hallo allemaal,
in een andere topic vroeg bolino waarom ik volgende week naar het ziekenhuis moet, en de reden staat hierboven.
ik krijg nl. een pulmonale venen isolatie oftewel ablatie en ik kan me voorstellen dat julie niet weten wat dat is, nu ik had er voor 6 maanden ook nog nooit van gehoord.
ik heb al sinds 1998 last van hartritmestoornissen, een paar keer cardioversie oftewel electroshock, verschillende medicijnen, echt alle die je maar kunt bedenken, 2 ablaties en een pacemaker sinds april 2005,slagingskans 75%, hebben mij nog niet[helemaal] van de ritmestoornissen af kunnen helpen.
begin dit jaar had ik telkens weer veel last,naar de cardioloog, pacemaker uitgelezen, en nu blijkt dat de ritmestoornissen zich voordoen in een gebied in het hart, daar waar de longaders uitkomen in het hart[de pulmonale venen]
hier gaan ze het weefsel wegbranden=ablatie, en dan vormt zich littekenweefsel, in de hoop dat de ritmestoornissen, de electrische storing, niet meer het hart kunnen bereiken, zodat deze wegblijven
ik heb dat 2x eerder gehad in 2003, wel op andere plek in het hart, slagingskans 95%, heeft mij dus niet geholpen
toen was het ook nog zo dat je gewoon "bij"bent en dus alles meemaakt!, nou en dat doet zeer hoor!, ze branden toch maar even in je hart!
deze keer volledige narcose, eigenlijk prima, maar ja het kan nu wel 6 uur duren!!, ben dus bang wat het doet met mijn energie, concentratie etc. na afloop.
heb gegevens uitgeprint over cvs en narcose, en dit aan de cardioloog meegegeven, in de hoop dat hij het aan de narcotiseur geeft, maar neem voor de zekerheid nog maar een copie mee.
en we moeten maar afwachten hoe het gaat, ik heb eigenlijk geen keuze, heb gelukkig niet altijd last van ritmest. maar wel in periodes, toen begin dit jaar de pm. werd uitgelezen, bleek dat ik gemiddeld in een maand tijd 4 uur ritmst. had per dag, en met pieken van 10 uur!
nu maak ik ze gelukkig niet allemaal mee, de pm houdt ze ook wel tegen maar toch merk je het wel, over een hobbelige weg rijden:onregelmatige hartslag, en dan soms een ritmestoornis van een paar uur, traplopen idem dito, dus je bent erg beperkt, nog meer door de cvs want dit werkt allemaal door natuurlijk, het is 4xdubbelop.
deze ablatie hheft een slagingskans van 80% maar garanties voor de toekomst kan de cardioloog niet geven, andere ziekenhuizen praten over een slagingskans van 50%.
als dit niet helpt is er niks meer wat mij kan helpen, zegt de cardioloog, ook niet in het buitenland.
dus 3 sept. ben in een midweekje weg, hahaha, en hoop vrijdags weer thuis te zijn.
dus groetjes van mij
pulmonale venen isolatie/ablatie
ja marion ik weet wat het is ik heb dit verhaal ook gehoort
van mijn cardioloog ik hoeft het gelukkig niet
maar heb wel van anderen patienten gehoort dat ze waren op geknapt
en wat narcose betreft hier zijn ze heel goed in hoor ik heb twee jaar geleden een acute ungreep gehad ik had zelfs gegeten en bloedverdunners op ,de operatie en ook de narcose is goed verlopen alleen na de operatie was ik moe en slaperig en dat heeft wel een tijdje geduurt, ik ben de derde weg en dus ik wens je heel veel stertke en hoop gauw weer iets van je te horen maar ik denk dat het goed komt hoor
liefs en een hele dikke knuf voor jou xxxx
van mijn cardioloog ik hoeft het gelukkig niet
maar heb wel van anderen patienten gehoort dat ze waren op geknapt
en wat narcose betreft hier zijn ze heel goed in hoor ik heb twee jaar geleden een acute ungreep gehad ik had zelfs gegeten en bloedverdunners op ,de operatie en ook de narcose is goed verlopen alleen na de operatie was ik moe en slaperig en dat heeft wel een tijdje geduurt, ik ben de derde weg en dus ik wens je heel veel stertke en hoop gauw weer iets van je te horen maar ik denk dat het goed komt hoor
liefs en een hele dikke knuf voor jou xxxx
Hallo Marion,
ik ben nieuw hier en lees toevallig via een andere site jouw verhaal. Het lijkt me nogal spannend hoor en zo te zien is jouw verhaal niet recent, maar toch wil ik weten hoe jij die laatste ablatie hebt ervaren en/of je er fysiek vooruit gegaan bent? Geen of nauwelijks meer van ritmestoornissen, ofwel?
