schooluren

Discussies over studeren/school en ME (cvs).

Moderator: Moderators

Gebruikersavatar
flos
Donateur
Donateur
Berichten: 433
Lid geworden op: 30 nov 2008, 15:06

schooluren

Bericht door flos »

Hoeveel uur per dag kun je naar school met je ziekte ME.
Hope
Eressea
Moderator
Moderator
Berichten: 1597
Lid geworden op: 26 apr 2006, 18:09
Contacteer:

schooluren

Bericht door Eressea »

Toendertijd heb ik de HAVO afgemaakt met 2-3 lesuren per dag, daarna een jaar een HBO opleiding gevolgd, eerst met 3 uur, en toen in de deeltijd belandt met 1 uur. Schoot niet echt op, dus opleiding gestaakt.
In the end, we will remember not the words of our enemies, but the silence of our friends. ~ Martin Luther King
Gebruikersavatar
Alabama
Gevorderd lid
Berichten: 515
Lid geworden op: 01 dec 2008, 20:45

schooluren

Bericht door Alabama »

1x8 uur in de 2 week
deze week ga ik kijken of er wat aangepast kan worden en anders staken
het is rot dat je aanpassingen vraagt terwijl je volgens de dokter eigenlijk 'gezond' bent
God is closest to those with broken hearts..
Gebruikersavatar
flos
Donateur
Donateur
Berichten: 433
Lid geworden op: 30 nov 2008, 15:06

Bericht door flos »

Bedankt voor jullie antwoorden, mijn dochter is dus niet de enige die bijna niet naar school kan.
Hope
Gebruikersavatar
Lijntje
Actief lid
Berichten: 429
Lid geworden op: 06 dec 2008, 20:46

Bericht door Lijntje »

Op dit moment kan ik vaak niet meer dan 2 uur achter elkaar naar school en dat meestal 1 keer in de week.
Daar komt dan wel bij dat ik om naar school en terug te komen 2x 45 min met de bus moet met een overstap tussendoor.
Ik denk dat dat ook wel scheelt.
En daarbij heb ik dit jaar vooral praktijkvakken (ik doe een HBO opleiding) wat ook weer extra inspanning kost.
Gebruikersavatar
flos
Donateur
Donateur
Berichten: 433
Lid geworden op: 30 nov 2008, 15:06

Bericht door flos »

Bedankt lijntje.
Hope
Gebruikersavatar
Alabama
Gevorderd lid
Berichten: 515
Lid geworden op: 01 dec 2008, 20:45

Bericht door Alabama »

hoe krijgen mensen het toch voor mekaar om aanpassingen te krijgen op school? vandaag weer gesprek gehad met mentor, en ik moet mijn houding veranderen volgens hem....en beter mijn best doen :S
God is closest to those with broken hearts..
Gebruikersavatar
Henny
Gevorderd lid
Berichten: 1084
Lid geworden op: 20 feb 2006, 12:36

Bericht door Henny »

Hoi Siem,

vervelend voor je.

De boodschap dat het niet gaat, moet duidelijk worden gebracht. Denk na wat je per dag wel kunt doen. Bedenk zelf een paar voor jou acceptabele mogelijkheden en vraag de school advies.
(NB: 1x8 uur in de twee weken lijkt mij veel zwaarder dan bijvoorbeeld om de dag twee uur. )

Andere personen om mee te praten kunnen zijn: docent die jou wel begrijpt, afdelingscoordinator, studiebegeleider, decaan, schoolpsycholoog, vertrouwenspersoon,.....

Succes en een hartelijke groet, Henny
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
Gebruikersavatar
Lijntje
Actief lid
Berichten: 429
Lid geworden op: 06 dec 2008, 20:46

Bericht door Lijntje »

Soms heb ik het gevoel dat mijn decaan en SLB'er (mentor) mij vaker zien dan mijn klas. :roll: Wat een gedoe en een werk is dat zeg. Als je het goed wil doen moet je ze steeds op de hoogte houden...
Tot nu toe zijn de enige aanpassingen die ik geregeld heb gekregen dat ik een jaar extra stufie krijg. :) Maar verder valt er weinig te doen. Helaas, ik doe een opleiding waarbij je alle vakken na elkaar moet volgen in de aangegeven volgorde, omdat het steeds vervolg vakken zijn en ze op elkaar inhaken en waarbij de vakken ook maar een blok per jaar gegeven worden. :? Dat ik dus dat ene belangrijke vak heb gemist dit jaar zegt dat ik tot komend jaar moet wachten voor ik het in kan halen.
Het weinige naar school gaan van mij betekent dus gewoon dat ik heel veel mis en niet doe en niet zozeer dat mijn studietraject is aangepast helaas.
Gebruikersavatar
Alabama
Gevorderd lid
Berichten: 515
Lid geworden op: 01 dec 2008, 20:45

Bericht door Alabama »

