geïrriteerd zijn
ik weet er alles van ik ben al zo lang ziek
toen ik met drie kleine kinderen zat
waren mijn zussen ook altijd aan het roddelen
dat ik altijd wat had ik kwam in het ziekenhuis terecht
en herstellingsoorden mijn man zat alleen mer de kinderen
niemand die even een handje helpen
nu jaren later kan ik nog niet mijn verhaal kwijt
en ik negeer het maar bij hun
als ik naar een verjaardag gaat
en na een uurtje al naar huis ga
dan zeggen zo ga je nu al
ze vinden mij een aansteller ze hebben het nooit tegen mij
gezegt maar zo voel ik het
ze doen altijd lief en vriendelijk als ze je zien
maar vragen nooit hoe het met ons gaat
dus ik leef mijn eigen leventje maar
toen ik met drie kleine kinderen zat
waren mijn zussen ook altijd aan het roddelen
dat ik altijd wat had ik kwam in het ziekenhuis terecht
en herstellingsoorden mijn man zat alleen mer de kinderen
niemand die even een handje helpen
nu jaren later kan ik nog niet mijn verhaal kwijt
en ik negeer het maar bij hun
als ik naar een verjaardag gaat
en na een uurtje al naar huis ga
dan zeggen zo ga je nu al
ze vinden mij een aansteller ze hebben het nooit tegen mij
gezegt maar zo voel ik het
ze doen altijd lief en vriendelijk als ze je zien
maar vragen nooit hoe het met ons gaat
dus ik leef mijn eigen leventje maar
-
dullegreet
- Actief lid
- Berichten: 387
- Lid geworden op: 03 okt 2007, 12:39
ja, die uitkering kunnen ze niet tegen hé, betaald worden om niets te doen, terwijl je helemaal niets KAN doen.
ik zou liever kunnen werken hoor ipv hier al vier jaar op mijn muren te zitten kijken. en je mag dan een uitkering hebben, mijn inkomen is er toch fel mee verminderd, en dan heb je nog alle dokterskosten etc erbij. ik moet constant rekenen en tellen om toe te komen, maar blijkbaar zouden ze het beter vinden mocht ik niets krijgen.
het probleem met cvs is dat ze niet zien dat je ziek bent hé. ze zien je op straat lopen en boodschappen doen etc. Je ziet er niet echt slecht uit, behalve misschien bepaalde dagen, dus ben je ook niet ziek hé. ze zien het niet dat je je soms letterlijk naar die winkel moet sleuren om die boodschappen te doen, dat je soms misselijk bent van vermoeidheid als je op familiefeesten bent of zo. En ze zien je ook niet alle uren dat je niet buitenkomt omdat je het gewoon niet kan.
maar probeer dat maar eens duidelijk te maken aan iemand die zelf geen cvs heeft, die gradaties en die diepte van die moeheid.
een onmogelijke zaak vrees ik
ik zou liever kunnen werken hoor ipv hier al vier jaar op mijn muren te zitten kijken. en je mag dan een uitkering hebben, mijn inkomen is er toch fel mee verminderd, en dan heb je nog alle dokterskosten etc erbij. ik moet constant rekenen en tellen om toe te komen, maar blijkbaar zouden ze het beter vinden mocht ik niets krijgen.
het probleem met cvs is dat ze niet zien dat je ziek bent hé. ze zien je op straat lopen en boodschappen doen etc. Je ziet er niet echt slecht uit, behalve misschien bepaalde dagen, dus ben je ook niet ziek hé. ze zien het niet dat je je soms letterlijk naar die winkel moet sleuren om die boodschappen te doen, dat je soms misselijk bent van vermoeidheid als je op familiefeesten bent of zo. En ze zien je ook niet alle uren dat je niet buitenkomt omdat je het gewoon niet kan.
maar probeer dat maar eens duidelijk te maken aan iemand die zelf geen cvs heeft, die gradaties en die diepte van die moeheid.
