel wat verder in dat niet beredeneren proces, maar het gaat erg langzaam en het is heel moeilijk om iets te doen wat tegen je primaire reactie in druist. Wel ben ik er denk ik nu een tevredener en minder zwaarmoedig mens van geworden. Dat is voor mij fijn maar ook voor mijn omgeving. Niettemin is mijn brein nog altijd mijn kracht.
@ Mehans: krankzinnigheid en hoogbegaafdheid liggen tegen elkaar aan. Levensgevaarlijk zie ik bij mijn buurmeisje. Ze studeerde medicijnen, was op haar 23e al bijna daarmee klaar en zit nu in een inrichting.
Wanneer men al het onmogelijke elimineert, moet dat wat resteert, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn.
Sorry Negen, maar de laatste jaren heb ik ondervonden dat hetgeen ik lees, best een tijdje laat bezinken alvorens te reageren
Op een gegeven moment heb ik ook besloten om te stoppen met zelf op onderzoek te gaan, en met gezond realisme/kritiek te vertrouwen op de ervaring en kennis van anderen,
Een andere reden dat ik dit onderwerp hier aanhaal, is omdat sommigen hier eigen unieke persoonlijke eigenschappen als symptomen zien ( doordat die al dan niet beantwoorden aan de verwachtingen van hun directe omgeving ),
terwijl het mijn inziens hun hoogbegaafde personaliteit betreft .
Hans
Dit zijn ook mijn ervaringen en conclusie.negen schreef:. . . sterk analytisch denkvermogen. . . . het leven vooral onnodig gecompliceerd. . . . heel erg verantwoordelijk voelen. De laatste jaren hou ik me vaak van de domme, omdat ik geen zin heb om de slimmerik uit te hangen, geen zin in de verantwoordelijkheid, geen zin om verwachtingen te creëren bij anderen, of gewoon omdat ik te moe ben.
Ik zie het ook als een factor die mijn ziek zijn erger heeft gemaakt (in ieder geval mijn ziek zijn heeft gemaskeerd) Niet naar mijn lichaam luisteren maar naar mijn hoofd. Alleen maar in mijn hoofd bezig zijn. . . . om maar niet te hoeven voelen.
. . . Ik heb mijn denkvermogen altijd gezien als mijn grote kracht . . . naar mijn gevoel/lichaam te luisteren i.p.v. alles te gaan bedenken en beredeneren.
Op een gegeven moment heb ik ook besloten om te stoppen met zelf op onderzoek te gaan, en met gezond realisme/kritiek te vertrouwen op de ervaring en kennis van anderen,
Een andere reden dat ik dit onderwerp hier aanhaal, is omdat sommigen hier eigen unieke persoonlijke eigenschappen als symptomen zien ( doordat die al dan niet beantwoorden aan de verwachtingen van hun directe omgeving ),
terwijl het mijn inziens hun hoogbegaafde personaliteit betreft .
Hans
"Iemand leren om onafhankelijk te groeien, voor zichzelf, is misschien de grootste dienst dat men een andere kan bewijzen"--Benjamin Jowett
Je bent inderdaad niet alleen, ik ben ook jaren op zoek geweest naar gelijkgestemden,vlindertie schreef: nu weet ik dat het allemaal niet enkel aan mij ligt!
volgens mij hangt hooggevoeligheid hier trouwens meestal mee samen.
Belangrijk is jezelf te (leren) zijn,
(proberen) niks aan te trekken van anderen.
"Iemand leren om onafhankelijk te groeien, voor zichzelf, is misschien de grootste dienst dat men een andere kan bewijzen"--Benjamin Jowett
Dat vind ik persoonlijk ook één van de ergste dingen van ME: het lijkt alsof mijn verstand weg is. Ik was hoogbegaafd (of: ik ben hoogbegaafd en ziek), het is gemeten in 2005 (na 5-7 jaar ziekte) op 138, toen ik al zwaar achteruit was gegaan, en twee jaar geleden is het weer gemeten, en toen was het 105 (daar had ik toen nog een topic over aangemaakt).negen schreef:doordat ik nu zo uitgeput/verzwakt ben, werken mijn hersens ook langzamer en dat beangstigt me enorm. Ik heb mijn denkvermogen altijd gezien als mijn grote kracht en om dat achteruit te voelen gaan vind ik erg naar. Nu kom ik er langzamerhand achter dat overmatig denken juist een beperking voor me geweest is.
