Hoi,
Met 1 hogeschoolstudent en 1 eindejaarsscholier zullen jullie allemaal wel beseffen dat het niet altijd koek en ei is als de rekeningen van de school hier binnenkomen. Mijn zoon heeft zelf vakantiewerk gedaan om zijn studies te bekostigen en sommigen vinden dit niet normaal ? Ze vinden dat ik mijn kinderen uitbuit, maar wat moet je doen als je het echt anders niet kan ? Moet je ze dan uit werken sturen als ze het zelf willen bekostigen ? Of wat vinden jullie ervan ? Binnenkort kom ik dan misschien met mijn pensioen thuis en dat is maar 650 euro per maand, net genoeg om de aflossing van het huis mee te betalen, de rest van de kosten zijn dan allemaal voor mijn man. Hoe lossen jullie zoiets op ?
Groetjes
Christel Heksje
Hoe maak je je kind wijs dat studeren veel poen kost ?
Moderator: Moderators
- christel_heksje
- Beginner
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 23 okt 2005, 22:03
- Locatie: Buggenhout Belgi
RE: Hoe maak je je kind wijs dat studeren veel poen kost ?
Hoi Christel,
Een reactie vanaf de 'andere' kant: ik ben zelf student.
Omdat ik ME/CVS heb, kan ik alleen maar een thuisstudie doen. Ik krijg dus geen geld van de IB-Groep en moet de hele studie zelf betalen. Mijn ouders hebben ook geen geld voor bijdrages.
Ik betaal dus alles zelf van het geld dat ik al jaren spaar door zeer zuinig te doen met mijn zak/kleedgeld en met wat ik verdien met werken. Ik vind dat helemaal niet raar, aangezien niet iedereen het nou eenmaal zo breed heeft om studies te betalen.
Het gaat er denk ik dus ook om dat je kinderen beseffen hoe duur alles is (vooral hun studies dus) en dat je ze daar gewoon open bij betrekt. Wat andere mensen ervan zeggen, ik weet het klinkt makkelijk, maar je moet je er niks van aantrekken. Jij weet hoe moeilijk het is om de eindjes aan elkaar te knopen, dus laat ze maar praten.
Ik krijg zelf ook wel eens opmerkingen omdat mijn ouders niet bijdragen, maar heb het allang opgegeven om dat te gaan verdedigen. Ik besteed er gewoon geen aandacht meer aan.
Succes ermee!
Een reactie vanaf de 'andere' kant: ik ben zelf student.
Omdat ik ME/CVS heb, kan ik alleen maar een thuisstudie doen. Ik krijg dus geen geld van de IB-Groep en moet de hele studie zelf betalen. Mijn ouders hebben ook geen geld voor bijdrages.
Ik betaal dus alles zelf van het geld dat ik al jaren spaar door zeer zuinig te doen met mijn zak/kleedgeld en met wat ik verdien met werken. Ik vind dat helemaal niet raar, aangezien niet iedereen het nou eenmaal zo breed heeft om studies te betalen.
Het gaat er denk ik dus ook om dat je kinderen beseffen hoe duur alles is (vooral hun studies dus) en dat je ze daar gewoon open bij betrekt. Wat andere mensen ervan zeggen, ik weet het klinkt makkelijk, maar je moet je er niks van aantrekken. Jij weet hoe moeilijk het is om de eindjes aan elkaar te knopen, dus laat ze maar praten.
Ik krijg zelf ook wel eens opmerkingen omdat mijn ouders niet bijdragen, maar heb het allang opgegeven om dat te gaan verdedigen. Ik besteed er gewoon geen aandacht meer aan.
Succes ermee!
Keep on rockin'
RE: Hoe maak je je kind wijs dat studeren veel poen kost ?
Ik heb geen kinderen, wel een mening hierover.