Nou, ik ben sinds eind 1999 met mijn hart aan het tobben en iedere keer veel hinder gehad van die stoornissen en bijna op rand van de dood gestaan. Ik heb al 3 keer cathederisatie gehad, diverse malen met spoed opgenomen geweest en neem nu per dag verschillende medicaties, waaronder ook bloedverdunners en pasgeleden is de dosering voor de hartkloppingen vermeerderd. De pompfunctie v.h. hart is niet optimaal, waardoor ik veel vocht vasthoudt en dat geeft last van opgezwollen benen en voeten, zodat ik ook nog steunkousen moet dragen. Ik moet ook plastabletten innemen.
Ook heb ik nu 5 maal cardioversie moeten ondergaan, de laatste is recentelijk afgelopen vrijdag geweest.
De lichamelijke conditie is zo sterk achteruitgegaan, dat ik niet meer kan werken; het wandelen lukt nog maar net 5 a 8 minuten, daarna moet ik echt pauzeren.
De cardioloog vindt dat het nu wel genoeg opnames heb moeten doorstaan, ook diverse malen van panisch wakker worden vanwege benauwdheid en pijn op de borst plus zeer onregelmatige hartslag, heb hem mij doen adviseren om die ablatie-behandeling te moeten ondergaan. Hij waarschuwde wel voor de risico van eventuele inwendige bloedingen, die mogelijk niet kan worden voorkomen.
Zo te lezen duurt zo`n behandeling toch wel een geruime tijd en ga je niet altijd onder narcose, hoogstens een lokale verdoving in de liesstreek. Er zal eerst een echocardiogram plaatsvinden plus een holteronderzoek. Daarna volgt er een PV(?)-gesprek met een specialist; de behandeling gebeurt bij mij in het Erasmus Medisch Centrum (EMC) in Rotterdam, dus niet in de `vaste ziekenhuis-lokatie.
Ditgene staat op zeer korte termijn te gebeuren en ik ben nu al hier en daar op het web aan het kijken naar wat info hierover, vandaar mijn reactie op jouw bericht.
Ik sluit hiermede af met in de verwachting dat er reacties zullen komen. M.v.g. van Bertram uit Rotjeknor!
ik ben nieuw hier en lees toevallig via een andere site jouw verhaal. Het lijkt me nogal spannend hoor en zo te zien is jouw verhaal niet recent, maar toch wil ik weten hoe jij die laatste ablatie hebt ervaren en/of je er fysiek vooruit gegaan bent? Geen of nauwelijks meer van ritmestoornissen, ofwel?
Nou, ik ben sinds eind 1999 met mijn hart aan het tobben en iedere keer veel hinder gehad van die stoornissen en bijna op rand van de dood gestaan. Ik heb al 3 keer cathederisatie gehad, diverse malen met spoed opgenomen geweest en neem nu per dag verschillende medicaties, waaronder ook bloedverdunners en pasgeleden is de dosering voor de hartkloppingen vermeerderd. De pompfunctie v.h. hart is niet optimaal, waardoor ik veel vocht vasthoudt en dat geeft last van opgezwollen benen en voeten, zodat ik ook nog steunkousen moet dragen. Ik moet ook plastabletten innemen.
