Wie studeert er nog meer?

Discussies over studeren/school en ME (cvs).

Moderator: Moderators

annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Gabutje,

Poeh, 1/2 dagen stage en dan nog erbij studeren! Kan een harde dobber worden. Je wilt immers ook nog wel eens iets leuks doen?

Inderdaad is het een idee om het ziekenhuis evt. bij en studie te laten bemiddelen in het kader en ten gunste van de therapie, goed idee. Maar het is de vraag hoe evenwichtig ze een studie kunnen verminderen zodat er een goede balans qua tijd en kwaliteit ontstaat, lastig hoor.

Verder: misschien komt mijn zoon toch weer bij mij in huis, maar dan dumpen we wat huisraad de deur uit naar zijn vader, anders wordt het echt te vol. Mijn zoon opperde vanavond nl. zelf het weer terug keren, dat dat misschien toch wel verstandig zou zijn. Eerst was hij geloof ik bang om af te gaan door weer thuis te gaan wonen, maar gelukkig denkt hij daar nu ruimer over.

Wij hebben ook een gesprek op 20 maart, of wel een intake op het UMCG. Ik neem dan o.a. ook het verse lijstje medicijnen mee dat zojuist op deze site is verschenen.

De financiering zal geen studie financiering zijn, nog niet althans.
Gebruikersavatar
Gabutje
Gevorderd lid
Berichten: 593
Lid geworden op: 07 mar 2006, 13:40

Bericht door Gabutje »

Hoi,

Soms heeft men even tijd nodig om de knoop door te hakken.
Maar het is ook moeilijk om juist weer een stapje terug te doen.
Ik zou trots zijn of het feit dat ik zelfstandig zou wonen gezien de situatie,
maar ondanks dat moet er gekeken worden wat in je beste belang is.

Het zal ook pittig om naast mijn stage nog een zelfstudie te doen, maar ik krijg al vrijstellingen voor bepaalde modules. En daarnaast kun je makkelijker stoppen, en al besteeds ik er 3 uurtjes per week aan. Daarbij is de studie die ik wil een niveau lager (ik kan ook nog naar de universiteit, maar dat heb ik niet zo'n zin in) En ik weet ook niet beter. Ik heb geen sociale contacten, eigenlijk geen hobbie's of andere dingen. Ik sport nu twee keer per week, en dat gaat goed maar vaak met tegenzin. Het is dat ik vanmezelf moet. En misschien ben ik nog wel in ontkenning, een plaat voor me kop. Ik heb zoiets, als ik het niet probeer dan weet ik het zeker dat het me niet lukt, en als ik het wel doe heb ik het in ieder geval geprobeerd.

Ik moet ook wel bekennen, ik ben bevoorrecht. Ik ben niet bedlegerig en ik kan alles, maar niet alles tegelijk. Ze zeggen dat ME veroorzaakt door hersenschade, vooral bij de pijn en moe punten van de hersenen. Misschien dat de grootte van de schade bij ieder anders is.
Wel heb ik soms dan zit ik op de stoel achter mijn computer en dan ben ik eindelijk geconcetreerd, maar dan willen mijn armen niet meer en zeggen ze bekijk het maar. Gisteren voelde ik me zo goed, dat ik mijn peetkindje van 1 jaar van de opvang gehaald hebt. Maar al gauw had ik spijt, ik ben gesloopt. Ik maak dus nog niet bewuste keuzes. Maar goed, ik heb lol gehad. Ik ben zo gemiddeld 5 a 6 uurtjes op een dag actief, en daar ben ik zeer blij mee. Misschien met therapie dat ik tot meer uurtjes in staat ben.

Misschien wil ik steeds studeren, omdat dat het enigste waarmee ik bekend ben.
En ik weet niet of ik nog wel onder de mensen kan leven, ik leeft al 12 jaar zonder vrienden, relaties etc...

Groetjes
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Met mijn zoon is het precies andersom: hij heeft veel vrienden verloren, waaronder ook een neef, maar er ook enig behouden. Hij strijdt nu voor een vakantie met 2 vrienden, naar Spanje, zodat die 2 anderen wat aan elkaar hebben en hij veel kan rusten, zodat hij zo geen blok a/h been van eentje is.