Zoals de huidige maatschappij is, waar beide ouders wel moeten werken om rond te komen, met de dure schoolopleidingen, kleding, voedsel, gewoon de basisdingen in onze maatschappij, kan je niet vroeg genoeg je kinderen betrekken bij de financiele huishouding van rekeningen die betaald moeten worden voor wat en waarom. Gewoon het weten en bewustwording wat dingen kosten en dat je niet maar ruk raak kunt kopen of lampen aan en doen, wasmachine draaien.
Vind het wel jammer dat kind geen kind meer kan zijn om ze daarbij te betrekken, maar helaas het is niet anders, vind dat we gedwongen worden, als een kind alleen maar nee, dat mag je niet of krijg je niet, zonder dat het kind de reden daarvan weet, zal het zich denk ik ongelukkiger voelen, als dat het kind is geleerd mee te denken en te doen in het financiele huishouden.
Leren keuzes te maken, even wachten en doorsparen, kwaliteit voor duurkoop enz. En dat ze dan ook, wanneer de tijd daar is een baantje hebben, in kranten, of de super, of de bollen of horeca, een normale gang van zaken om hun steentje bij te dragen aan het geheel, en of dat nou voor studie is, kleding, verzorging, vakantie, maakt niet uit. Ook dan leren de kinderen, wat uiteindelijk van ons allemaal gewenst wordt, eigen verantwoordelijkheid en je eigen bedruipen.
In mijn hart zou ik het liever anders zien, echte keuze, niet moeten werken pa en moe, maar de keuze hebben en de kinderen kind laten zolang het nog kan, maar ik denk dat in deze maatschappij niet meer mogelijk is. Dit is puur mijn gevoel van iemand zonder kids.
Zoals de huidige maatschappij is, waar beide ouders wel moeten werken om rond te komen, met de dure schoolopleidingen, kleding, voedsel, gewoon de basisdingen in onze maatschappij, kan je niet vroeg genoeg je kinderen betrekken bij de financiele huishouding van rekeningen die betaald moeten worden voor wat en waarom. Gewoon het weten en bewustwording wat dingen kosten en dat je niet maar ruk raak kunt kopen of lampen aan en doen, wasmachine draaien.
Vind het wel jammer dat kind geen kind meer kan zijn om ze daarbij te betrekken, maar helaas het is niet anders, vind dat we gedwongen worden, als een kind alleen maar nee, dat mag je niet of krijg je niet, zonder dat het kind de reden daarvan weet, zal het zich denk ik ongelukkiger voelen, als dat het kind is geleerd mee te denken en te doen in het financiele huishouden.
Leren keuzes te maken, even wachten en doorsparen, kwaliteit voor duurkoop enz. En dat ze dan ook, wanneer de tijd daar is een baantje hebben, in kranten, of de super, of de bollen of horeca, een normale gang van zaken om hun steentje bij te dragen aan het geheel, en of dat nou voor studie is, kleding, verzorging, vakantie, maakt niet uit. Ook dan leren de kinderen, wat uiteindelijk van ons allemaal gewenst wordt, eigen verantwoordelijkheid en je eigen bedruipen.
In mijn hart zou ik het liever anders zien, echte keuze, niet moeten werken pa en moe, maar de keuze hebben en de kinderen kind laten zolang het nog kan, maar ik denk dat in deze maatschappij niet meer mogelijk is. Dit is puur mijn gevoel van iemand zonder kids.
- christel_heksje
- Beginner
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 23 okt 2005, 22:03
- Locatie: Buggenhout Belgi
Tussenkomen in de schoolkosten
Hoi Yvonne en Marloes,
Bedankt voor jullie positieve reactie naar mij toe. Het zijn niet de kinderen die opmerkingen maken, maar meestal 'buitenstaanders', zoals collega's of vrienden. Ze vinden het "abnormaal" zelfs dat mijn kinderen een weekendjob hebben en een vakantiewerk.
