Ik krijg er helemal goede zin van 
een paar dingetjes van mij:
Een paar jaar geleden ben ik door de deur van de stacaravan van mijn ouders heengelopen. Het was een glazen deur met motief, maar ik had hem echt niet gezien
De deur zat er net een paar weken in omdat mijn vader en broertje er al doorheen waren gevallen bij het stoeien . Daarna hebben ze maar doorzichtig plastic in glasoptiek erin gezet.Sinds 2 jaar woon ik op mezelf. Sindsdien heb ik veel moeite met het uit elkaar houden van de adressen. Ik gooi altijd de huisnummers door elkaar (en de postbode maar zoeken naar nummer 3 terwijl mijn ouders op nummer 6 wonen en er geen nummer 3 is:P) Ook moet ik altijd de postcodes goed nalezen.
op stage een handleiding lezen (en hem ook al vaker gedaan te hebben) en dan opeens alles fout te doen, dingen door elkaar te gooien en verkeerde oplossingen maken (gelukkig is mijn begeleider met de ziekte bekend
) volgende week die kleuring dus maar opnieuw doen.als mensen iets vertellen, dan versta ik het niet altijd. Dus ik zeg dan altijd wat en 2 seconden later antwoord ik op datgene wat ze verteld hebben (dus voordat ze het nog een keer gezegd hebben)
En soms zeg ik gewoon ja terwijl ik ze dus helemaal niet verstaan heb