Ook heb ik nu 5 maal cardioversie moeten ondergaan, de laatste is recentelijk afgelopen vrijdag geweest.
De lichamelijke conditie is zo sterk achteruitgegaan, dat ik niet meer kan werken; het wandelen lukt nog maar net 5 a 8 minuten, daarna moet ik echt pauzeren.
De cardioloog vindt dat het nu wel genoeg opnames heb moeten doorstaan, ook diverse malen van panisch wakker worden vanwege benauwdheid en pijn op de borst plus zeer onregelmatige hartslag, heb hem mij doen adviseren om die ablatie-behandeling te moeten ondergaan. Hij waarschuwde wel voor de risico van eventuele inwendige bloedingen, die mogelijk niet kan worden voorkomen.
Zo te lezen duurt zo`n behandeling toch wel een geruime tijd en ga je niet altijd onder narcose, hoogstens een lokale verdoving in de liesstreek. Er zal eerst een echocardiogram plaatsvinden plus een holteronderzoek. Daarna volgt er een PV(?)-gesprek met een specialist; de behandeling gebeurt bij mij in het Erasmus Medisch Centrum (EMC) in Rotterdam, dus niet in de `vaste ziekenhuis-lokatie.
Ditgene staat op zeer korte termijn te gebeuren en ik ben nu al hier en daar op het web aan het kijken naar wat info hierover, vandaar mijn reactie op jouw bericht.
Ik sluit hiermede af met in de verwachting dat er reacties zullen komen. M.v.g. van Bertram uit Rotjeknor!
-
Gast
hoi bertram,
ik sukkel ook net als jij sinds 1998 met hartritmestoornissen.
maar... sinds mijn laatste ablatie gaat het eigenlijk wel goed.
mijn operatie was in gent, veel last gehad vlak na de operatie, en later ook nog diverse keren naar het ziekenhuis voor een cardioversie.
ik heb ook een pacemaker maar deze helpt eigenlijk niet voor mijn ritmestoornissen, ook alle medicatie niet, dus blijft er alleen een cardioversie over, de laatste gehad vorige jaar, nu nog wel eens lichte klachten, maar dan blijf ik heel rustig, en gelukkig verdwijnt het dan weer, maar.. ik heb vaker gehad dat het een jaar wegbleef, en ineens komt het weer opzetten
waarschijnlijk hebben ze bij de katheterisatie gezien dat je ritmest. voorkomen in het gebied daar waar de longaders uitkomen in het hart? vandaar pulmonale venen ablatie.
heb eerdere ablaties gehad, inderdaad zonder verdoving, maar op andere plekken, duurde ong. 1 uur.
de pv ablate duurde ong. 6 uur, dus dan kan niemand van je verwachten dat je dat volhoudt, ik heb dan ook een algehele narcose gehad. ze wekken een ritmest. op, en branden dan de plekjes weg, er vormt zich littekenweefsel en als je geluk hebt wordt de ritmest. dan gestopt door het weefsel, een monnikenwerk voor de chirug, want er mag geen gaatje overblijven, want dan heb je kans dat de stoornis later toch hier weer doorheen piept.
voor en na de ingreep krijg je trombosetabletjes en moet je geregeld naar de trombosedienst.
mocht enkele maanden na de ingreep hier mee stoppen.
ik zag erg tegen de ingreep op, moest ook langer in het ziekenhuis blijven, door de ritmest. die ik later nog kreeg, en de koorts die ik had.
was ook erg bang wat de narcose zou doen met mijn cvs, duurde ook wel weer een hele tijd voordat ik weer op mijn oude niveau zat, maar....ik weet hoe vervelend jij je nu voelt ,hoe erg je je nu beperkt voelt, met al mijn klachten en ook nog eens hartklachten voelde ik me echt invalide, ik kon geen kant meer op, en was aan huis gebonden.