een onmogelijke zaak vrees ik
-
dullegreet
- Actief lid
- Berichten: 387
- Lid geworden op: 03 okt 2007, 12:39
Nee vervelend is dat he, mijn moeder kwam er vorige week ook mee, zo van ' heb je dat niet' want dan kunnen ze het min of meer vertalen he.. heel ergerlijk.
maar mijn homeopatische medicijnen helpen enorm, mijn buien zijn niet zo heftig meer, en ik relativeer nu eerder voordat ik mijn geduld verlies.. wat een opluchting, ook vooral voor mijn vriend
Hij zegt dat ik wat dat betreft echt positief ' veranderd' ben sinds ik die dingen slik 
maar mijn homeopatische medicijnen helpen enorm, mijn buien zijn niet zo heftig meer, en ik relativeer nu eerder voordat ik mijn geduld verlies.. wat een opluchting, ook vooral voor mijn vriend
Hij zegt dat ik wat dat betreft echt positief ' veranderd' ben sinds ik die dingen slik -
dullegreet
- Actief lid
- Berichten: 387
- Lid geworden op: 03 okt 2007, 12:39
ja, mijn vriend krijgt wat ik noem "happydrops" van de persoon waarbij wij bioresonantie doen. ze doet daarvoor een analyse van je bachbloesems. en hij had die nodig omdat hij soms wel wat depri kan zijn. en hij zegt dat het wel degelijk helpt.
maar ze heeft het bij mij vorige week ook gedaan, die bachbloesems, en alles was ok. ik heb er geen nodig, happydrops, want ik ben blijkbaar happy genoeg
maar inderdaad je leert op termijn wel wat meer te relativeren en wat minder vlug uit je krammen te schieten voor een onbenul. tenzij je echt doodop bent natuurlijk, want dan ben je weer vlug je goeie, ouwe, explosieve ik
maar ze heeft het bij mij vorige week ook gedaan, die bachbloesems, en alles was ok. ik heb er geen nodig, happydrops, want ik ben blijkbaar happy genoeg
maar inderdaad je leert op termijn wel wat meer te relativeren en wat minder vlug uit je krammen te schieten voor een onbenul. tenzij je echt doodop bent natuurlijk, want dan ben je weer vlug je goeie, ouwe, explosieve ik
@Greta idd een wao uitkering is ook geen vetpot, ik had een goede baan met aardig salaris, maar een deel was ORT en dit telt niet mee bij een uitkering!
En als je ziek bent heb je idd. onvoorziene uitgaves.
Sinds we een kindje hebben, hadden wij het ook niet echt breed, maar dat zag niemand!
Nu hebben we het gelukkig, mede door een eigen zaak vanaf dit jaar, iets breder.
@Nina, mij helpen de homeopathie en acupuntuur ook, om iets rustiger te worden. Ook merk ik verandering sinds ik piijnmedicatie gebruik. Ik kan toch net ietsje meer hebben nu.
Over onbegrip van mijn schoonouders kan ik me ook dood ergeren. Als ik iets zeg over mijn klachten, dan heeft mijn schoonmoeder er ook last van!!
Het lijkt wel af en toe een spelletje van, ik heb het lekker erger dan jouw!! Vreselijk gewoon!!!!
Maar oh wee als iemande uit hun omgeving iets mankeert!! Dan zit mijn schoonmoeder zowat te huilen!!! Nog vreselijker!!!!
Af en toe kan ik er gewoon niet meer tegen, ik krijg zo een beetje een hekel aan ze.
Hetzelfde met opa en oma zijn, ze zullen nou nooit eens uit hun zelf vragen wanneer Chavon eens komt, of haar eens halen????
We moeten zowat op de kniëen gaan om te vragen of ze s.v.p. mag komen!! En dan krijg je ook nog commentaar van, hebben jullie ja geluk dat jullie ons hebben, dan op zo'n gemene manier gebracht!!!
Dan durf ik al niet meer nog eens te vragen!! En helaas hebben we maar één opa en oma.
En als je ziek bent heb je idd. onvoorziene uitgaves.
