Wie kan mij advies geven?
Moderator: Moderators
Hoe kan het toch he, dat het uwv gewoon niet lijkt te willen luisteren naar wat mensen zeggen?
Het is ondertussen toch te gek voor woorden, hoe kunnen ze je nu gewoon goedkeuren, ondanks brieven van je huisarts en specialist?
Wat willen ze in vredesnaam dan?
Alsof je er zelf voor kiest om twee maanden voor je diploma te halen ziek wordt! En dat je daarna niet meer aan het werk gaat, alsof je er gewoon geen zin meer in zou hebben, terwijl je gewoon echt niet kunt. Maar daar wordt niet naar gekeken.
Echt rot om te horen dat je je beroepszaak verloren hebt en dat men zegt dat je zaak geen kans meer heeft.
Het maakt het allemaal zo moeilijk. Je ziekte wordt niet door anderen geaccepteerd, hoe moet je het dan ooit zelf accepteren? Dat is mijn gevoel tenminste.
Het is ondertussen toch te gek voor woorden, hoe kunnen ze je nu gewoon goedkeuren, ondanks brieven van je huisarts en specialist?
Wat willen ze in vredesnaam dan?
Alsof je er zelf voor kiest om twee maanden voor je diploma te halen ziek wordt! En dat je daarna niet meer aan het werk gaat, alsof je er gewoon geen zin meer in zou hebben, terwijl je gewoon echt niet kunt. Maar daar wordt niet naar gekeken.
Echt rot om te horen dat je je beroepszaak verloren hebt en dat men zegt dat je zaak geen kans meer heeft.
Het maakt het allemaal zo moeilijk. Je ziekte wordt niet door anderen geaccepteerd, hoe moet je het dan ooit zelf accepteren? Dat is mijn gevoel tenminste.
IK heb het nummer van de steungroep gevonden en zal later vandaag even bellen.
Het krommre is dat ik voor een opleiding in de zorg heb gekozen, dat was mijn grote droom altijd. JE geeft een zeer geoed betaalde baan op en krijgt een leerlingensalaris. Geeft helemaael niets, date had ik ervoor over. Investeren in jezelf, voor een droombaan. Ik had gereageerd op een campagne die vanuit de overheid werd georganiseerd. "Ga de zorg in....." Tja en nu ik buitenmijn schuld om hoe graag ik het ook zou willen, echt niet kan werken, en dus de zorg eigenlijk vand e overheid nodig heb, laten ze je aan alle kanten barsten. UWV Rapport citaat:"meneer geeft er de voorkeur aan rustig aan te doen in plaats van een actief leven na te streven" en "De klachten van meneer zijn een gevolg van een bewuste keuze".
Hoewel het aan mijn situatei niets veranderd, doet het wel goed te weten dat jeniet de enige bent met zo'n vehraal.
Het krommre is dat ik voor een opleiding in de zorg heb gekozen, dat was mijn grote droom altijd. JE geeft een zeer geoed betaalde baan op en krijgt een leerlingensalaris. Geeft helemaael niets, date had ik ervoor over. Investeren in jezelf, voor een droombaan. Ik had gereageerd op een campagne die vanuit de overheid werd georganiseerd. "Ga de zorg in....." Tja en nu ik buitenmijn schuld om hoe graag ik het ook zou willen, echt niet kan werken, en dus de zorg eigenlijk vand e overheid nodig heb, laten ze je aan alle kanten barsten. UWV Rapport citaat:"meneer geeft er de voorkeur aan rustig aan te doen in plaats van een actief leven na te streven" en "De klachten van meneer zijn een gevolg van een bewuste keuze".
Hoewel het aan mijn situatei niets veranderd, doet het wel goed te weten dat jeniet de enige bent met zo'n vehraal.
Hoi Jeroen,
Gezien jouw enalaatste bericht denk ik dat het inderdaad verstandig is om jouw energie voor jouzelf te bewaren.
Handig leren omgaan met ME kost ook energie en tijd.
