Heeft iemand van jullie daar kijk op? Of is iemand daar geweest misschien of kent iemand die er geweest is?
Mijn zoons psychiater stelde dat vandaag voor, nl.
Heeft op zich niets met ME op zich te maken maar meer met de problemen die het onderhand heeft veroorzaakt op psychisch gebied.
Vandaag (toevallig?) wel net een afspraak gemaakt met De Meirleir.....
Hoe valt dit (evt) te combineren?
De Viersprong in Halsteren
RE: De Viersprong in Halsteren
Hallo Annac,
Ja, ik ken het beroepshalve en via een vriend, het is een opname waarin groepsdynamiek erg belangrijk is, een voortdurende groepsbeweging en zelfconfrontatie door en met de groep.
Hoe de individuele contacten exact zijn weet ik niet.
Maar i.i.g tien jaar terug was dit de basis wel, het is een keuzemogelijkheid voor je versterking van je persoonlijkheid, en men kijkt daar waar je valkuilen liggen, oefen momenten.
Persoonlijk kijk ik er open na, je moet wel in een groep kunnen leven, dat zou voor mij sociale zelfmoord zijn, maar ik ben dan ook erg eigenzinnig.
Wel dit is wat ik te melden heb, de vriend heeft na anderhalf jaar een tevreden en goed gevoel.
Arjen
Ja, ik ken het beroepshalve en via een vriend, het is een opname waarin groepsdynamiek erg belangrijk is, een voortdurende groepsbeweging en zelfconfrontatie door en met de groep.
Hoe de individuele contacten exact zijn weet ik niet.
Maar i.i.g tien jaar terug was dit de basis wel, het is een keuzemogelijkheid voor je versterking van je persoonlijkheid, en men kijkt daar waar je valkuilen liggen, oefen momenten.
Persoonlijk kijk ik er open na, je moet wel in een groep kunnen leven, dat zou voor mij sociale zelfmoord zijn, maar ik ben dan ook erg eigenzinnig.
Wel dit is wat ik te melden heb, de vriend heeft na anderhalf jaar een tevreden en goed gevoel.
Arjen
Laatst gewijzigd door Arjen op 28 jul 2006, 16:07, 1 keer totaal gewijzigd.
Dank voor je reactie, Arjen.
Heb jij er gewerkt of stage gelopen? Of theorieen van moeten leren ofzo?
Ook ik heb eens een vrouw gesproken die er geweest was, maar dat was bijna 30 jaar geleden en die was er tevreden over. Toen heette het nog een neurosenkliniek. Alleen, en dat heb ik ook aangekaart, de meesten zullen er niet nog een ziekte, vooral als die van ME, naast hebben en zou tot extra onbegrip kunnen leiden. Waarop ze zei, dat die er ook voorkwamen (andere gebreken dus). Bovendien lijkt het mij bijna niet haalbaar om met 30 % energie, wat mijn zoon dus zo ongeveer heeft, het programma te volgen.
Op hun website kom je om in het soort en de hoeveelhied groepen waarin gewerkt wordt, werkelijk duizelingwekkend. Maar ik denk dan ook dat ze indertijd gefuseerd zijn, of dat een ander centrum opgeheven is. Er was vroeger meen ik nog een dergelijk centrum in Nederland.
Ook herinner ik me dat je super gemotiveerd moet zijn en dat zei die psychiater ook. Mijn zoon is wel een groepsmens, maar overdreven groepsdruk, daar kan hij heftig op reageren en vind hij dom. En zijn vrienden laat hij maar moeilijk los, ook al lijkt de kloof soms onoverbrugbaar te groeien. Een kijkje op een "neurosenforum" lijkt me niet onnuttig...De ervaringen zullen ongetwijfeld gevarieerd zijn, maar wellicht valt er iets uit te distileren.
Enfin, weer genoeg stof om over na te denken en het over te hebben met elkaar...
Voorlopig in iedergeval naar Brussel getogen.
Heb jij er gewerkt of stage gelopen? Of theorieen van moeten leren ofzo?
Ook ik heb eens een vrouw gesproken die er geweest was, maar dat was bijna 30 jaar geleden en die was er tevreden over. Toen heette het nog een neurosenkliniek. Alleen, en dat heb ik ook aangekaart, de meesten zullen er niet nog een ziekte, vooral als die van ME, naast hebben en zou tot extra onbegrip kunnen leiden. Waarop ze zei, dat die er ook voorkwamen (andere gebreken dus). Bovendien lijkt het mij bijna niet haalbaar om met 30 % energie, wat mijn zoon dus zo ongeveer heeft, het programma te volgen.
Op hun website kom je om in het soort en de hoeveelhied groepen waarin gewerkt wordt, werkelijk duizelingwekkend. Maar ik denk dan ook dat ze indertijd gefuseerd zijn, of dat een ander centrum opgeheven is. Er was vroeger meen ik nog een dergelijk centrum in Nederland.
Ook herinner ik me dat je super gemotiveerd moet zijn en dat zei die psychiater ook. Mijn zoon is wel een groepsmens, maar overdreven groepsdruk, daar kan hij heftig op reageren en vind hij dom. En zijn vrienden laat hij maar moeilijk los, ook al lijkt de kloof soms onoverbrugbaar te groeien. Een kijkje op een "neurosenforum" lijkt me niet onnuttig...De ervaringen zullen ongetwijfeld gevarieerd zijn, maar wellicht valt er iets uit te distileren.
Enfin, weer genoeg stof om over na te denken en het over te hebben met elkaar...
Voorlopig in iedergeval naar Brussel getogen.