Hij heeft ook 2 relaties achter de rug, waarvan een van 2 jaar en een ander 5 maanden. Dat gaf stabiliteit, meer, dan dat dat allemaal zo geweldig liep, vooral die relatie van 2 jaar. Dus de structuur wordt eigenlijk gegeven door zijn vrienden en hij probeert er een beetje bij te studeren, zo'n 3 uur per dg, echter nu gaat het niet omdat hij ook het eind van zijn mentale latijn is en hij af en toe het gevaar ruikt, nog meer vrienden kwijt te raken....
Gebruikersavatar
Gabutje
Gevorderd lid
Berichten: 593
Lid geworden op: 07 mar 2006, 13:40

Bericht door Gabutje »

Vrienden zijn belangrijk, een mens kan pas functioneren als hij emotioneel in balans is.

Ik zou zelf ook graag een relatie hebben etc... al helemaal sinds ik tante van een lief nichtje ben geworden. Maar de verloren tijd kan ik niet meer inhalen, dus ik moet vooruit kijken.
Maar op sociaal gebied weet ik gewoon niet hoe ik me moet gedragen, en zeker in bijzijn van mannen die juist meer met mij willen. Misschien een stukje angst. Dat stukje ontwikkeling heb ik gemist.
Vakantie, tja, dat zou ik graag willen, helaas geen geld. Misschien eens een idee om eens groot aan te pakken voor meerder ME'patiënten, die ook graag willen, maar ook bang zijn een blok aan iemands been te zijn. Want vakantie hebben we allemaal nodig. Als is het maar een weekendje weg. Wel gezellig, want we weten van elkaar hoe het is om altijd moe te zijn en zullen elkaar ook niet gauw daar op bekritiseren.
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Gebruikersavatar
Draakje
Actief lid
Berichten: 184
Lid geworden op: 15 mar 2006, 15:59
Locatie: Leeuwarden
Contacteer:

Ik ben in januari met studie begonnen

Bericht door Draakje »

Ben in januari met de HBO Psychologie studie begonnen via NTI :(
Was vol goede moed begonnen maar heb nog niks afgekregen en ben maar ff gestopt in de hoop dat ik snel een betere periode krijg.
Ik merk dat ik gewoon niks kan onthouden en dat ik na 1 blz lezen gewoon niet meer zie wat ik lees(gaat dwarrelen) :?
Ik mag wel 2 jaar over het 1e jaar doen gelukkig maar ben zo bang dat ik dat zelfs niet ga redden.
Heb nu met mijn Medische training begeleidster afgesproken dat ik het net als het trainen op ga bouwen.
begin maandag :D ik mag eerst per dag maar 10 min lezen en na 2 weken 12 en zo opbouwen en als het lukt steeds sneller. :o
Heeft iemand ervaring met erge concentratie stoornissen en toch studeren?
Kun je dat echt zo opbouwen of heeft iemand ander advies? alles is welkom want ik wil het 1e jaar dolgraag halen zodat ik daarna Kunstzinnige Therapie kan studeren.

Ps. doe alleen het 1e jaar omdat ik nu al weet dat deze studie te droog is voor mij om te halen, maar als ik het 1e jaar wel haal scheelt dat weer bij de volgende studie. :D

Groetjes Draakje
Gebruikersavatar
Gabutje
Gevorderd lid
Berichten: 593
Lid geworden op: 07 mar 2006, 13:40

RE: Ik ben in januari met studie begonnen

Bericht door Gabutje »

Hallo Draakje,

Ik heb zelf ook veel last van concentreren, wazig zien. En ja, dat is erg lastig als je veel moet lezen. Ik heb zelf ook stroming van psychologie meegekregen, het is best pittig omdat het vaak om interpretatie gaat. Dus vaak moest ik teksten wel drie of vier keer overnieuw lezen om het goed te begrijpen.
Toch studeer ik, ik heb er erg veel moeite mee en soms raak ik zelfs van paniek. Maar iedere keer kom ik toch weer een stapje vooruit en dan durf ik weer vooruit te kijken. Ik heb nu één dag in de week les, dat is gewoon mijn lesrooster en de overige dagen vrij. Ik probeer mijn opdrachten of lesstof in stukken te hakken en als ik me goed voel, dan probeer ik een klein stukje. Zo doe ik elke dag een stukje en als ik me dan niet zo lekker voel dan voel ik me dan ook niet schuldig.
Ik heb namelijk de pech dat ik veel in groepsverband moet werken. Bang dat anderen mij niet gemotiveerd vinden enzo en uiteindelijk uit de groep willen. Ik word al als een zeur gezien.