Liefdevolle groet van Henny
Gezien jouw enalaatste bericht denk ik dat het inderdaad verstandig is om jouw energie voor jouzelf te bewaren.
Handig leren omgaan met ME kost ook energie en tijd.
Liefdevolle groet van Henny
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
Hoi,
Wat vervelend voor je zeg!!
Ik heb sinds meer dan anderhalf jaar ook te maken met het uwv..
Gelukkig heb ik niet zo'n moeilijke arts en neemt hij me wel serieus en zit me niet achter de broek aan.
Maar eind april is mijn 2 jaar ziektewet voorbij en kom ik ook in het circuit van keuringen en wia terecht.
Ik zie er wel tegenop, omdat je je vaak van dat soort verhalen hoort als die van jou..Wat natuurlijk eigenlijk niet mag gebeuren!!
Toch heb ik ook verhalen met goede afloop gehoord,dus er is nog een beetje hoop...
Ik wens jou in ieder geval veel sterkte met alles en hopelijk komt het toch nog goed!
Groetjes,Mieke
Wat vervelend voor je zeg!!
Ik heb sinds meer dan anderhalf jaar ook te maken met het uwv..
Gelukkig heb ik niet zo'n moeilijke arts en neemt hij me wel serieus en zit me niet achter de broek aan.
Maar eind april is mijn 2 jaar ziektewet voorbij en kom ik ook in het circuit van keuringen en wia terecht.
Ik zie er wel tegenop, omdat je je vaak van dat soort verhalen hoort als die van jou..Wat natuurlijk eigenlijk niet mag gebeuren!!
Toch heb ik ook verhalen met goede afloop gehoord,dus er is nog een beetje hoop...
Ik wens jou in ieder geval veel sterkte met alles en hopelijk komt het toch nog goed!
Groetjes,Mieke
UWV Rapport citaat:"meneer geeft er de voorkeur aan rustig aan te doen in plaats van een actief leven na te streven" en "De klachten van meneer zijn een gevolg van een bewuste keuze".
Deze uitspraak slaat toch alles
hier wordt ik nu echt woedend om Is er niemand die jouw verhaal in de openbaarheid kan brengen
Ik begrijp dat je daar zelf de energie niet meer voor hebt! zelf zou ik ook een klacht moeten indienen omdat ik door beslissingen van de regering met mijn beperkingen aan geen hulpmiddelen geraak. In mijn hoofd blijf ik ermee bezig maar ik heb ook niet meer de concentratie noch de energie om iets in elkaar te steken.
Ik wens je veel moed en begrip van wie je nabij staan want dat kan je wel gebruiken in jouw omstandigheden.
Liefs
Heike
I will survive
Heb de steungroep ME gebeld en mijn situatie uitgelegd. Meer dan dat ik al gedaan heb, kan ik helaas niet meer doen. En inderdaad mijn verhaal is er een van heel veel helaas. Maar nu hoef ik tenminste niet meer te denken, wat als ik dit of dat gedaan had. Ik kon me er niet bij neerleggen.
Wil iedereen even bedanken voor alle steun, advies en tips
Inderdaad Henny denk dat het voor mij het beste is om mijn energie voor mezelf te bewaren en leren om te gaan met en accepteren van ME.
Tja Heike ik zou mijn verhaal graag in de openbaarheid brengen, maar dat kost me zoveel energie en die heb ik gewoon niet. Het enige wat ik gedaan heb als reactie op die uitspraak is de keuringsarts een persoonlijke brief geschreven waarin ik op een nette maar dringede wijze heb duidelijk gemaakt wat ik van zijn rapport vond. Laat ik het zo zeggen er was geen woord spaans bij. Schiet ik er iets mee op? Nee, maar het luchte mij enorm op en daar ging het mij om. Ik kan mezelf recht in de spiegel aankijken, omdat ik weet dat het niet aan mijn motivatie en inzet ligt. Erg jammer Heike dat ook jij de dupe bent van deze overheid.
