Poll: Wat is erger: ME zelf of de bejegening van anderen?
Moderator: Moderators
Poll: Wat is erger: ME zelf of de bejegening van anderen?
Ik ben benieuwd wat anderen hier van vinden. Ik twijfel zelf over 'even erg' of toch 'de bejegening' omdat bij mij zoals bij velen daardoor de ME nog eens verergerd is.
Laatst gewijzigd door asje op 19 jun 2011, 23:31, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoi asje,
Interessante poll.
Ik heb gestemd: de bejegening.
Dat ik ME/cvs heb gekregen, heb ik intussen wel een plaats kunnen geven.
Toen ik de diagnose kreeg, vielen voor mij eindelijk (na 10 jaar ziekte) alle losse puzzelstukjes op zijn plaats.
Maar, daarna begon het moeilijk pad in de maatschappij- en het sociale leven. En dat viel mij zwaar tegen. De bejegening door de werkgever, arbo, UWV, huisarts, sommige vrienden en familie leden, dat viel en valt mij zwaar.
Vooral de vooroordelen en de onwetendheid en de onwil om iets over ME/cvs te willen weten c.q. te leren, dat heeft mij best gekwetst.
Dit klinkt heel hard als ik dit zeg, maar deze mensen (vrienden, familie) hadden mij "gepamperd, getroost, mee gehuild en geholpen", als ik een ernstige ziekte als bijvoorbeeld Kanker had gehad, maar als je ME/cvs hebt, word je ijskoud in de steek gelaten, tenminste dat is mij overkomen.
Ik ben na 2,5 jaar ziekte nu wel directer geworden als mensen iets vervelends zeggen over ME/cvs in het algemeen of tegen mij als ME/cvs-patiënte, dan geef ik duidelijk mijn standpunt en mening over ME/cvs.
En als dat mensen niet bevalt? Jammer, dan, maar ik vind dat ik op moet komen voor mijn ziekte ME/cvs en ME/cvs-lotgenoten.
Groetjes, Louisa
Interessante poll.
Ik heb gestemd: de bejegening.
Dat ik ME/cvs heb gekregen, heb ik intussen wel een plaats kunnen geven.
Toen ik de diagnose kreeg, vielen voor mij eindelijk (na 10 jaar ziekte) alle losse puzzelstukjes op zijn plaats.
Maar, daarna begon het moeilijk pad in de maatschappij- en het sociale leven. En dat viel mij zwaar tegen. De bejegening door de werkgever, arbo, UWV, huisarts, sommige vrienden en familie leden, dat viel en valt mij zwaar.
Vooral de vooroordelen en de onwetendheid en de onwil om iets over ME/cvs te willen weten c.q. te leren, dat heeft mij best gekwetst.
Dit klinkt heel hard als ik dit zeg, maar deze mensen (vrienden, familie) hadden mij "gepamperd, getroost, mee gehuild en geholpen", als ik een ernstige ziekte als bijvoorbeeld Kanker had gehad, maar als je ME/cvs hebt, word je ijskoud in de steek gelaten, tenminste dat is mij overkomen.
Ik ben na 2,5 jaar ziekte nu wel directer geworden als mensen iets vervelends zeggen over ME/cvs in het algemeen of tegen mij als ME/cvs-patiënte, dan geef ik duidelijk mijn standpunt en mening over ME/cvs.
En als dat mensen niet bevalt? Jammer, dan, maar ik vind dat ik op moet komen voor mijn ziekte ME/cvs en ME/cvs-lotgenoten.
Groetjes, Louisa
Laatst gewijzigd door louisa op 20 jun 2011, 00:30, 6 keer totaal gewijzigd.
ME of Lyme?: http://www.me-gids.net/module-ME_CVS_do ... d-942.html
-Als je geen ster aan de hemel kunt zijn, wees dan een lampje in je huis-
-Als je geen ster aan de hemel kunt zijn, wees dan een lampje in je huis-
- Guido_den_Broeder
- Gevorderd lid
- Berichten: 1203
- Lid geworden op: 16 okt 2005, 16:50
Ik heb precies dezelfde ervaringen als Louisa, behalve dat ik al 24 jaar ziek ben. De bejegening wordt naarmate het langer duurt alleen maar slechter.
Groetjes,
Guido
Groetjes,
Guido
Laatst gewijzigd door Guido_den_Broeder op 20 jun 2011, 00:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoi Louisa,
ik zei dat ook altijd maar nu ik het op moet schrijven twijfel ik opeens. Ga er een nachtje over slapen. Dacht ook aan de mensen die echt niets meer kunnen alleen door de ME nog los van een evt slechte bejegening maar ik moet natuurlijk voor mezelf denken. Jij bent stellig!
Groetjes,
asje
ik zei dat ook altijd maar nu ik het op moet schrijven twijfel ik opeens. Ga er een nachtje over slapen. Dacht ook aan de mensen die echt niets meer kunnen alleen door de ME nog los van een evt slechte bejegening maar ik moet natuurlijk voor mezelf denken. Jij bent stellig!
