Neuraal therapie

[marlène]

Donderdag: Hoog tijd om papieren in orde te brengen. Veel uren slaap overdag zoals heden de gewoonte wordt, Het is al tegen vieren en net vandaag blijkt de inkt van de printer leeg te zijn. Spitsuur, een onverwachte wegomleiding maar de muziek op de radio is geweldig. Ik sjok geduldig in de file op amerikaanse deuntjes die krakend vanuit Brussel op mijn zender doorkomen. Wat doet het deugd om nog eens buiten te komen na al die weken.

[marlène]

Vrijdag: Ik slaap letterlijk als een baby. Het is 14u30 als ik wakker word vandaag. Geradbraakt dwing ik mezelf onder de douche. Pas tegen zessen besef ik nog niets achter de kiezen te hebben. Zo ga ik nooit spek kweken aan die magere billen. Gelukkig heeft oma mijn diepvriezer volgestouwd met zelfgemaakte soepjes. Ik warm een potje op en vul een dankbare maag.

Oma komt het vit B12 spuitje geven. Geen rare effecten ditmaal.

Hubby gedraagt zich als een puber en geeft me reeds zijn Valentijncadeau na het avondmaal. Een groot pak chocolaatjes. Wanneer ik ga slapen, ontdek ik in de badkamer bloemen. Hihi, onverbeterlijk.

[karolien]

Hoe lief van Hubby!
Geniet er maar van!

[marlène]

Zaterdag: Mijn overuren slaap van de afgelopen week hebben me een bonus opgeleverd. Ik ben opmerkelijk frisser deze ochtend. Dat komt goed van pas. Na de judo ga ik een tasje thee drinken bij een vriendin.

Mijn hoest is na 17 dagen mexicaanse griep nog niet weg en mijn hoofd lijkt wel te ontploffen bij elke bui. Een groot pas zakdoeken doet dienst als raketschild om de rest niet te besmetten.

Op de terugweg pik ik een speelkameraadje op. Mama kan gaan slapen. Grote broer houdt een broer in het zeil.

Too much for today. De tweewekelijkse cursus van hubby op zaterdag is er teveel aan. Judo, autorijden, thee, vriendjes, koken, ... daar moet ik dringend iets op zien te vinden.

[marlène]

Zondag: RAS, rien à signaler. Niets te vermelden. Wakker worden, ontbijt, bed in, eruit voor de plasrondes en maaltijden, slapen slapen slapen en ontdekken dat het 20 uur is. Weer gaan slapen.

What a waste of life. Nu ja, het is het enige overlevingsmechanisme van dit lijf om heelhuids de volgende dag te halen. Het bespaart energie voor belangrijkere zaken zoals bestrijden van een guerilla vijand.

Dat is me weer eens duidelijk geworden met de griep. Geen greintje weerstand had ik nog over. Hondsziek. Ik keek naar dat glas water en dacht maar, wat heb ik zo’n dorst. Maar wat stond dat glas zoooo ver.

Vanavond verhoog ik de dosis Low Dose Natrexone met 1 druppel. (Dat zou 0,25 mg moeten zijn. ) Ik neem dan 7 druppels of 1,75 mg. Soms twijfel ik wel of die druppelteller effectief 0,25 mg meet want mijn flesje is zo rap leeg ... het lijkt wel of het druppels van 0,50 mg zijn.

De laatste verhoging van dosis dateert van half december 2010.

[marlène]

Maandag: Energie! Alleluja! Ik sta op mijn benen, heb geen zin om terug in dat bed te gaan liggen. Mijn dossier met administratie wordt weer sitopresto bovengehaald. Het is nu of weet ik wanneer weer. De volgende uren hou ik me bezig met copiëren en ordenen. Eindelijk! Daar was ik al sinds december met bezig. Twee maanden waar een ander een dag over zou doen.

Nog geen immunitaire gewaarwordingen van de verhoging van de LDN.

[petraroos]

hoy Marlène,

wat fijn voor je dat je weer een beetje aan het opknappen bent
van die griep,en het weer een beetje helderder word in je hooft.
het is hard weken voor ons ME-ers ,om weer een beetje op je energie nievo te komen van voor je griep.
het is nu 3maanden geleden dat mijn galblaas is weggehaald,
ik ben nog steeds xtra moe van de narcose,en de rest.
je krijgt dan zo'n gigantiese terug val.
maar het goede er aan is dat het enorm heeft geholpen,en ik geen pijn meer heb,gelukkig.

lieve groetjes
petraroos.

[janine]

Marlene, een druppel is normaal 0,01 ml ongeveer.
Kun je misschien extra narekenen

Wat vervelend dat je je nog steeds zo voelt.
Ik zal aan je denken vandaag.