Probeer te experimenten, je kan bijvoorbeeld met een marker iedere keer een stukje lezen en het belangrijkst markeren. Dan kan je altijd eenvoudig terugblikken zonder hele teksten weer door te moeten spitten. Maak voordat je begint een overzicht van wat je moet doen en wat je lesstof is, dan kun je het indelen en lijkt de opdracht toch minder groot dan je in eerste instantie dacht.
Probeer een blaadje onder de regel te plaatsen, zodat je niet gauw afgeleid raakt naar de andere regels. Maar vooral geen druk op jezelf leggen als je een dag niets hebt kunnen doen, want het werkt alleen maar averechts. Dat laatste is echt moeilijk, ik vecht er zelf ook erg mee.

Laat eens weten hoe het met je studie gaat en of je een manier hebt gevonden wat voor jou werkt.
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Gebruikersavatar
Draakje
Actief lid
Berichten: 184
Lid geworden op: 15 mar 2006, 15:59
Locatie: Leeuwarden
Contacteer:

Bericht door Draakje »

Dank voor je advies dat markeren deed ik al maar een blaadje onder de regel is misschien wel handig omdat ik anders ook vaak kijk van "jeetje ik moet nog zoveel" Zal je zeker op de hoogte houden ga nu nog ff van de rust genieten :D vanaf maandag gaat mijn nieuwe schema in en moet ik 4 weken proberen vol te houden voor ik kan zeggen of ik het aankan of niet.
Dus elke dag 10 min leren.
En zal me zelf proberen niet te frustreren :?

Groetjes :)
"We lachen hard om een mop. We glimlachen zachtjes om het geluk."
Gebruikersavatar
roos
Beginner
Berichten: 50
Lid geworden op: 08 mei 2009, 12:09

Bericht door roos »

Hoi Marloes,

Ik wilde je een PB'tje sturen maar het lukte niet, vandaar dat ik het zo vraag. Ik denk er over om bij de Open Universiteit Algemene Cultuurwetenschappen te gaan studeren en ik wilde jou vragen wat jou ervaringen zijn met de Open Universiteit. Bevalt het?

Groetjes,

Roos
Marloes
Gevorderd lid
Berichten: 1297
Lid geworden op: 15 okt 2005, 14:42

Bericht door Marloes »

Hoi Roos,

Het bevalt mij tot nu toe wel goed.
Maar ik zit in het eerste jaar, dus heb nog niet echt veel ervaring met hoe alles er loopt verder.
Ik heb nu vooral veel zelf gestudeerd en ben naar wat bijeenkomsten geweest. Maar ik heb bijvoorbeeld nog geen tentamen gedaan, dus daar kan ik niks over zeggen.
Mocht je nog specifieke vragen hebben, dan kun je me altijd een pb sturen (als dat lukt) of mailen.

Groetjes,
Marloes
Keep on rockin'
Gebruikersavatar
roos
Beginner
Berichten: 50
Lid geworden op: 08 mei 2009, 12:09

Bericht door roos »

Thanx!
Iris
Beginner
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 mar 2006, 18:28

Bericht door Iris »

Ik studeer taalwetenschap, ik zit nu in mijn tweede jaar. De studie bevalt me erg goed, precies wat ik wil.

Er wordt goed rekening gehouden met mijn CVS, ik krijg verlenging bij tentamens en als het een keer niet lukt om een opdracht op tijd in te leveren, is daar ook voldoende begrip voor. Daar ben ik allemaal erg blij mee, anders zou ik niet zo goed weten hoe ik de studie zou moeten doen.

De opdrachten die op een bepaalde datum binnen moeten zijn, vind ik altijd erg lastig, ik raak dan in de stress, maar ook dat lukt me steeds beter gelukkig.

Sommige van mijn medestudenten die weten dat ik CVS heb, begrijpen het gelukkig goed en ik kan er ook met ze over praten.

Naast mijn studie kan ik weinig andere dingen doen, dat vind ik soms wel jammer, ik probeer het wel zo veel mogelijk te doen, anders dan wordt het steeds moeilijker om de studie vol te houden.

Eén keer per week probeer ik te zwemmen (les), om mijn spieren een beetje “sterk” te houden en ik dans (country-linedance) 1 uurtje in de week (als ik niet te moe ben of belangrijke dingen voor de studie heb). Ik vind het erg leuk om te doen en het is gelijk een beetje beweging. Verder speel ik ook nog dwarsfluit, ik vind het heerlijk om met muziek bezig te zijn, ook als ik me niet goed voel, krijg ik soms weer een beetje moed als ik even ga spelen.

Mijn vrienden zie ik eigenlijk erg weinig, de meeste wonen ver weg, dus is het vaak vermoeiend (lange reis) om ernaar toe te gaan, dat lukt dus niet als ik een drukke periode heb. Dat vind ik soms wel moeilijk, maar ik heb via de mail contact met ze, dat vind ik wel fijn en heel handig, omdat ik op die manier wel contact kan houden.