"Vroeger", als klein meisje, kon ik uren/dagen achter elkaar boeken lezen en elke zin onthouden. Geen fotografisch geheugen, lang niet, meer één grote spons voor allerlei onnozele feitjes, in combinatie met de behoefte om dingen te leren. Ik scoor even hoog in analytisch en creatief denkvermogen, alhoewel ik zelf meer naar creatief/taalgevoel neig - ik voel analytische dingen vaak wel intuïtief aan, maar ik kan er niks mee. Mijn vader is ook hoogbegaafd, al heeft hij dat nooit laten testen, hij is een briljante uitvinder. Ik ben meer een verstrooide professor type, op en top chaotisch.
Ik trek me veel dingen ook aan ja, maar weet niet of dat meer HSP is, volgens mij is hoogbegaafdheid niet zozeer gelijk aan meeleven - al komt er eigenlijk altijd wel een hoge dosis rechtvaardigheidsgevoel bij kijken. En natuurlijk het vermogen om verschillende (tegenstrijdige) kanten van een probleem naast elkaar te kunnen zien zonder dat het botst.
Maar ik zie mijn hoogbegaafdheid los van mijn ziekte, daar heb ik weinig moeite mee om dat te onderscheiden. Alleen dus dat die irritante mist in mijn hersens mijn geheugen en concentratie ernstig heeft aangetast. Blegh.
Ik herken je verhaal trouwens heel erg, Negen. Dat eeuwige redeneren, soms wordt je er gek van (meestal tegen 4 uur 's nachts
).In the end, we will remember not the words of our enemies, but the silence of our friends. ~ Martin Luther King
Vreemd dat er hier zoveel verstandig volk rondloopt 
je zou bijna denken dat de kans om ME te krijgen, groter is hoe slimmer je bent...
Zoals een aantal anderen hier, negen, vond ik je verhaal idd ook heel herkenbaar! Zeker o.a. ook het feit dat daardoor m'n ziekte pas heel laat gerealiseerd is door m'n omgeving.
Niet per se de personen zelf waar je het over hebt met naam noemen dat is niet nodig (en wslk ook niet nuttig); maar toch iets duidelijker aangeven wat voor dingen je exact bedoelt.
Ik heb natuurlijk wel vermoedens, maar is wel handig om zeker te zijn op welke golflengte je juist zit, en ten tweede ook omdat dat soort gedrag (i.e. het verwarren van symptomen met (hoog)begaafde persoonlijkheidseigenschappen) mij op dit forum eigenlijk niet specifiek was opgevallen maar jou dus blijkbaar wel.
EDIT: en ten derde, omdat ik, niet op dit forum maar bij mezelf, ook wel regelmatig stilsta bij die vraag wat er door de ziekte komt en wat er een onveranderlijk deel is van mijzelf - aangezien ik al ziek ben sinds m'n 14-15 en dus totaal geen besef heb van 'wie ik ben' zonder ziekte.
je zou bijna denken dat de kans om ME te krijgen, groter is hoe slimmer je bent... Zoals een aantal anderen hier, negen, vond ik je verhaal idd ook heel herkenbaar! Zeker o.a. ook het feit dat daardoor m'n ziekte pas heel laat gerealiseerd is door m'n omgeving.
Kun je dit iets concreter maken?mehans schreef:Een andere reden dat ik dit onderwerp hier aanhaal, is omdat sommigen hier eigen unieke persoonlijke eigenschappen als symptomen zien ( doordat die al dan niet beantwoorden aan de verwachtingen van hun directe omgeving ),
terwijl het mijn inziens hun hoogbegaafde personaliteit betreft .
Niet per se de personen zelf waar je het over hebt met naam noemen dat is niet nodig (en wslk ook niet nuttig); maar toch iets duidelijker aangeven wat voor dingen je exact bedoelt.
Ik heb natuurlijk wel vermoedens, maar is wel handig om zeker te zijn op welke golflengte je juist zit, en ten tweede ook omdat dat soort gedrag (i.e. het verwarren van symptomen met (hoog)begaafde persoonlijkheidseigenschappen) mij op dit forum eigenlijk niet specifiek was opgevallen maar jou dus blijkbaar wel.
