Nu nog een résumé van Maes en DML en je mag me alles vragen!

Moderator: Moderators
en de code voor vandaag is 889536189 en afsluiten met een #Boeiend congres Ortho
07-11-2010
Zelden zo’n interessant congres over ME/CVS meegemaakt als dat van Ortho op zaterdag 30 oktober in het UMC van de Rijksuniversiteit Utrecht.
Nu wisten we natuurlijk al dat bij Ortho veel interesse voor & deskundigheid over het ziektebeeld bestond. Dit jaar nog haalde een persbericht van Ortho de wereldpers: Toine de Graaf en Gert Schuitemaker vonden op het internet “slide 10” van Alter, waaruit bleek dat onderzoekers van de NIH/FDA de resultaten van Mikovits bevestigden. “Slide 10” haalde de Wall Street Journal, de New York Times enzovoort. Op het congres glunderden de Ortholanen nog wat na van hun primeur of scoop.
Voor de pauze was er een Nijmeegs programma, maar heel anders dan u zou verwachten. Niet de usual suspects uit Nijmegen dit keer, maar Karel van Riet, Annelies van Ommering en Toine de Graaf.
Karel van Riet
Karel van Riet is een Nijmeegse psycholoog en gedragstherapeut die 8 jaar na zijn afstuderen ME/CVS kreeg. Dat is al ironisch genoeg (handig als je de therapie zelf in huis hebt…) Maar de ironie is nog groter: hij heeft als student nog stage gelopen bij Bleijenberg en Knoop.
Dus hij was snel weer beter? Nee, dat viel tegen. Hij is tien jaar uit de running geweest door zijn ziekte en door een diep dal gegaan. Het zijn juist niet zijn vakbroeders geweest die hem erbovenop geholpen hebben. Aan zijn eigen psychologenlijf ervoer hij de beperkingen van de gedragstherapie en GET. Op zijn zoektocht naar genezing heeft hij meer gehad aan de adviezen van De Meirleir en Van Ommering, beiden toevallig ook sprekers op het congres. Tegenwoordig is Van Riet weer in staat parttime te werken. Hij ziet ook ME/CVS-patienten, die hij als psycholoog begeleidt bij de omgang met hun ziekte, zonder de pretenties van genezing.
Annelies van Ommering
Annelies van Ommering is verbonden aan het Artsen-Acupuncturisten Centrum in Nijmegen. Zij integreert in haar praktijk het reguliere en alternatieve. Alles wat een patient kan helpen, is welkom. Ze ziet regelmatig ME/CVS-patienten, die ze eerst doormeet met elektroacupunctuur volgens Voll. Specifieke therapieën die ze toepast, zijn: neuraaltherapie, homeopathie en orthomoleculaire geneeskunde. Ze verwees regelmatig naar de casus Karel van Riet, die live vanuit de zaal reageerde op haar stimuli. Een grappige een-twee tussen arts en patient. Therapie geslaagd, kennelijk.
Toine de Graaf (foto)
Als laatste spreker voor de pauze trad Toine de Graaf aan, die een onderhoudend praatje hield over de controverses over ME/CVS. Ook zoomde hij al close readend – hij heeft in Nijmegen literatuurwetenschappen gestudeerd – in op een aantal uitspraken van Van der Meer van het Radboud over XMRV. Die interpreteerde hij als onderling tegenstrijdig en in elk geval onduidelijk.
Het middagprogramma bestond uit twee lange monologen van Van Meerendonk en De Meirleir met een hoge informatiedichtheid. En dat bedoel ik niet negatief.
Van Meerendonk
Van Meerendonk zette zijn aanpak van ME/CVS uiteen volgens de retorica van medische congressen: veel medisch jargon, veel academische bronvermeldingen, veel dia’s, veel casussen. Zeer nuttige info voor de (huis)artsen die willen weten hoe ze CVS-patiënten concreet kunnen behandelen. Op de website van Ortho zijn de dia’s van Van Meerendonk voor hen na te lezen. Wat opvalt is hoe goed Van Meerendonk zijn vak bijhoudt. Zo kun je bij hem een mitochondriale test à la Myhill laten doen. Daartoe zendt hij je bloedstalen naar een Engels laboratorium.
Kenny de Meirleir
Na Van Meerendonk was het woord aan de meester zelf, en daarmee bedoel ik niet Michael Maes die aanvankelijk als slotspreker zou optreden. (Maes verblijft momenteel in Thailand en zou niet van plan zijn terug te keren naar het Belgische, hoorde ik in de wandelgangen verluiden.) Ik bedoel: het was de meest interessante lezing die ik tot nu toe van De Meirleir heb. Nu sprak hij natuurlijk over een onderwerp dat ieders aandacht heeft en waarbij hij als onderzoeker tot de frontlinie behoort: XMRV.
Het was een didactisch geslaagd praatje met een heldere uitleg over de structuur van retrovirussen. Ook ging hij kort in op de verschillende methoden die er zijn om het virus in het bloed te betrappen, en hoe het komt dat zoveel onderzoekers het niet kunnen vinden. Het deed me goed te horen dat er op dit moment één positieve XMRV-studie is verricht in een ander laboratorium dan dat van het WPI (en geallieerde labs): het onderzoek van Hanson (Ithaca). Dat is belangrijk om te weten omdat XMRV-non-believers blijven roepen dat de stalen van het WPI in hun eigen lab “gecontamineerd” (vervuild) zijn met het muizenvirus.
Daarnaast vertelde De Meirleir ook over zijn onderzoek onder een twintigtal zeer ernstige Noorse patiënten, van wie sommigen alleen nog een pink kunnen bewegen. Daarbij maakt hij gebruik van zijn eigen bekende methoden om de toxische belasting bij patiënten vast te stellen: mycoplasma, leaky gut en H2S (waterstofsulfide) kwamen voorbij. Verrassend was de link die hij legde tussen H2S en het functioneren van de mitochondriën.
Kortom, een geslaagd congres van Ortho met een interessante mix van sprekers.Over twee jaar weer, zou ik zeggen, wanneer er flinke vooruitgang is geboekt in het XMRV-onderzoek. We wachten op de volgende scoop van Ortho.
« Ga terug