Omgaan met negatieve gevoelens

[Miekie]

Hallo,

Ik vroeg me af hoe jullie omgaan met alle negatieve emoties waar je mee te maken hebt als je chronisch ziek bent. Ik ben zelf sinds vijf jaar ziek, en heb sinds twee jaar zo nu en dan last van paniekaanvallen. Deze zijn ontstaan tijdens een enorme fysieke terugval en sindsdien kost het me tijdens een nieuwe terugval telkens moeite om niet óók nog erg in paniek te raken (terwijl dat natuurlijk op zo'n moment nóg veel meer energie kost! ). Daarnaast kan ik zo nu en dan ook dagen hebben waarop ik me depressief voel, omdat er werkelijk niets meer lijkt te lukken...

Mijn vraag is nu wat jullie doen om jezelf een beetje gerust te stellen of op te vrolijken in zo'n slechte periode. Voor ik ziek werd kon ik altijd vrij goed omgaan met depressieve of angstige gevoelens. Naast het zoeken naar de oorzaak van het depressieve gevoel, was mijn manier van ermee omgaan vooral 'actie'! Ik ging dan bijvoorbeeld een stuk lopen, sprak iets af met een vriendin, ging het hele huis opruimen etc....Maar mijn probleem is nu dus dat die manieren van omgaan met nare gevoelens eigenlijk niet meer werken. Ik bedoel: dat soort afleiding zoeken wanneer ik me angstig of somber voel is een stuk moeilijker geworden sinds ik ziek ben. Zeker omdat die angst en somberheid meestal juist komen doordat ik niets kan!
Waar halen jullie in zo'n slechte periode nieuwe kracht en energie uit?

[b0lino]

Ik probeerde mezelf altijd op te vrolijken door muziek te gaan maken of luisteren... Dat hielp me enorm! Tot 3 weken geleden had ik 2x per week een half uurtje pianoles aan huis, heerlijk gewoon. Nu kan ik dat niet meer en ik kan ook geen muziek meer verdragen, te veel geluid. Nu probeer ik lekker van me af schrijven. Ik heb een eigen website waar ik alles vertel over hoe het voor mij is om ziek te zijn. Het is natuurlijk wel lastig om je depressief te voelen terwijl je bijna niets kan om het te uiten, daar knalde ik ook altijd keihard tegenaan. Maar ik de Hoogstraat heb ik geleerd er wat beter mee om te gaan. Ga een spelletje doen, tekenen schilderen, muziek maken, kletsen, in het zonnetje genieten en van leuke dingen dromen enz. enz. Ik hoop dat je er wat aan hebt!

Groetjes Elianne

[annac]

Ja, lastig,niet om, bij gebrek aan energie niet meer terug te kunnen vallen op lekker lichamelijk afreageren. Mijn zoon mist zijn voetballen dan ook nog het meest. En als het er in een gesprek bij vrienden weer eens van komt dat hij afhaakt, (en dat gebeurt vaak) dan zegt hij ook wel eens, dat hij, als hij beter was, ws uberhaupt niet eens met hun zou zijn meegegaan maar op het voetbalveld had gelopen....

Hij kan bij tijd en wijlen dan ook nauwelijks omgaan met negatieve gevoelens omdat de moeite op zich om zich staande/draaiende te houden al ontiegelijk veel positieve inzet vergt. En die raakt uiteraard op. Hij kijkt op voor zo ver ik weet gekke sites, doet internationaal spelletjes als snooker en voetbalmanager-transactie-spelletjes etc.

[Henny]

Hoi Miekie,
Bij negatieve gevoelens bij ( dreigende) terugval:
Ik merkte dat ik steeds door een aantal fasen heen ging:
Angst
Wanhoop
Overgave: pas hier was ik in staat om weer leuke dingen te doen: naar vogeltjes kijken, muziek luisteren, mezelf ontspannen, visualiseren
Herstel (uit de terugval)

Op een gegeven ogenblik ben ik zelf acupressuurpunten gaan behandelen met zinnetjes zeggen om met de emoties (angst, verdriet, boosheid) om te gaan. Dat gaf ontspanning. Daardoor gingen die fasen die ik noemde gemakkelijker voorbij en kostte het me minder energie, werden de angsten voor en de terugvallen minder hevig.
Dit werkte bij mij heel goed en ik realiseer me dat wat bij mij werkt niet bij een ander hoeft te werken.
Hartelijke groet Henny van Zanten

[Miekie]

Bedankt voor jullie reacties! Het is sowieso al fijn om te weten dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt. Ik probeer inderdaad wel te zoeken naar 'kleine dingen' die me toch een beetje energie kunnen geven, en die dan fysiek niet te zwaar zijn. Maar ik zit mezelf daarbij nog regelmatig in de weg, want eigenlijk wil ik zoveel méér! Maar dat zal veel van jullie ook wel bekend in de oren klinken!

@ Henny: interessant wat je schrijft over die verschillende fases. Ik herken dat ook wel bij mezelf. Ik bedacht me toevallig vanmiddag nog dat ik mezelf misschien zo nu en dan gewoon maar eens zo'n 'baaldag' moet toestaan, waarin ik gewoon boos, angstig en verdrietig mag zijn... Nu probeer ik zo snel mogelijk uit zo'n 'wanhopige fase' te komen, maar misschien is het wel gemakkelijker om de fase van berusting te bereiken, als je je eerst even flink hebt kunnen verzetten en boos hebt kunnen zijn op de situatie.. Ik vroeg me nog af wat je bedoelde met 'acupressuurpunten behandelen in combinatie met zinnetjes zeggen'...Is dat een methode je jezelf hebt aangeleerd of heb je daarvoor een cursus of opleiding gevolgd?
Trouwens, dit even terzijde, ik klikte net op je site en vond het erg interessant te lezen waar je nu mee bezig bent. Heb me zelf ook in hooggevoeligheid verdiept. Ik begrijp uit je site en je berichten dat jij 'genezen' bent van ME en nu dus anderen met vergelijkbare klachten verder kunt helpen. Mooi zeg! Dat is nog eens een positieve manier om je eigen ervaringen in te zetten!