Groetjes,
asje
ik vind het alle twee erg, alle twee vreet het je op en haalt het je onder uit. ik een zus die terminale kanker heeft en die ziet er eigenlijk nog steeds best wel goed uit en geniet nog elke dag en is vrolijk ( elke keer als ik haar zie dan krijg ik het gevoel dat ik me schaam omdat zij mee energie heeft als ik). maar zij heeft ook nog steeds constant slechte bejegening. haar man heeft haar ook op straat geschopt met niks. en het uwv riep haar laatst ook op om weer te gaan werken. en zelfs zij kan bepaalde medicatie niet slikken omdat zij dat ook zelf moet betalen. dus zij slikt niet. tja, het word er niet beter op lijkt wel. maar we kunnen lekker klagen tegen elkaar over hoe slecht het is allemaal. je moet wat he hahaha
- felixloena
- Oud-medewerker
- Berichten: 4445
- Lid geworden op: 04 mei 2009, 19:47
- Locatie: Limburg
- Contacteer:
Ik vind de bejegening erger, het maakt de ME namelijk nog zwaarder. Heb je voor jezelf al moeite om je plekje te vinden in de maatschappij, om dagelijks om te gaan met de gevolgen, krijg je nog een emmer shit van anderen over je heen ook!! En er zijn mensen die dan nog ff een trap na geven.
Die ervaring heb ik veelvuldig ondervonden de afgelopen jaren.
Had het er gisteren nog over, je knokt en knokt jaren lang om o.a. je baan, je sociale leven te behouden. Op het moment dat je eindelijk beet hebt en toegeeft aan jezelf dat het echt niet gaat, je staat inmiddels aan de rand van de afgrond, laten mensen je vallen als een baksteen. Je krijgt het advies om vooral door te gaan, terwijl dat nou juist is wat je al die jaren ervoor hebt gedaan waardoor je nu zegt: sorry ik kán niet meer. Nee je moet blijkbaar de afgrond in, door het stof. Tot de ander ziet "o verrek hij/zij had gelijk het gaat niet!?" zover is het bij ij gekomen helaas.
Ik doe nu dus nooit meer iets "voor een ander" of omdat ik bang ben voor de gevolgen. De ander denkt als puntje bij paaltje komt toch ook eerst aan zichzelf! Als ik iets niet kan, jammer dan ik ga mezelf niet meer forceren.
Die ervaring heb ik veelvuldig ondervonden de afgelopen jaren.
Had het er gisteren nog over, je knokt en knokt jaren lang om o.a. je baan, je sociale leven te behouden. Op het moment dat je eindelijk beet hebt en toegeeft aan jezelf dat het echt niet gaat, je staat inmiddels aan de rand van de afgrond, laten mensen je vallen als een baksteen. Je krijgt het advies om vooral door te gaan, terwijl dat nou juist is wat je al die jaren ervoor hebt gedaan waardoor je nu zegt: sorry ik kán niet meer. Nee je moet blijkbaar de afgrond in, door het stof. Tot de ander ziet "o verrek hij/zij had gelijk het gaat niet!?" zover is het bij ij gekomen helaas.
Ik doe nu dus nooit meer iets "voor een ander" of omdat ik bang ben voor de gevolgen. De ander denkt als puntje bij paaltje komt toch ook eerst aan zichzelf! Als ik iets niet kan, jammer dan ik ga mezelf niet meer forceren.
-
- Gevorderd lid
- Berichten: 3226
- Lid geworden op: 17 jun 2010, 14:21
- verlorengezondheidman
- Gevorderd lid
- Berichten: 6231
- Lid geworden op: 02 aug 2008, 17:24
@stargazertje,
Ik ben het eerlijk gezegd wel eens met jou.
Bejegening van artsen / specialisten vind ik (ook) onthutsend; lichamelijk doodzieke ME-patienten naar huis sturen; dokter misschien is het een idee om het immuunsysteem structureel te ondersteunen met al die chronische (schimmel)-infecties, nee joh jij bent ingebeeld ziek ga maar rustig naar huis en maak je niet druk
Met bejegening wordt neem ik aan ook MISKENNING / ONTKENNING van de ziekte ME/(cvs) bedoeld ik erger mij daar namelijk groen en geel aan.
Ik ben het eerlijk gezegd wel eens met jou.
Bejegening van artsen / specialisten vind ik (ook) onthutsend; lichamelijk doodzieke ME-patienten naar huis sturen; dokter misschien is het een idee om het immuunsysteem structureel te ondersteunen met al die chronische (schimmel)-infecties, nee joh jij bent ingebeeld ziek ga maar rustig naar huis en maak je niet druk
Met bejegening wordt neem ik aan ook MISKENNING / ONTKENNING van de ziekte ME/(cvs) bedoeld ik erger mij daar namelijk groen en geel aan.
Een zoönose is een infectieziekte die kan worden overgedragen van dieren op mensen.
http://www.youtube.com/watch?v=wVQy9-cyL98
LyME en co's INFO-topic!
http://www.me-gids.net/index.php?name=P ... ht=#218551
http://www.youtube.com/watch?v=wVQy9-cyL98
LyME en co's INFO-topic!
http://www.me-gids.net/index.php?name=P ... ht=#218551
Ik vind de ziekte erger. Mensen kunnen gemeen zijn maar ze verdwijnen uit je leven, de ziekte niet.
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
- Guido_den_Broeder
- Gevorderd lid
- Berichten: 1203
- Lid geworden op: 16 okt 2005, 16:50
Hoi Janneke,JannekeB schreef: Ik doe nu dus nooit meer iets "voor een ander" of omdat ik bang ben voor de gevolgen. De ander denkt als puntje bij paaltje komt toch ook eerst aan zichzelf!
Dat zei ik eerst ook, maar uiteindelijk bleek ik nog steeds te zijn wie ik altijd al was, alleen in een ander lichaam. Dus ben ik toch weer dingen voor anderen gaan doen. Dat zij nooit iets voor mij doen: ach, dat was vroeger ook al zo, dus waarom zou ik daar nu van opkijken?
Groetjes,
Guido