Mieke iedere situatie is weer anders en inderdaad hoop blijven houden op een goede afloop. Ook jij veel sterkte met alles
Ik heb gelukkig een echtgenoot die erg op me past. Van hem moet ik me nu richten op mezelf en proberen te genieten van leuke dingen. Leren omgaan met mijn energiehuishouding en datgene doen waar ik me goed bij voel. Uwv en uitkeringen mag ik me niet meer mee bezig houden zegt ie.
Voelt goed om van me af te praten via het forum. Blij dat ik me heb aangemeld en zoveel steun ontvang van iedereen. Zo en nu even slapen.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Wil iedereen even bedanken voor alle steun, advies en tips
Inderdaad Henny denk dat het voor mij het beste is om mijn energie voor mezelf te bewaren en leren om te gaan met en accepteren van ME.
Tja Heike ik zou mijn verhaal graag in de openbaarheid brengen, maar dat kost me zoveel energie en die heb ik gewoon niet. Het enige wat ik gedaan heb als reactie op die uitspraak is de keuringsarts een persoonlijke brief geschreven waarin ik op een nette maar dringede wijze heb duidelijk gemaakt wat ik van zijn rapport vond. Laat ik het zo zeggen er was geen woord spaans bij. Schiet ik er iets mee op? Nee, maar het luchte mij enorm op en daar ging het mij om. Ik kan mezelf recht in de spiegel aankijken, omdat ik weet dat het niet aan mijn motivatie en inzet ligt. Erg jammer Heike dat ook jij de dupe bent van deze overheid.
Mieke iedere situatie is weer anders en inderdaad hoop blijven houden op een goede afloop. Ook jij veel sterkte met alles
Ik heb gelukkig een echtgenoot die erg op me past. Van hem moet ik me nu richten op mezelf en proberen te genieten van leuke dingen. Leren omgaan met mijn energiehuishouding en datgene doen waar ik me goed bij voel. Uwv en uitkeringen mag ik me niet meer mee bezig houden zegt ie.
Voelt goed om van me af te praten via het forum. Blij dat ik me heb aangemeld en zoveel steun ontvang van iedereen. Zo en nu even slapen.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
He, Jeroen,
Die uitspraken van het "kalm aan willen doen" enzo kun je ook officieeler aankaarten en gecorrigeerd proberen te krijgen. Ze zijn nl. m.i. niet objectief gesteld en ik zou erop staan, dat ze andere formuleringen gebruiken.
Ik kan me voorstellen dat de brief die je schreef je opluchtte, maar e.e.a. hard maken lijkt me nog veel verstandiger: zo lijkt het erop, dat jij niet anders wil, terwijl je dat wel wilt en door je ziekte gedwongen wordt tot deze houding. En dat is heel andere koek. Lijkt misschien spijkers op laag water zoeken, maar de omgekeerde eigenschap, zo'n super gekleurde mening van het UWV klopt helmaal van geen kanten. Echt, zorg voor herziening van je rapport, want het blijft je anders achtervolgen! Je hebt het toch gekregen? Stuur het gecorrigeerd terug met verzoek (eis) tot herziening. Aanvechten, heet dat.
En, Blackcat, het UWV verschilt van gemeente tot gemeente en dan nog eens weer van arts tot arts. Een redelijke beoordeling is aldus van geluk afhankelijk. En helaas heb ik ook verhalen gehoord van mensen, die een begrijpende arts voor zich hadden, maar die uiteindelijk toch niet die positieve uitslag kregen als die je aan de hand daarvan zou hebben moeten kunnen verwachten. Niet om je bang te maken, maar soms bedriegt de schijn.
En Biancavia:
Dat ziek worden vlak voor tentamens wordt veelal psychisch verklaard met: onbewuste angst voor al of niet te slagen of faalangst; gesomatiseerd, dan.