EDIT: en ten derde, omdat ik, niet op dit forum maar bij mezelf, ook wel regelmatig stilsta bij die vraag wat er door de ziekte komt en wat er een onveranderlijk deel is van mijzelf - aangezien ik al ziek ben sinds m'n 14-15 en dus totaal geen besef heb van 'wie ik ben' zonder ziekte.
daar zeg je me zowat !diederik schreef: . . . de kans om ME te krijgen, groter is hoe slimmer je bent...
ook kenmerkend :
meerdere mensen - uit de zorgsector
- leidinggevenden
Op je 2e vraag kom ik nog terug,
"Iemand leren om onafhankelijk te groeien, voor zichzelf, is misschien de grootste dienst dat men een andere kan bewijzen"--Benjamin Jowett
Ik weet ook niet precies hoe dat zit met HB-eigenschappen en ME-symptomen... Het lijkt mij toch dat het heel erg uit elkaar ligt. Je herkent mede-HB-ers vaak wel op het forum, vaak door objectieve posts met (een vaak onbewuste) opbouw erin verwerkt.
Ik was 10 toen ik ziek werd, dus dat besef van "voor en na" heb ik ook helemaal niet. Maar ik zie ziekte als geheel lichamelijk (met brainfog etc.). De psychische dingen zijn voor mij meer een gevolg van medische mishandeling (Hoogstraat/UWV/artsen/school). Ik denk dat als ik morgen spontaan beter zou zijn (halleluja), dat ik mentaal gezien nog steeds dezelfde persoon zal zijn, al zal ik dan geneigd zijn tot spontane dingen, heldere verwoordingen (eeh, dat is dus totaal niet helder verwoord, maar jullie snappen me wel ) en meer praten.
Ik weet niet of hoogbegaafdheid en ME meer voorkomt... ik ken juist bijna geen ME-ers die hoogbegaafd zijn. En als je kijkt wat voor percentage hier reageert ten opzichte van alle forumleden (wat niet veel is), en bedenkt dat hoogbegaafde mensen vaak van nature kennis willen verzamelen, en dat zeker geldt als je door een "onbekende" ziekte wordt getroffen, zou het best wel logosch zijn dat hoogbegaafde ME-ers procentueel hier meer voor zouden komen.
Ik was 10 toen ik ziek werd, dus dat besef van "voor en na" heb ik ook helemaal niet. Maar ik zie ziekte als geheel lichamelijk (met brainfog etc.). De psychische dingen zijn voor mij meer een gevolg van medische mishandeling (Hoogstraat/UWV/artsen/school). Ik denk dat als ik morgen spontaan beter zou zijn (halleluja
), dat ik mentaal gezien nog steeds dezelfde persoon zal zijn, al zal ik dan geneigd zijn tot spontane dingen, heldere verwoordingen (eeh, dat is dus totaal niet helder verwoord, maar jullie snappen me wel ) en meer praten.Ik weet niet of hoogbegaafdheid en ME meer voorkomt... ik ken juist bijna geen ME-ers die hoogbegaafd zijn. En als je kijkt wat voor percentage hier reageert ten opzichte van alle forumleden (wat niet veel is), en bedenkt dat hoogbegaafde mensen vaak van nature kennis willen verzamelen, en dat zeker geldt als je door een "onbekende" ziekte wordt getroffen, zou het best wel logosch zijn dat hoogbegaafde ME-ers procentueel hier meer voor zouden komen.
In the end, we will remember not the words of our enemies, but the silence of our friends. ~ Martin Luther King
-
Guido_den_Broeder
- Gevorderd lid
- Berichten: 1203
- Lid geworden op: 16 okt 2005, 16:50
Hoogbegaafd
Hoi,mehans schreef:Zijn hier mensen die ooit in hun leven
met deze term te maken hebben gehad ?
Ik voldoe aan het criterium, net als een nichtje van mij. Haar ouders zijn een tijdje lid geweest van Pharos, maar dat was zo'n zooitje dat ze er snel weer zijn uitgestapt.
Net als bij Eressea is mijn gemeten IQ veel lager dan voordat ik ziek werd.
Groetjes,
Guido