waarschijnlijk ken je ook het forum van pacemaker dragers? hier staat ook info over ablaties
heel veel sterkte, en als jij perse narcose wil, overleg het dan met je cardioloog,vind het zelf nogal onmenselijk als het langer zou duren dan 1 uur
sterkte en beterschap van mij
ik sukkel ook net als jij sinds 1998 met hartritmestoornissen.
maar... sinds mijn laatste ablatie gaat het eigenlijk wel goed.
mijn operatie was in gent, veel last gehad vlak na de operatie, en later ook nog diverse keren naar het ziekenhuis voor een cardioversie.
ik heb ook een pacemaker maar deze helpt eigenlijk niet voor mijn ritmestoornissen, ook alle medicatie niet, dus blijft er alleen een cardioversie over, de laatste gehad vorige jaar, nu nog wel eens lichte klachten, maar dan blijf ik heel rustig, en gelukkig verdwijnt het dan weer, maar.. ik heb vaker gehad dat het een jaar wegbleef, en ineens komt het weer opzetten
waarschijnlijk hebben ze bij de katheterisatie gezien dat je ritmest. voorkomen in het gebied daar waar de longaders uitkomen in het hart? vandaar pulmonale venen ablatie.
heb eerdere ablaties gehad, inderdaad zonder verdoving, maar op andere plekken, duurde ong. 1 uur.
de pv ablate duurde ong. 6 uur, dus dan kan niemand van je verwachten dat je dat volhoudt, ik heb dan ook een algehele narcose gehad. ze wekken een ritmest. op, en branden dan de plekjes weg, er vormt zich littekenweefsel en als je geluk hebt wordt de ritmest. dan gestopt door het weefsel, een monnikenwerk voor de chirug, want er mag geen gaatje overblijven, want dan heb je kans dat de stoornis later toch hier weer doorheen piept.
voor en na de ingreep krijg je trombosetabletjes en moet je geregeld naar de trombosedienst.
mocht enkele maanden na de ingreep hier mee stoppen.
ik zag erg tegen de ingreep op, moest ook langer in het ziekenhuis blijven, door de ritmest. die ik later nog kreeg, en de koorts die ik had.
was ook erg bang wat de narcose zou doen met mijn cvs, duurde ook wel weer een hele tijd voordat ik weer op mijn oude niveau zat, maar....ik weet hoe vervelend jij je nu voelt ,hoe erg je je nu beperkt voelt, met al mijn klachten en ook nog eens hartklachten voelde ik me echt invalide, ik kon geen kant meer op, en was aan huis gebonden.
waarschijnlijk ken je ook het forum van pacemaker dragers? hier staat ook info over ablaties
heel veel sterkte, en als jij perse narcose wil, overleg het dan met je cardioloog,vind het zelf nogal onmenselijk als het langer zou duren dan 1 uur
sterkte en beterschap van mij
Hoi Marion,
Bedankt voor de informatie en mentale ondersteuning. Ik heb al uitvoerig geschreven over de toestand en ondanks die laatste cardioversie, voel ik me nu toch niet optimaal, hoewel ze - volgens de behandelend cardioloog - heel hard op de borstkas met die defibrillator hebben gedrukt om het ritme stabiel te krijgen.
Het `op hol slaan' en dan weer te langzaam, brengt wel benauwdheid en pijn op de borst met zich mee; ik heb vannacht bijna op het persoonsalarm gedrukt. Dus dan begrijp je wel dat het weer spannend was met me.
Maar je had het over het pacemaker-forum, zit dat hierin dit forum verwerkt of niet? Ik ben erg benieuwd daarnaar.
Ps.: Ik heb zelf ook een website - http://bloemhof-online.nl - een informatief wijkportaal voor de bewoners van de wijk waar ik woon. Is heel wat anders dan dit forum, maar daar houd ik me in goede doen mee bezig.