Sinds we een kindje hebben, hadden wij het ook niet echt breed, maar dat zag niemand!
Nu hebben we het gelukkig, mede door een eigen zaak vanaf dit jaar, iets breder.
@Nina, mij helpen de homeopathie en acupuntuur ook, om iets rustiger te worden. Ook merk ik verandering sinds ik piijnmedicatie gebruik. Ik kan toch net ietsje meer hebben nu.
Over onbegrip van mijn schoonouders kan ik me ook dood ergeren. Als ik iets zeg over mijn klachten, dan heeft mijn schoonmoeder er ook last van!!
Het lijkt wel af en toe een spelletje van, ik heb het lekker erger dan jouw!! Vreselijk gewoon!!!!
Maar oh wee als iemande uit hun omgeving iets mankeert!! Dan zit mijn schoonmoeder zowat te huilen!!! Nog vreselijker!!!!
Af en toe kan ik er gewoon niet meer tegen, ik krijg zo een beetje een hekel aan ze.
Hetzelfde met opa en oma zijn, ze zullen nou nooit eens uit hun zelf vragen wanneer Chavon eens komt, of haar eens halen????
We moeten zowat op de kniëen gaan om te vragen of ze s.v.p. mag komen!! En dan krijg je ook nog commentaar van, hebben jullie ja geluk dat jullie ons hebben, dan op zo'n gemene manier gebracht!!!
Dan durf ik al niet meer nog eens te vragen!! En helaas hebben we maar één opa en oma.
-
superwoman
- Actief lid
- Berichten: 214
- Lid geworden op: 03 mei 2006, 16:24
jeutje, wat hebben jullie het zwaar!
sterkte!
Mijn fam heeft er ook wel moeite mee gehad, maar niet dat ze me niet geloofde. Alleen wouden ze me té graag beter maken, dat is ook niet zo fijn. De druk kost ook energie. Het niet snappen, maar zou ik anders zijn als ik in hún schoenen stond? ik weet het niet. Het blijft een moeilijke ziekte. Hoe langer ik het heb, hoe meer acceptatie ik krijg van hun. Gelukkig!
Ik merk dat die steun zoveel betekend
sterkte!
Mijn fam heeft er ook wel moeite mee gehad, maar niet dat ze me niet geloofde. Alleen wouden ze me té graag beter maken, dat is ook niet zo fijn. De druk kost ook energie. Het niet snappen, maar zou ik anders zijn als ik in hún schoenen stond? ik weet het niet. Het blijft een moeilijke ziekte. Hoe langer ik het heb, hoe meer acceptatie ik krijg van hun. Gelukkig!
Ik merk dat die steun zoveel betekend
Iedereen zal zo wel zijn probleempjes hebben. Maar toch, een beetje begrip is altijd fijn. En iedereen heeft tegenwoordig internet, dan doe je je toch een beetje moeite om info op te zoeken, zodat je je familie/vrienden kunt steunen?
Tenminste zo steek ik in elkaar, ik zal er altijd voor iedereen zijn en ook proberen begrip te tonen en als ik iets niet zou begrijpen, dan vraag ik info, of zoek ik die info. Bij kanker weten ze wel hoe ze ermee om moeten gaan, niet?
Tenminste zo steek ik in elkaar, ik zal er altijd voor iedereen zijn en ook proberen begrip te tonen en als ik iets niet zou begrijpen, dan vraag ik info, of zoek ik die info. Bij kanker weten ze wel hoe ze ermee om moeten gaan, niet?
-
superwoman
- Actief lid
- Berichten: 214
- Lid geworden op: 03 mei 2006, 16:24
Dat weet ik ook niet. Ik denk dat er bij die mensen ook veel gekke dingen gebeurenChavon schreef:Iedereen zal zo wel zijn probleempjes hebben. Maar toch, een beetje begrip is altijd fijn. En iedereen heeft tegenwoordig internet, dan doe je je toch een beetje moeite om info op te zoeken, zodat je je familie/vrienden kunt steunen?