Die uitspraken van het "kalm aan willen doen" enzo kun je ook officieeler aankaarten en gecorrigeerd proberen te krijgen. Ze zijn nl. m.i. niet objectief gesteld en ik zou erop staan, dat ze andere formuleringen gebruiken.
Ik kan me voorstellen dat de brief die je schreef je opluchtte, maar e.e.a. hard maken lijkt me nog veel verstandiger: zo lijkt het erop, dat jij niet anders wil, terwijl je dat wel wilt en door je ziekte gedwongen wordt tot deze houding. En dat is heel andere koek. Lijkt misschien spijkers op laag water zoeken, maar de omgekeerde eigenschap, zo'n super gekleurde mening van het UWV klopt helmaal van geen kanten. Echt, zorg voor herziening van je rapport, want het blijft je anders achtervolgen! Je hebt het toch gekregen? Stuur het gecorrigeerd terug met verzoek (eis) tot herziening. Aanvechten, heet dat.
En, Blackcat, het UWV verschilt van gemeente tot gemeente en dan nog eens weer van arts tot arts. Een redelijke beoordeling is aldus van geluk afhankelijk. En helaas heb ik ook verhalen gehoord van mensen, die een begrijpende arts voor zich hadden, maar die uiteindelijk toch niet die positieve uitslag kregen als die je aan de hand daarvan zou hebben moeten kunnen verwachten. Niet om je bang te maken, maar soms bedriegt de schijn.
En Biancavia:
Dat ziek worden vlak voor tentamens wordt veelal psychisch verklaard met: onbewuste angst voor al of niet te slagen of faalangst; gesomatiseerd, dan.
Ik heb het rapport inderdaad gekregen. Het betreft het rapport van na mijn bezwaarprocedure. Ik heb een pittige brief geschreven richting de bezwaararts en er een kopie van zijn rapport bij gedaan met de verbeteringen. Richting uwv onderneem ik nu verder geen actie meer. Hard maken van de zaken heeft geen enkele zin helaas. Dat heb ik en hebben mijn artsen en vakbond ook geprobeerd, maar zonder resultaat. De steungroep heeft ook gezegd dat ik niet meer kan doen dan ik al gedaan heb.
Tja en daarnaast heb ik geen energie meer om zaken verder te gaan aanvechten. Na 3 jaar vechten tegen mijn voormalig werkgever en het uwv houdt het voor mij op.
Tja en daarnaast heb ik geen energie meer om zaken verder te gaan aanvechten. Na 3 jaar vechten tegen mijn voormalig werkgever en het uwv houdt het voor mij op.
-
Guido_den_Broeder
- Gevorderd lid
- Berichten: 1203
- Lid geworden op: 16 okt 2005, 16:50
Jeroen,
Wat je nog zou kunnen doen is een indicatie aanvragen voor de Sociale Werkvoorziening. Als die positief is verplicht het je tot niets, maar het geeft je wel REA-status als arbeidsgehandicapte. En stel dat de WSW-indicatie aangeeft dat je een urenbeperking hebt, of 'erger' ze zeggen dat je te ziek bent voor de sociale werkvoorziening, dan kun je dat aan de UWV laten zien met het verzoek om de keuring over te doen.
Groetjes,
Guido
Wat je nog zou kunnen doen is een indicatie aanvragen voor de Sociale Werkvoorziening. Als die positief is verplicht het je tot niets, maar het geeft je wel REA-status als arbeidsgehandicapte. En stel dat de WSW-indicatie aangeeft dat je een urenbeperking hebt, of 'erger' ze zeggen dat je te ziek bent voor de sociale werkvoorziening, dan kun je dat aan de UWV laten zien met het verzoek om de keuring over te doen.
Groetjes,
Guido
O, dus je had die verbeteringen al hard gemaakt, dat begreep ik dus in eerste instantie niet.
Nee, dan kun je het laten voor wat het is of inderdaad, doen wat Guido je ingeeft. In de bijstand moet je ook voor een arts verschijnen, maar omdat jij samenwoont, zal dat ws niks opleveren.