Het kost dus wel wat moeite om alles met de studie bij te kunnen houden, ik ben altijd weer blij, als ik een vak met een voldoende resultaat heb afgerond, of als ik naar bijna alle colleges ben geweest.

Ik moet wel een streng ritme aanhouden met slapen en opstaan, ik probeer op z’n laatst tussen 7:00 en 7:30 op te staan en rond 22:00 uur naar bed te gaan.

Ik hoop, dat jullie zo een beeld hebben gekregen, hoe mij het studeren met CVS vergaat, als jullie nog vragen hebben, mogen jullie die altijd stellen.

Groetjes,
Iris
Gebruikersavatar
Gabutje
Gevorderd lid
Berichten: 593
Lid geworden op: 07 mar 2006, 13:40

Bericht door Gabutje »

Hoi Iris,

Jouw manier van omgaan met studie en je ziekte is zo herkenbaar.

Ook ik overleef mijn studie zo, en ik zit nu in mijn laatste jaar, er rest mij nog een stage in te halen en een scriptie te schrijven als ik dit jaar goed afrond (ik heb mijn stage namelijk af moeten breken). Echter heeft mijn school weinig begrip voor mijn ziekte en moet ik bergen verzetten om iets te regelen.
Maar gelukkig heb ik wel extra tijd voor tentamens, maar mijn laatste tentamen was gisteravond om 19.00 uur tot 21.30 uur en ik had daarvoor nog een presentatie om 13.00 uur en dus vele tussenuren. Je raadt het al, die tentamen heb ik niet gehaald. (de presentatie overigens wel).

Ik sta gemiddeld om 08.30 op en ga ook rond 22.00 uur weer naar bed, ik heb zeker 9 á 10 uur nachtrust nodig wil ik overdags kunnen functioneren. En daarnaast, mijn vrienden zitten ook ver van me vandaan en houd ik weinig tijd over om mijn vrije tijd sociaal te besteden door mijn studie en vermoeidheid. Maar ik ben een doorzetter.

Misschien leuk om elkaar op de msn op te zoeken?

Groetjes, Gabutje
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
annac
Gevorderd lid
Berichten: 4645
Lid geworden op: 04 feb 2006, 00:05

Bericht door annac »

Om jaloers op te worden, Iris! Zoals jij dat doet.

Is het begrip altijd zo goed geweest? Hoe lukt het jou dit allemaal klaar te spelen? Je bent ws een heel evenwichtig persoon van jezelf, of heb je nog tips en/of trucjes die jou tot dit "niveau" hebben gebracht?

En hoe weet je van jezelf dat je soms niet te veel op je tenen loopt? En zo ja, hoe reageer je daar dan op?

Ik zit nl met een 22 jarige zoon (6 jaar ME) die zich de laatste maanden helemaal hopeloos voelt, niet in de laatste plaats door gebrek aan concentratie en gebrek aan dagritme en studie-eenzaamheid (Open Universiteit, omdat HBO onvoldoende rekening hield met zijn handicap).

Maar ja, jongens en mannen zijn ook wel anders, niet? Erg oplossingsgericht enzo.
Gebruikersavatar
Marjolijn
Oprichter
Berichten: 1270
Lid geworden op: 12 okt 2005, 22:37

Re: Ik ben in januari met studie begonnen

Bericht door Marjolijn »

Draakje schreef:Ben in januari met de HBO Psychologie studie begonnen via NTI :(
Groetjes Draakje
He Draakje, ik was me laatst ook aan het orienteren via internet op mogelijke thuisstudies en mij spreekt HBO psychologie via het NTI dus ook heel erg aan. Vanwege mijn nog lichte ME en mijn ADD kan ik voorlopig nog niet beginnen aan een studie (krijg vanaf volgende week coaching en dan kijk ik later wel verder hoe het dan gaat) maar wie weet kan ik na de zomer wel aan een thuisstudie beginnen. Ik kan eigenlijk niet wachten, het liefst zou ik per direct gaan studeren maar niet verstandig om dat te doen.
Maar wel leuk om te lezen dat jij het ook doet, wel jammer dat je zoveel moeite hebt met het concentreren en daardoor moeilijk kunt leren.

Ik heb zelf ook het concentratie probleem, bij mij dan waarschijnlijk voortkomend uit mijn ADD (dat is juist een concentratie "stoornis" zeg maar) en moet ook vaak teksten wel 3 keer overlezen voordat er tot me doordringt wat er staat. Ik kan geen tips geven omdat het bij mij dus waarschijnlijk een andere oorzaak heeft en ik daar medicijnen voor krijg maar het helpt mij wel als ik veel opschrijf in plaats van alleen in mijn hoofd te stampen.