@Henny: ik heb me nooit zo eenzaam gevoeld als vandaag. mijn moeder en mijn mentor zeggen allebei dat ik 'gewoon' vaker naar school moet gaan. snappen ze niet hoe erg ik er mee zit?
eerst dacht ik dat zo'n aanpassing wel te regelen zou zijn. maar ze beginnen mij te behandelen als een psychopaat. vooral mijn moeder, omdat ik zoveel boven zit.
niemand ziet hoe erg ik mijn best doe.
oh ja, zeggen ze van die dingen om mij te pushen zoals: wist je dat je heel veel geld moet betalen als je nu stopt met school? alsof ik nu voor het geld wel opeens normale dagen kan draaien :?

voor wat afleiding heb ik VIA INTERNET (niet eens zelf in de stad gekocht) een heel luchtig komisch boek besteld. ben 2 weken bezig met de eerste 50 blz. ik kan maar niet onthouden wie die 6 personen zijn, en de relaties onderling. dat maakt me zo verdrietig!! laat staan huiswerk maken :cry:

een vriendin stelde voor om een brief van de huisarts naar school te laten schrijven. alleen ben ik bang dat dat niet zoveel zin heeft, aangezien hij iets anders in de dossiers zet dan wat hij tegen mij zegt. en dat ie me al naar therapie heeft gestuurd.

ik ben nu dus een iemand met een psych-probleem en verkeerde houding (zonder maar 1 lichaamlijk afwijking). als de kansen al minimaal zijn voor de mensen met een duidelijk diagnose, wat moet ik dan???
God is closest to those with broken hearts..
Gebruikersavatar
Henny
Gevorderd lid
Berichten: 1084
Lid geworden op: 20 feb 2006, 12:36

Bericht door Henny »

Lieve Siem,

Dat gevoel van eenzaamheid kan ik me goed voorstellen.
Wat een rot situatie! Naast ME heb je ook nog een hoop gedonder.
Hoe krijg je uitgelegd dat je niet in staat bent om te doen wat jij ook zou willen doen? Ik vind het heel jammer dat je moeder je niet steunt op een wijze die werkt. (Ze zal jou ongetwijfeld op haar manier wel steunen.)

Ik denk dat je eerst iemand nodig hebt die enigzins begrip heeft voor deze situatie en waar je mee kunt overleggen. Voor het vinden van die begeleiding denk ik dus aan:
Iemand binnen school iemand zijn uit het rijtje dat ik eerder heb genoemd.
(Met als doel steun en een goed haalbaar lesprogramma voor jou, zoals boven genoemd.) Bespreek je leesprobleem. Hoe jullie daar je lesprogramma op aan gaan passen.

Je kunt ook naar maatschappelijk werk gaan (kost niets, geen verwijzing nodig). Daar overleggen hoe met ouders en school om te gaan.

Eventueel kan je dit met je huisarts bespreken en je je via de huisarts door laten verwijzen naar jeugdzorg (psychologische hulp verlening.) De laatste kunnen jouw verhaal horen en ook jouw ouders van advies dienen.
(Nee, ze genezen je niet van ME, maar kunnen wel de stress van deze situatie helpen verminderen.) Deze optie is wel riskanter. Zorg dat je een goede hulpverlener krijgt, die jou steunt.

Als moeder van drie kinderen (van 14, bijna 18 en 20) kan ik je vertellen dat je als ouder heel bezorgd bent als je kind zich niet goed voelt. En dat je je wel harder opstelt dan je zou willen, om je kind te helpen.
Alleen is het in zo'n geval als het jouwe, niet altijd duidelijk wat wel en niet haalbaar is. Als ouder heb je in zo'n situatie eigenlijk ook begeleiding nodig (van maatschappelijk werk of jeugdzorg). Je wilt je kind het beste geven, maar je weet niet hoe of wat.

Je kan ook zeggen (als je het meent, maar dat is waarschijnlijk wel zo) dat je hun begrijpt en dat je niets liever zou willen dan in staat te zijn te doen wat zij zeggen. Dan voelen ze zich gehoord.
Jij hebt zorgen en angsten, zij ook. Misschien gaat het lukken naar elkaar te luisteren (zonder aangevallen te voelen) en elkaar eerst op dat niveau te vinden. Voor je aan oplossingen gaat denken. Je kunt elkaar begrijpen en het toch niet eens zijn.

Hopelijk hebben andere mensen hier ook nog ideeën. Dan kan je uit meer mogelijkheden kiezen wat bij jou past.