Mijn zoon heeft Bijstand en pogen zelfstandig te wonen is ongeveer bijna het enige wat je voor een jongere nog kunt doen om nog iets aan ontwikkeling en groei te bewerkstelligen.
Sterkte dus maar weer, verder.
Nee, dan kun je het laten voor wat het is of inderdaad, doen wat Guido je ingeeft. In de bijstand moet je ook voor een arts verschijnen, maar omdat jij samenwoont, zal dat ws niks opleveren.
Mijn zoon heeft Bijstand en pogen zelfstandig te wonen is ongeveer bijna het enige wat je voor een jongere nog kunt doen om nog iets aan ontwikkeling en groei te bewerkstelligen.
Sterkte dus maar weer, verder.
Net als Jazzie wil ik ook graag even zeggen dat ik het knap vind dat je die hele martelgang hebt ondernomen en ondergaan en ondergaat. Juist vooral als je je al zo slecht voelt!Ik hoop er nooit voor te hoeven staan. Gelukkig kunnen jullie het Financieel aan zoals je zei..velen ook niet. Kan je niet zoveel tips geven wel zou je misschien het stukje kunnen kijken van Netwerk? Een stukje herkenning misschien..Je kunt ws wel raden wat ik ervan vind! Ik vraag me af; heb je tot nu toe rust voor jezelf genomen even niks? Gewoon even alleen aan jezelf denken jezelf rust geven/ gunnen? Effe een stapje terug.. loop jezelf niet voorbij met het eindeloos aanvechten van allerlei beslissingen hoe goed ik het ook vind maar denk ook aan jezelf! calculeer het in zodat het je niet zieker maakt dat is het enige dat ik als tip heb..
Sterkte!
Sterkte!
@ Jessie
Bedankt voor je tip Jessie. IK heb hier toevallig gisteravond een gesprek met mijn echtgenoot over gehad. Hij heeft letterlijk hetzelfde tegen me gezegd als jij. Ik heb inderdaad geen rust voor mezelf genomen. Kon me er tot nu toe niet bij neerleggen dat het zo met me is gegaan en er zo met me is om gegaan. En inderdaad het doet me zeer zeker geen goed al die spanning en stress erbij.
Ben er door het forum ook achter dat acceptatie een hele belangrijke rol speelt. Ik heb me pas een week geleden aangemeld en lees zoveel dingen waar ik wat mee kan. Als je het zwart op wit ziet staan is het toch ineens anders. HEt stapje terug is heel belangrijk en dat ga ik dus ook doen. Ook met hulp van mijn echtgenoot. Hij zal als het nodig is, aan de handrem trekken omdat het toch de aard van het beestje is om mezelf voorbij te lopen. Tja ook daarmee zal ik moeten leren omgaan dat dat niet meer kan.
Ik zal het stukje netwerk opzoeken.
Bedankt voor je tip Jessie. IK heb hier toevallig gisteravond een gesprek met mijn echtgenoot over gehad. Hij heeft letterlijk hetzelfde tegen me gezegd als jij. Ik heb inderdaad geen rust voor mezelf genomen. Kon me er tot nu toe niet bij neerleggen dat het zo met me is gegaan en er zo met me is om gegaan. En inderdaad het doet me zeer zeker geen goed al die spanning en stress erbij.
Ben er door het forum ook achter dat acceptatie een hele belangrijke rol speelt. Ik heb me pas een week geleden aangemeld en lees zoveel dingen waar ik wat mee kan. Als je het zwart op wit ziet staan is het toch ineens anders. HEt stapje terug is heel belangrijk en dat ga ik dus ook doen. Ook met hulp van mijn echtgenoot. Hij zal als het nodig is, aan de handrem trekken omdat het toch de aard van het beestje is om mezelf voorbij te lopen. Tja ook daarmee zal ik moeten leren omgaan dat dat niet meer kan.
Ik zal het stukje netwerk opzoeken.