Ik zou bij de dierenarts op de hoek een mini spuitje halen.
Of je kunt mij je adres geven, dan stuur ik er 1 op.
( heel dun spuitje, waarmee ik de antibiotica van mijn ratjes afmeet als ze dat moeten hebben. Gaat per 0,1 ml en de tussen streepjes zijn ook nog eens 0,01ml)

[Gast]

hoi marlene,

fijn dat het ietsie pietsie beter gaat
je bent weer uit een diep dal aan het klimmen, het heeft zijn tijd nodig
veel sterkte

[marlène]

Janine, goede tip! Ik heb hier nog een paar spuiten liggen!

[marlène]

Dinsdag: De effecten van de verhoging van de LDN manifesteren zich. Het gezeur en ziekelijke gevoel in de borstkast is terug. Alsof er een vuurtje in brandt. In tegenstelling tot gisteren weinig fit vandaag. Het lichaam reageert instant op de substantie. Mijn bewustzijn verandert licht als ik het inneem vlak voor het slapengaan.

De griep is nu 3 weken geleden begonnen. Wat rest is een knallende hoofdpijn bij elke hoestbui of bukken. Alsof mijn aders springen in mijn hoofd. Nog even en het is voorbij.

De AB deed de loopneus gedurende een vijftal dagen stoppen maar nu zijn het weer dikke gekleurde slijmen. Er is straffer spul voor nodig. De zakdoekenindustrie verdient goed aan mij.

[marlène]

Woensdag: De jongste voelt zich weer slechter de laatste dagen. Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, ... en slapen is nog steeds een ramp.

Ook al erger ik me blauw aan het feit dat een kind meerder malen aan mijn bed staat met de melding dat ie niet kan slapen, diep vanbinnen besef ik dat het wel eens een probleem van ME/cvs zou kunnen zijn. Onze hersenen zijn ook verstoord om degelijk te kunnen slapen.

Deze ochtend stond de ronde vlek weer op zijn kaak, net zoals ik ze heb. Hij wil niet naar school. Ik neem een foto voor de kinderarts of wie het ooit wil aanvaarden als “aanwijzing”. Hij blijft in zijn bedje liggen, springt er niet uit als anders en ik laat hem liggen. Hij slaapt al zo weinig.

Als ik hem niet au serieux neem, wie zal het dan ooit doen?

[marlène]

Donderdag: Vandaag is verwendag. Een bon bij een beauty-instituut. Het ligt hier al bijna een jaar. Al die tijd uitgesteld omdat het veelal onmogelijk was om twee uur non-stop uit huis te zijn, de verplaatsingen niet meegerekend. Mijn uitspattingen (lees moederlijke taken) concentreer ik meestal op een zaterdag en betaal dan het gelag de rest van de week.

Hubby heeft een dagje vrij en brengt me alvast. Anderhalf uur lang smeert en wrijft een lieve jongedame mijn droog vel soepel. Mijn voeten worden gemasseerd en voelen vederlicht aan. Ik blink en geur als een bloemetje bij het buitenkomen.

[marlène]

Vrijdag: Geen dutje vandaag, alleen platliggen. De uren middagslaap verschoven de afgelopen drie dagen telkens een uur dus dat was al een indicatie.

Ik voel me blijkbaar iets fitter dan voor de griep. Een vreemde vraag spookt door mijn hoofd.

Stel dat:
- Het griepvirus mijn immuunsysteem heeft geactiveerd
- Een spookvirus (eender welk) dat mijn systeem chronisch ondermijnt, van mijn griepsituatie geprofiteerd heeft om extra schade te willen aanrichten
- Mijn geactiveerde immuunsysteem het griepvirus heeft vernietigd en bij gelegenheid ook ten dele het spookvirus dat me ziek maakt.

[marlène]

Zaterdag: De vuilkar heeft maar een deel van het grofvuil meegenomen gisteren. Mijn voortuin is herschapen in een zigeunerkamp en het zag er al zo armoedig uit. Mijn buren met hun deftige oprit steken schril af tegen onze verwilderde haag en gras met kale plekken. Ik kijk het met lede ogen aan.

Mijn fysieke kracht laat niet toe om er iets aan te veranderen en hubby is niet gemotiveerd om er iets aan te veranderen.
Latoflexen, een kapotte grasmaaier, ... het staat nu allemaal te pronken voor mijn deur. Ik vang bot bij de eerste zoon. Hij wil ze niet in de auto steken en mee naar het containerpark gaan. Zijn spelconsole werkt hypnotiserender dan een boze moeder. Enkele uren later probeer ik het opnieuw met de andere zoon. Die wil wel.

Tot mijn aangename verrassing blijf ik op de been zonder rare nevenverschijnselen. Ik voel me zelfs redelijk goed. Wat is dat lang geleden. Ik was vergeten hoe dat voelde! Zou de verhoging van de LDN er iets met te maken hebben?