Sterkte en succes. Zorg dat je goede hulp vindt, die heb je echt nodig.
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
tony
Actief lid
Berichten: 107
Lid geworden op: 25 okt 2008, 19:39

Bericht door tony »

mijn school heeft mij vorig jaar erg goed geholpen, lessen volgen was voor mij niet meer haalbaar. Ik heb toen hulp gekregen van een arts die een bedrijfje heeft voor schoolbegeleiding van kinderen die door bepaalde omstandigheden(zoals ADHD, autisme, en in mijn geval cvs) extra hulp nodig hebben bij hun school. Er kwam toen iedere dag een student langs die een halfuurtje met mij aan school werkte. En ik hoefde geen lessen meer op school te volgen. Alle toetsen mocht ik verdeeld over het jaar maken en niet vroeger dan 10 uur 's ochtends. Zelfs de examens mocht ik verspreid maken en kreeg ik een halfuur extra voor zodat ik tussendoor af en toe even kon rusten. Door de hulp van die vrouw heeft de school heel goed meegewerkt (want daarvoor waren ze absoluut niet behulpzaam) en heb ik toch mijn diploma kunnen behalen.
Flos, misschien is zoiets ook een optie voor je dochter?
Gebruikersavatar
Lijntje
Actief lid
Berichten: 429
Lid geworden op: 06 dec 2008, 20:46

Bericht door Lijntje »

Mijn broertje (ook al 2,5 jaar 'onverklaarbaar' vermoeid met veel spierpijn etc...) gaat nu mogelijk via school meedoen met een programma dat oorspronkelijk bedoeld is voor leerlingen die op school niet mee kunnen komen, dreigen van school getrapt te worden en motivatie gebrek hebben etc. Tenminste voor zover ik het begreep. Omdat mijn broertje steeds achter blijft lopen met zijn schoolwerk en de lessen dus niet op hem aangepast zijn en hij het tempo niet kan volgen gaat hij daar nu mogelijk ook aan meedoen. Dan gaan ze niet meer naar de lessen, maar krijgen ze individueel les en doen ze toetsen enzo ook daar. Zo hoopt hij toch nog zijn havo-examen te halen dit jaar.
Wel jammer dat hij dan de klasgenoten gaat missen, maar volgens mij sijpelt zijn motivatie ook langzaam weg.
Hopelijk helpt het!
Gebruikersavatar
Alabama
Gevorderd lid
Berichten: 515
Lid geworden op: 01 dec 2008, 20:45

Bericht door Alabama »

@ Hermine, je bent geweldig!
meteen nadat ik je reactie heb gelezen heb ik meteen mijn maatschappelijkwerk gemaild met de duidelijke boodschap: ik loop vast. graag zsm een afspraak. ze zei volgende week, maar dat was voor mij te lang. maar ze kon ook meteen een uur later. dus ik meteen uit bed 'gesprongen' en in de bus gestapt. ik kon mijn tranen niet meer inhouden en was zo eerlijk mogelijk gebleven. durfde eindelijk mijn zwakke punten toe te geven. wonder boven wonder heb ik er tot nu toe geen spijt van. :D
maar goed, de afspraken die nu gemaakt zijn: er is bij de GGZ een groep waar je terecht kan voor mensen die vastlopen op school door diep liggende oorzaken. (ik kreeg net wel een mailtje van haar dat het niet op mij van toepassing is omdat ik boven de 18 ben maar ze gaat zoeken naar alternatieven). en ze gaat met mijn mentor praten en uitleggen dat het niet ligt aan mijn motivatie of houding en dat ik wel mijn best doe. misschien dat er dan het een en ander geregeld kan worden. ik hoef sowieso geen uitzonderingen, maar extra begeleiding. hoop dat dat wel duidelijk is.

op de terugweg was ik zó gelukkig. ik heb nooit eerder gezien hoe mooi ons dorpje eigenlijk was. ik vond het ook heel lief van de buschauffeur dat hij heeeeeel voorzichtig over elke drempel ging. zo apart dat als je even hoop krijgt, dat je ogen opeens open gaan en dat je de kleine dingetjes ziet! heel cliché maar dit is de eerste keer dat ik het zo ervaar!
en jah of het nu nog gaat lukken met school of niet, zal wel jammer zijn, maar dat is nu niet meer mij prioriteit nummer 1. want ik weet van mezelf dat ik mijn best doe!
God is closest to those with broken hearts..
Gebruikersavatar
zonaanbidster
Gevorderd lid
Berichten: 949
Lid geworden op: 08 jun 2007, 23:49

Bericht door zonaanbidster »

Zie ook eens het volgende blog!!!! Hier staan ervaringsverhalen op, maar ook achtergrond info welke wellicht van pas kan komen!


marrym.web-log.nl


Op de site naar beneden scrollen en je ziet mogelijkheden op school en hulp voor school, ouders en leerling vanuit bv ZIEZON. (landelijk netwerk ziek zijn en onderwijs) http://www.ziezon.nl/
Je kunt als ouder of als leerling ook Ziezon zelf om hulp vragen.
Men weet veel van ziekten en heeft de landelijke taak om bij individuele problemen te helpen op maat. Men is erg goed op de hoogte van recht en mogelijkheden en kan ook actief helpen indien gewenst.
Plaats reactie