[Henny]

Hoi Miekie,

Baalmomenten zijn prima. Soms dagen, soms bepaalde tijden van de dag. Bij permanent onderdrukken gaat veel te veel energie verloren. Ook bij er heel lang in hangen trouwens.
Hartelijk bedankt voor het compliment. Met betrekking tot die acupressuurpunten:beiden, eerst uit een boek en toen geinteresseerd door de resultaten een opleiding (en veel meer) gevolgd. Vervolgens is het mijn hobby geworden.
Hartelijke groet, Henny

[Nickje]

hey Meikie,

Ik heb ook vaak moeite om mij door moeilijke periodes door te slepen. zoals andere al zeiden schrijf ik het graag van mij af, al voel ik me daar soms ook te moe voor. ik moet zeggen dat als ik mij depressief voel het heerlijk vind om een mooie film te kijken.. alleen op een gegeven moment als ik lang ziek ben word ik helemaal tureluurs van tv kijken. mijn grootste afleiding is mijn vriend, samen een film kijken of gewoon lekker buiten zitten en kletsen vrolijkt mij altijd heel goed op.

Henny, bij mij komt elke week een masseur langs die ook acupressuur bij mij doet, ik vind het altijd erg goed helpen en hij heeft mij ook laten zien hoe het moet, maar heb zelf vaak niet de kracht in mijn handen om het goed te doen :s daarom geef ik het al snel op.

[Henny]

Hoi Nickje,
Kijk eens of het lukt om je vingers gewoon op een punt te zetten.
Of een punt zachtjes aantikken. Met heel weinig kracht. Experimenteer maar eens wat en voel wat het doet. Hartelijke groet van Henny

[Biancavia]

Ja, ik ga er niet zo goed mee om.
Ik heb heel erg de neiging te gaan piekeren en stil te gaan zitten huilen in een hoekje.
Dan heb ik echt iemand nodig die ervoor zorgt dat ik wat ga doen ofzo.

[Henny]

Hoi Biancavia,
Ken je het trucje om twee piekerhalfuurtjes per dag in te stellen? Dan mag je al je zorgen indien nodig heel erg vergroten (en eventueel als het ware in een zorgen-fles doen.) De rest van de dag stel je het piekeren uit tot die tijdstippen waarop je piekeruren vallen.
Persoonlijk zou ik als het nodig is gerust beginnen met vier keer een half uur ( of korter, als de zorgen even genoeg aandacht hebben gehad.... )
Hartelijke groet van Henny

[Arjen]

Hoi Biancavia,

Mij persoonlijk helpt het om de dingen te doen die ik nog kan MAAR vooral ook LEUK vind.
Kunst/hobby/ etc: iets wat op jou is toegepast en waar jij in verdwijnt qua enthousiasme.
Voor mij is werken in mijn naaldatelier, het summum om echt alles te vergeten, kunst neerzetten en dan zeggen: hey pijn of rotgevoel, het heeft mij toch weer wat moois opgeleverd.
Doel hoeft geen kunst te zijn, doel is bezig zijn met wat je leuk vind.
Sterkte en hartelijke groet
Arjen

[anika]

Ik heb deze terugvallen ook, maar gelukkig in mindere mate dan een half jaar terug.

Ik krop altijd alles op en dan komt het er vanzelf een keer uit.

Nu probeer ik om erover te praten met bijv. mijn moeder.

Tussendoor ga ik vaak even met mijn diertjes kroelen, dat is enorm ontspannend..

[superwoman]

Dat heb ik ook anika, dat mijn dieren me ontzettend veel helpen om me goed te voelen.
een spinnende kat op m'n schoot, mijn hond z'n kop rustend op m'n been en een zoen van m'n paard, die dingen zijn heerlijk en dan voel ik mezelf vanzelf rijk

[anika]

Dat heb ik ook anika, dat mijn dieren me ontzettend veel helpen om me goed te voelen.
een spinnende kat op m'n schoot, mijn hond z'n kop rustend op m'n been en een zoen van m'n paard, die dingen zijn heerlijk en dan voel ik mezelf vanzelf rijk

Ja precies !

Ik moet zeggen dat mijn kat het meeste rust doorgeeft. Heerlijk om dan saampjes op de bank te kruipen

[Miekie]

Op een gegeven ogenblik ben ik zelf acupressuurpunten gaan behandelen met zinnetjes zeggen om met de emoties (angst, verdriet, boosheid) om te gaan. Dat gaf ontspanning.

Hai Henny,

Ik ben mezelf ook eens in deze techniek gaan verdiepen en heb de handleiding uitgeprint die je in een ander topic noemt. Ik lees daarin echter aan het einde van het verhaal dat je het onder deskundige begeleiding moet doen...Is dat ook jouw ervaring? Of kan het geen 'kwaad' om er rustig zelf mee te experimenteren? (dat was ik eigenlijk van plan namelijk).
Groetjes, Miekie