Oke, dat was het weer en sterkte. Tot de volgende reactie. M.v.g. Bertram
Bedankt voor de informatie en mentale ondersteuning. Ik heb al uitvoerig geschreven over de toestand en ondanks die laatste cardioversie, voel ik me nu toch niet optimaal, hoewel ze - volgens de behandelend cardioloog - heel hard op de borstkas met die defibrillator hebben gedrukt om het ritme stabiel te krijgen.
Het `op hol slaan' en dan weer te langzaam, brengt wel benauwdheid en pijn op de borst met zich mee; ik heb vannacht bijna op het persoonsalarm gedrukt. Dus dan begrijp je wel dat het weer spannend was met me.
Maar je had het over het pacemaker-forum, zit dat hierin dit forum verwerkt of niet? Ik ben erg benieuwd daarnaar.
Ps.: Ik heb zelf ook een website - http://bloemhof-online.nl - een informatief wijkportaal voor de bewoners van de wijk waar ik woon. Is heel wat anders dan dit forum, maar daar houd ik me in goede doen mee bezig.
Oke, dat was het weer en sterkte. Tot de volgende reactie. M.v.g. Bertram
-
Gast
hoi bertram,
het is www.pacemakerdragers.nl
een website voor mensen met een pacemaker dus
een forum net als hier voor allerlei vragen op dit gebied.
nu is het wel zo dat sommige mensen schrikken van alle info die ze lezen, maar ik begrijp dat je geen pacemaker hebt.
natuurlijk, als alles goed zou gaan hebben we geen forum nodig, helaas is het zo dat je met een pacemaker nog steeds problemen kunt hebben
er is ook heel veel info te vinden over maze en pulmonale venen ablaties, en je zult ook veel herkenning vinden op gebied van emotie , frustratie etc(klik op woordzoeker:pulmonale venen ablatie)
rot dat je vannacht weer veel last had, snachts voelt alles toch weer erger aan vind ik, dan lig je daar maar, midden in de nacht, heeft geen zin om eruit te gaan, en dan maar weer uren wachten,want van slapen komt natuurlijk niks.
ik had gelukkig geen benauwdheid en ook geen pijn op de borst dus dat scheelt natuurlijk ook veel
nogmaals als je op het forum kijkt zul je ook verhalen tegenkomen van mensen met minder goede resultaten en goede resultaten.
je moet voor zelf een afweging maken, maar ik dacht toen dat ik eigenlijk geen keus had, dit was ook geen leven, en ik heb een beetje het idee dat dat voor jou ook wel geld
groetjes
het is www.pacemakerdragers.nl
een website voor mensen met een pacemaker dus
een forum net als hier voor allerlei vragen op dit gebied.
nu is het wel zo dat sommige mensen schrikken van alle info die ze lezen, maar ik begrijp dat je geen pacemaker hebt.
natuurlijk, als alles goed zou gaan hebben we geen forum nodig, helaas is het zo dat je met een pacemaker nog steeds problemen kunt hebben
er is ook heel veel info te vinden over maze en pulmonale venen ablaties, en je zult ook veel herkenning vinden op gebied van emotie , frustratie etc(klik op woordzoeker:pulmonale venen ablatie)
rot dat je vannacht weer veel last had, snachts voelt alles toch weer erger aan vind ik, dan lig je daar maar, midden in de nacht, heeft geen zin om eruit te gaan, en dan maar weer uren wachten,want van slapen komt natuurlijk niks.
ik had gelukkig geen benauwdheid en ook geen pijn op de borst dus dat scheelt natuurlijk ook veel
nogmaals als je op het forum kijkt zul je ook verhalen tegenkomen van mensen met minder goede resultaten en goede resultaten.
je moet voor zelf een afweging maken, maar ik dacht toen dat ik eigenlijk geen keus had, dit was ook geen leven, en ik heb een beetje het idee dat dat voor jou ook wel geld
groetjes