Niet meer aangeraakt willen worden

stargazertje · Bericht door **stargazertje** » 15 jun 2011, 16:40

Het liefste wil ik absoluut geen lichamelijk contact met mensen meer. In een drukke supermarkt word ik helemaal iebel van de mensenmassa. Alleen een klein beperkt groepje laat ik nog toe en dat moet bewust. Is dit normaal? Is het een teken van overprikkeling?

ridder · Bericht door **ridder** » 15 jun 2011, 16:47

Dat herken ik! Is net zoiets als geluidsintolerantie en lichtintolerantie. Hersenen kunnen weinig prikkels meer verdragen. Ik heb er zelf in wisselende mate last van.

verlorengezondheidman

Helaas 100% herkenbaar voor mij, slechts een select groepje mensen kan ik in een bepaalde mate velen....zo was ik vroeger nooit....soms herken ik mezelf niet meer terug van hoe ik vroeger was...

nyx · Bericht door **nyx** » 15 jun 2011, 16:54

Heel herkenbaar. Zelfs in de prive sfeer.
Wil aan de ene kant graag aangeraakt worden door mijn partner. Gevoel van geborgenheid hebben maar raak helaas snel geïrriteerd of is soms zelfs pijnlijk (alleen al een knuffel kan te veel zijn).

Soms gaat het beter maar helaas niet meer zoals ik vroeger was.

princesa · Bericht door **princesa** » 15 jun 2011, 18:08

Heel herkenbaar! Als ik echt te moe ben, wil ik ook niet meer aangeraakt worden door mijn vriend. Wat voor hem heel moeilijk te begrijpen is, want als ik 'normaal' moe ben, wil ik niets liever dan een knuffel.

Zat laatst in een vliegtuig en werd helemaal gek. Al die geluiden, mijn buurvrouw die de hele tijd met haar arm tegen de mijne zat de duwen, de achterbuurman die zijn voeten te ver uitstak, zodat ze tegen mijn voeten aankwamen. Pfff, viel me vroeger nooit op hoe druk zo'n vliegtuig eigenlijk is!

stargazertje · Bericht door **stargazertje** » 15 jun 2011, 19:40

Ik verlang ook naar geborgenheid en warmte van de mensen het dichtstebij je, maar bij ontvangen is het inderdaad maar de vraag of het zo fijn is als je dacht. Van dieren kan ik wel iets meer hebben merk ik. Afgelopen maandag 3 kittens rond me gehad en waarbij 1tje wel heel dicht tegen mijn huid in slaap viel. Ze waren nog wel klein en licht bedenk ik me nu.

nyx · Bericht door **nyx** » 15 jun 2011, 19:55

En mensen hebben vaak toch een andere energie bij zich.
Dieren stralen rust uit. Ik kan ook veel beter tegen dieren dan tegen mensen maar als mijn honden bijvoorbeeld met de auto mee mogen (vooral de jongste) worden dan drukken en dan kan ik er ook minder goed tegen dus ik denk dat dat ook het geval is met mensen. Ze hebben een bepaalde energie bij zich en als ze dan te dicht in je "zone" komen dan raak je overprikkeld en gefrustreerd.

En ja een vliegtuig dat is een kleine ruimte met veel mensen. Vroeger vond ik het prima om te vliegen. Nu ben ik helemaal kapot en is het niet echt meer een optie. Wachten op de vlucht, zitten in het vliegtuig enz. gewoon te veel prikkels om daarna nog te kunnen genieten van een vakantie. Had vorig jaar weken nodig om bij te komen van een rust vakantie naar Turkije met het vliegtuig. Doen we dus voorlopig maar niet meer. HELAAS

mehans · Bericht door **mehans** » 15 jun 2011, 21:55

ridder schreef: . . . geluidsintolerantie en lichtintolerantie. Hersenen kunnen weinig prikkels meer verdragen . . .

En als we nu veronderstellen dat we dit altijd gehad hebben, maar steeds genegeerd ?
Genegeerd omdat dat niet paste om te kunnen meedraaien/geaccepteerd worden in de maatschappij ?
Tot de bom barst, ons lichaam het begeeft. Een overdaad aan klachten, virussen die ons lichaam niet meer aankan.

Mogelijk zijn die symptomen bestrijdbaar, maar daarmee is er niets aan de oorzaak gedaan.
het valt me op in de verhalen van de glossy steeds weer "doorzetter" - "empatisch" - "perfectionistisch" voorkomen.

stargazertje · Bericht door **stargazertje** » 15 jun 2011, 22:00

Het valt me op dat veel ME/CVSers hooggevoelig zijn.

asje · Bericht door **asje** » 15 jun 2011, 23:57

Dat is de zaken omdraaien; het is een over-en over-bekend verschijnsel bij ME. NIEMAND die geen ME heeft (of andere heel bepaalde neurologische klachten) kent deze extreme overprikkeling.

petraroos · Bericht door **petraroos** » 16 jun 2011, 11:45

goeiemorgen,
@ Mehans
vroeger ,voor ik ME had vond ik het heerlijk om aangeraakt
te worden,ik was een echte knuffelaar,
en heb echt NIET genegeerd dat ik eigenlijk niet aangeraakt wilde worden.
ik heb nooit moeite gehad om geaccepteerd te worden ,of om mezelf te accepteren zoals ik ben.
ik weet veel te goed wat ik wel wil.
pas TOEN ik ME kreeg is dat begonnen,en zei ik tegen mijn
toenmalige vriend dat ik er niet meer tegen kon,wat voor ons
allebij onbegrijpelijk was omdat we niet wisten waar het vandaan kwam,
omdat er toen nog weinig informetie over was..
ik vind ,net als Asje dat je het niet moet omdraaien.