Tenminste zo steek ik in elkaar, ik zal er altijd voor iedereen zijn en ook proberen begrip te tonen en als ik iets niet zou begrijpen, dan vraag ik info, of zoek ik die info. Bij kanker weten ze wel hoe ze ermee om moeten gaan, niet?
Verder ben ik het met jou eens! Zo zit ik ook in elkaar als het om fam en goede vrienden gaat.
Gossie Chavon, je hebt wel iets los gemaakt met jouw irritaties. Wat een reacties hè.
Ik vind dat sinds ik ME/CVS heb, mijn lontje een stuk korter is geworden. Ik ben veel sneller geirriteerd dan vroeger. Ben trouwens blij dat jullie dat ook hebben, ik gooide het alweer op "de oude dag".
Als ik weer eens een goede ME-dip heb dan merk ik dat ik van kat en hond veel minder kan hebben, ben dan snel geirriteerd als ze voor mijn voeten lopen, als hond niet doet wat ik wil, wordt ik woest, enz. En dan heb ik gelukkig geen huisgenoten, dat scheelt .
Toen ik nog getrouwd was, dat is zo'n 10 jaar geleden en regelmatig in de rolstoel zat, zei mijn dochter eens: Mam, voor Frans valt het toch ook niet mee dat je ziek bent.
Dat had ze nou niet moeten zeggen, want dat hoorde ik iedere keer weer.
Ik ben toen ontploft.
Ja, dat weet ik, maar er is nooit eens iemand die mij vraagt hoe het voor mij is.
Toen was ze even stil, je hebt gelijk, zei ze. Voor jou valt het ook niet mee.
En zo is het maar net. Ik heb er niet om gevraagd, het is mij gewoon overkomen en ik moest leren er mee om te gaan. Dat is me gelukkig gelukt.
Ik weet niet wie van jullie het had over nieuwe vrienden maken.
Maar als je zo'n "raad" krijgt wordt er nooit bij verteld hoe je dat moet doen als je bijna niet de deur uit kan door je ziekte. Dat is nu precies het probleem.
Ik vind dat sinds ik ME/CVS heb, mijn lontje een stuk korter is geworden. Ik ben veel sneller geirriteerd dan vroeger. Ben trouwens blij dat jullie dat ook hebben, ik gooide het alweer op "de oude dag".
Als ik weer eens een goede ME-dip heb dan merk ik dat ik van kat en hond veel minder kan hebben, ben dan snel geirriteerd als ze voor mijn voeten lopen, als hond niet doet wat ik wil, wordt ik woest, enz.
En dan heb ik gelukkig geen huisgenoten, dat scheelt .Toen ik nog getrouwd was, dat is zo'n 10 jaar geleden en regelmatig in de rolstoel zat, zei mijn dochter eens: Mam, voor Frans valt het toch ook niet mee dat je ziek bent.
Dat had ze nou niet moeten zeggen, want dat hoorde ik iedere keer weer.
Ik ben toen ontploft.
Ja, dat weet ik, maar er is nooit eens iemand die mij vraagt hoe het voor mij is.Toen was ze even stil, je hebt gelijk, zei ze. Voor jou valt het ook niet mee.
En zo is het maar net. Ik heb er niet om gevraagd, het is mij gewoon overkomen en ik moest leren er mee om te gaan. Dat is me gelukkig gelukt.
Ik weet niet wie van jullie het had over nieuwe vrienden maken.
Maar als je zo'n "raad" krijgt wordt er nooit bij verteld hoe je dat moet doen als je bijna niet de deur uit kan door je ziekte. Dat is nu precies het probleem.
De raad is vaak goed bedoeld, maar toch denken mensen niet ver genoeg na, voordat ze het zeggen. Mij valt op dat mensen die "domme raad" geven, vaak ook denken dat het tussen de oren zit. En daar kan ik me dan behoorlijk over ergeren! Of zoals mijn schoonmoeder, die begint dan meteen over haar klachten te klagen, ze meent dan dan dat ze aandacht te kort krijgt ofzo.