Eeuwige pijn
"In die ene seconde veranderde mijn leven. Sindsdien heb ik altijd onhoudbare zenuwpijnen in mijn rug en linkerbeen. Ik kan geen half uur blijven zitten of ik verga van de pijn. Afwassen is zowat het enige dat ik nog kan in het huishouden". Tandpijn, spierpijn, rugpijn, iedereen heeft wel 'ns pijn. Meestal gaat die pijn snel weg, maar er zijn mensen die ook eeuwig pijn hebben. Mensen zoals Leen. Ze is 27, haar lijdensweg begon 7 jaar geleden toen ze uit een kayak viel. Leen heeft een neurostimulator laten inplanten tegen de pijn, ze neemt ook veel pijnstillers.
Belgi? telt 300.000 chronische pijnpati?nten. De Vlaamse Pijnliga wil de ziekte deze week nog eens onder de aandacht brengen tijdens de Week van de Pijn. Koppen volgt 2 chronische pijnpati?nten, Leen en Karin. "Naar een pretpark gaan, met de kinderen ravotten of hen eens stevig knuffelen, bezorgt me helse pijnen.', zegt de 40-jarige Karin. Zij leeft al 20 jaar met chronische pijn.
Geneesmiddelen zijn aan Karin niet besteed: "Elke dag mediteer ik drie kwartier, dat geeft me de kracht om met de aanhoudende nek- en spierpijn te leven". Karin heeft een gezin en probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden. "Mijn dochters weten dat een goedbedoelde knuffel vreselijk pijnlijk voor me is.In de plaats doen we rustige, creatieve dingen zoals manden vlechten."
Pijnpati?nten raken vaak sociaal ge?soleerd omdat ze weinig beweging kunnen hebben en snel moe zijn. Leen heeft het er ook moeilijk mee dat ze geen partner vindt: 'Mijn leven moet nog beginnen. Ik wil graag kinderen maar als mannen mijn wandelstok zien, maken ze snel rechtsomkeer. Ik zie eigenlijk geen toekomst meer..." 'Ook ik zag het op een gegeven moment niet meer zitten', vertelt Karin, 'maar ik heb geleerd om de pijn een plaats te geven in mijn leven. Ik wil lotgenoten helpen met mijn positieve ervaringen.'
!