lieve groetjes
petraroos

ridder · Bericht door **ridder** » 16 jun 2011, 13:45

mehans schreef:
ridder schreef: . . . geluidsintolerantie en lichtintolerantie. Hersenen kunnen weinig prikkels meer verdragen . . .
En als we nu veronderstellen dat we dit altijd gehad hebben, maar steeds genegeerd ?
Genegeerd omdat dat niet paste om te kunnen meedraaien/geaccepteerd worden in de maatschappij ?
Tot de bom barst, ons lichaam het begeeft. Een overdaad aan klachten, virussen die ons lichaam niet meer aankan.

Mogelijk zijn die symptomen bestrijdbaar, maar daarmee is er niets aan de oorzaak gedaan.
het valt me op in de verhalen van de glossy steeds weer "doorzetter" - "empatisch" - "perfectionistisch" voorkomen.

Zucht.
Nee, de zaak is omgekeerd. De overgevoeligheid is een gevolg van de ME, o.a. door de hoge hoeveelheid neurotoxines die ontstaan door gastro-intestinale dysbiose. Dat heb ik in een ander topic ook al tegen je gezegd, maar toen reageerde je niet meer. Verdiep je er nou eens in, voordat je deze onzin keer op keer herhaalt.

Om mezelf als voorbeeld te nemen: voordat de ziekte bij mij de overhand nam, was ik alles behalve gevoelig voor prikkels. Ik ging vaak naar pop-/rockconcerten, had dan geen moeite direct naast een box te staan en had ook geen moeite om midden in de hossende menigte te staan, ik ging uit, waarbij ik deel kon nemen aan gesprekken terwijl er veel achtergrondgeluid was, lichamelijk contact was nooit een probleem. Al mijn overgevoeligheidsklachten zijn onstaan nadat de ME levensbepalend werd, niet daarvoor.

ridder · Bericht door **ridder** » 16 jun 2011, 15:10

Speciaal voor mehans: lees deze eens http://mecvswetenschap.wordpress.com/20 ... e-m-e-cvs/
Ik zocht eigenlijk een ander artikel waarin werd aangetoond dat persoonlijkheid geen verband heeft met het krijgen van ME, maar dat heb ik helaas niet meer terug kunnen vinden. Het artikel achter deze link zegt ook wel iets over dit onderwerp.

@ridder: hier had ik alle feiten op een rijtje gezet dat persoonlijkheid niet in verband staat met ME/cvs...admin

stier · Bericht door **stier** » 16 jun 2011, 15:24

Volgens mij barst het van de doorzetters en perfectionisten in Nederland en België. In elk geval meer dan de helft van mijn vriendenkring. Maar die worden allemaal niet ziek. Ook niet als ze geregeld over hun grenzen heen gaan.

In aanvulling op ridder, ik was vroeger ook niet gevoelig voor licht, geluid etc. En volgens mij ook niet hoogsensitief of zo. Gewoon gezond, normaal. Er zijn denk ik altijd wel karaktereigenschappen te vinden die men aan deze ziekte kan koppelen zo men wil. Zo zijn er mensen in mijn familie die menen dat mijn ziekte o.a. komt omdat ik nogal idealistisch zou zijn. Je zou het nog bijna gaan geloven allemaal! Maar de oorzaak is lichamelijk, daar ben ik inmiddels wel van overtuigd!

baukje · Bericht door **baukje** » 16 jun 2011, 15:58

Ik moet eigenlijk naar een masseur en dat heb ik weer eens geprobeerd bij een bekende.
Dan zou ik fysiek minder aversie krijgen .... dacht ik.
Ik heb het 2 sessies volgehouden, waar ik niets aan heb gehad omdat ik alleen maar bezig ben met het feit dat mijn huid gewoon "zeer" doet als hij me aanraakt.
Na 2 x kon ik hem wel aanvliegen op het moment dat hij zijn handen op mijn schouders legde. Zegt hij nog: je blijft maar zo gespannen ........
Terwijl deze man de vader van onze schoonzoon is en een hele aardige man.
Het vervelende is dat je het niet kan uitleggen omdat dit voor andere mensen totaal onbekend is.

Van mijn man kan ik het wel hebben, maar niet onverwacht. Als hij b.v. me 's-nachts een kus wil geven, kan ik zo schrikken dat mijn hele lijf onder spanning staat.
Iets wat ik dagelijks wel heb, dat mijn lijf onder "spanning" staat.
Ik schijn ook 's-nachts wel eens zeer ongepast boos geworden te zijn als hij me aanraakte .......

Maar verder moet iedereen op afstand blijven.
Nee, dat is niet waar, mijn kinderen en kleinkind kan ik ook knuffelen, maar ook niet onverwacht.
Daar stel ik me op in. Erg he?

Een radio staat er hier niet eens meer in huis, die heb ik boven bij onze kleindochter op de kamer gezet.
De radio in de auto probeer ik af en toe aan te zetten, omdat ik mezelf zo stom vinddat ik niet naar muziek kan luisteren.
Dan hou ik het toch wel een minuut vol, om hem weer uit te zetten.

Ook ik ben overgevoelig voor geluid, licht en heb oorsuizen.
Ik heb me ermee verzoend, het hoort erbij.