Gesprekken voeren te intens
Moderator: Moderators
Ik zie dat dit een ouder topic is, maar net dit heb ik heel veel last van. Bezoek ontvangen lukt gewoon echt niet meer hierdoor.
Wat ik dan ook weer wat raar vind, want in bed een half uur of zelfs langer lezen lukt me goed, maar uit bed 10 minuten praten en luisteren niet. Terwijl lezen nu toch ook wel veel concentratie en aandacht vraagt.
De mensen die dit hebben/hadden, hebben jullie ondertussen nog andere helpende dingen ontdekt?
Wat ik dan ook weer wat raar vind, want in bed een half uur of zelfs langer lezen lukt me goed, maar uit bed 10 minuten praten en luisteren niet. Terwijl lezen nu toch ook wel veel concentratie en aandacht vraagt.
De mensen die dit hebben/hadden, hebben jullie ondertussen nog andere helpende dingen ontdekt?
toevallig is net op het POTS forum op facebook een zelfde soort berichtje geplaatst, waarbij ze zeggen en ook ik herken me daarin dat vaak schrijven makkelijker is/gaat dan praten. Praten kost veel energie, meer brainfog dan als je een mailtje typt of als je een berichtje typt. Raar, maar voor veel patienten waar.
Even kijken, bedankt voor de tip!
Het is vooral het steeds wisselen van luisteren en zelf praten dat zo moeilijk gaat. Als ik zelf voorbeeld aan 1 stuk door moet praten gaat dat precies nog makkelijker dan voortdurend switchen.
Ook bij lezen voel ik beetje per beetje wanneer het te lastig wordt. Terwijl in een gesprek is dat echt een crash na een paar minuten of zo.
Het is vooral het steeds wisselen van luisteren en zelf praten dat zo moeilijk gaat. Als ik zelf voorbeeld aan 1 stuk door moet praten gaat dat precies nog makkelijker dan voortdurend switchen.
Ook bij lezen voel ik beetje per beetje wanneer het te lastig wordt. Terwijl in een gesprek is dat echt een crash na een paar minuten of zo.
Ja er is jammergenoeg niks wat het makkelijker maakt . Soms gaat het redelijk . Soms gaat het achterlijk vreselijk. Kan je weinig aan doen.
Voor mij is het luisteren naar andere eigenlijk nog wel het zwaarste . De mensen die langkomen weten dat wel een beetje dus die kan ik gewoon zeggen dat ze korte zinnen moeten gebruiken.
Mijn beste vriend is heel erg snel afgeleid. En zit ook vaak achter zijn telefoon . Dat scheelt wel . Niet 100% 1 op gesprek.
Dat heeft me ook wel geleerd om niet als er bezoek is me "in te spannen" dus qua aandachtsniveau op een gezond persoons niveau te gaan zitten qua praten en luisteren. Als je snapt wat ik bedoel??
Voor mij is het luisteren naar andere eigenlijk nog wel het zwaarste . De mensen die langkomen weten dat wel een beetje dus die kan ik gewoon zeggen dat ze korte zinnen moeten gebruiken.
Mijn beste vriend is heel erg snel afgeleid. En zit ook vaak achter zijn telefoon . Dat scheelt wel . Niet 100% 1 op gesprek.
Dat heeft me ook wel geleerd om niet als er bezoek is me "in te spannen" dus qua aandachtsniveau op een gezond persoons niveau te gaan zitten qua praten en luisteren. Als je snapt wat ik bedoel??
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik vind het zelf ook makkelijker om bij mensen te zitten waarbij constant praten/luisteren niet hoeft. Af en toe krijg ik dan kort bezoek van vrienden die ik minder zie, ze geloven me natuurlijk wel, maar toch is dat anders. Ik denk dat als je het zelf niet ervaart en begrijpt wat het is, het moeilijk is om je eraan aan te passen. Dus babbelen ze volgens mij echt wel nog te veel eigenlijk 
Luisteren vind ik ook moeilijker.
Luisteren vind ik ook moeilijker.
Dat klopt, luisteren kost nog meer energie dan praten; praten komt min of meer onbewust uit je hersens (je bedenkt niet eerst wat je gaat zeggen, je zegt gewoon), maar bij luisteren is elk woord van de ander 'nieuw'. Alleen als je helemaal niet meer kunt praten gaat 't niet meer op.
En praten weer vermoeiender dan schrijven, wegens de sociale interactie die ook al energie kost.
En praten weer vermoeiender dan schrijven, wegens de sociale interactie die ook al energie kost.
Life smells...