Maar wat vind je verder van de studie en van het NTI? Ik ben wel benieuwd!

Heeeeeel veel succes er mee, inderdaad jezelf niet overleren maar beetje bij beetje leren en niet teveel in 1 keer. Regelmatig pauzeren is ook wel belangrijk als je hoofd te moe is of warrig om dingen in zich op te nemen, dan neemt het meer op als je steeds kleinere gedeeltes leert.

Groetjes.
Iris
Beginner
Berichten: 39
Lid geworden op: 13 mar 2006, 18:28

Bericht door Iris »

annac schreef: Is het begrip altijd zo goed geweest? Hoe lukt het jou dit allemaal klaar te spelen? Je bent ws een heel evenwichtig persoon van jezelf, of heb je nog tips en/of trucjes die jou tot dit "niveau" hebben gebracht?

En hoe weet je van jezelf dat je soms niet te veel op je tenen loopt? En zo ja, hoe reageer je daar dan op?
Hallo
Het begrip is niet altijd zo goed geweest, niet door iedereen tenminste, daar stuit ik nu nog wel eens op...maar ja het is natuurlijk ook erg moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders.
Sowieso kan ik zeggen, dat ik toen ik een jaar of 17-21 was, het bij mij toen nog veel erger was dan het nu is, ik kon maar 2 uurtjes om de dag naar school en dan was ik alweer op. Maar toen deed ik niks naast school, waardoor mijn conditie steeds meer achteruit ging.
Mijn moeder heeft veel over ME en vermoeidheid gelezen en kwam iedere keer weer tegen, dat je niet aan de vermoeidheid moet toegeven, door te gaan liggen en iedere dag een korte wandeling maken.
Ik probeer nu niet meer te gaan liggen, soms is dat ook wel erg moeilijk, maar dan ga ik met een heleboel kussens in mijn rug op bed zitten huiswerk maken (lezen, of kleine schrijfopdrachten), dan lig ik niet, maar heb toch een beetje rust en doe tegelijk ook wat aan mijn huiswerk.
Als ik achter de computer moet gaat dat natuurlijk niet, maar van de week heb ik daarom een tweedehands laptop gekocht, dus kon ik gister toen ik moe was, toch nog het nodige doen ;-)

Het is inderdaad moeilijk om van te voren te weten of iets wat je gaat doen teveel voor je wordt, daar vergis ik me ook nog wel eens in. Maar als ik dan ben ingestort, dan zeg ik tegen mezelf, dat ik in ieder geval naar mijn zin heb gehad en het goed is, dat ik wat heb gedaan en dat het wel veel was, maar dat ik er toch niet voor ben teruggeschrokken. Ik probeer op die momenten in ieder geval niet mezelf de schuld te geven dat ik over mijn grenzen ben gegaan. Je kan je nu eenmaal wel eens vergissen (vergissen is menselijk) en natuurlijk is dat vervelend, maar je moet er zeker niet mee gaan zitten, want dat helpt je niet om je beter te voelen. (ik moet toegeven, dat me dit niet altijd lukt en dat dit allemaal wel heel moeilijk is om te beseffen, maar ik denk dat het ook voortkomt uit een langduriger proces, je hebt het niet "in één dag geleerd").
Als ik met vrienden iets afspreek om te gaan doen, hou ik er rekening mee dat dit niet vlak voor de tentamens is, of als ik een drukke week met huiswerk heb (bijvoorbeeld presentaties). Vrijdag ben ik een dagje weggeweest, dat vergt dan veel energie, maar ik vond het erg fijn, dat maakt het al weer een stuk beter, maar nu heb ik vandaag ook nog een vrije dag, dus dan heb ik een extra dagje om bij te komen. (vrijdags heb ik vrij en heb ik ook meestal nodig om weer bij te komen van de hele week).

Als je in een wat moeilijkere periode zit, voel je je af en toe wel hopeloos. Ik ken dat zelf ook heel goed en mijn zus die het ook heeft, heeft ook tijden dat ze het niet meer ziet zitten, lijkt me wel normaal, maar het is wel vervelend. Heel veel sterkte ermee ook voor je zoon!

Ik hoop dat jullie er iets aan hebben, het is wel een lang verhaal geworden, maar misschien een beetje een lichtpuntje voor je zoon, dat het wel weer iets beter kan worden met de vermoeidheid ;-)
Als jullie nog iets willen vragen, mail dan gerust.

Groetjes,
Iris
Plaats reactie