Het weekendwerk doen ze beiden in de horeca is, en jullie zullen wel weten dat het lange dagen en uren zijn die ze kloppen, in de vakantie werkten ze van woensdag tot zondag bijna non-stop van 10 uur tot middernacht. Ze werken in dezelfde zaak, dus voor de patron is het makkelijk en voor hen ook om eens een shift te wisselen. En ze verdienen er goed geld mee, zo een 1600 euro per maand, en toch gemiddeld per maand ook een 400 euro, wat niet mis is voor een 17-18 jarige.
Kritiek krijg ik van mensen die niet beseffen hoe slecht onze financi?le situatie ook is. Ook al kan ik soms nog mee gaan werken, ik heb in mijn leven een echtscheiding achter de rug en ben er blut uitgekomen, daarna ben ik op iemand gevallen die meer dan een gat in zijn hand had, en probeer dit maar eens op te lossen als alleenstaande ouder, met twee opgroeiende kinderen. Ik heb ze echt zien vliegen toen. Makkelijk is anders te noemen.
En als alles dan terug op zijn poten begon te vallen, ben ik ziek geworden, in mijn derde huwelijk.
De kids weten hier maar al te goed wat een brood kost en wat beleg voor op de boterham en voor hoeveel kosten we staan elke maand.
Zelfs toen ze 4 en 5 waren, begin van de scheiding dan werd er nog in kindertaal uitgelegd waarom een of ander speelgoed niet kon, dat mama andere kosten had die maand. Ze hadden wel een goeie tante, die veel gaf, maar eigenlijk vond ik dat niet eerlijk, ze had toen nog geen kids en het is makkelijk om Sinterklaas te spelen een paar keer op een jaar.
Mijn ex-man betaalt heel weinig allimentatie voor de kinderen en kan alles bijna aftrekken van zijn belastingen, ik heb zelfs voor de fun het verschil eens uitgerekend, hij de kids en ik de alimentatie betalen, dat kwam nog op een belastingsverschil van meer dan 500 euro die ik meer ging terugkrijgen. En dan kloeg hij nog en gaf hij zijn 18 jarige zoon omdat hij er een opmerking over maakte een slag in zijn gezicht.
Hogeschool kost hier nu wel niet zoveel dan in Nederland, als ze tenminste niet op kot gaan zoals ze hier zeggen (gaan wonen in de stad waar ze studeren).
En verder krijg ik geen opmerkingen van de kids, Val?rie heeft zelfs gevraagd of ze van haar geld dat ze verdiend had een laptop mocht kopen omdat ze heel veel werk heeft op computer en aangezien mijn zoon een informatica oprichting volgt , kan hij zijn pc ook niet altijd afstaan aan zijn zus. De onze hadden we misschien ego?stisch gereserveerd voor ons omdat al onze bankdingens erop staan en andere programma's die mijn man nodig heeft voor zijn werk, hij is ook informaticus van beroep.
Marloes, ik bewonder je echt dat je zelfs met je ziekte je je eigen studie's nog bekostigd en dat je je niets aantrekt van de maatschappij.
Ik heb wel het gevoel of de indruk dat het er bij de NL jongeren meer ingebakken zit om een bijbaantje te hebben dan bij de Belgische. Ik denk dat Val?rie de enige van haar klas is die een weekendjob doet. Dus laat ik ze maar. Zelfs hun eigen pa vond het maar raar dat ze een weekendwerk doen, hij vergeet wel dat een gezin met 4 volwassenen veel meer kost dan een gezin met twee, in alle opzichten dan, wassen, strijken, plassen noem maar op.
Dus, bedankt voor jullie opsteker, want ik begon me eigenlijk al een ego?stisch kreng te voelen.
Groetjes
Christel
Bedankt voor jullie positieve reactie naar mij toe. Het zijn niet de kinderen die opmerkingen maken, maar meestal 'buitenstaanders', zoals collega's of vrienden. Ze vinden het "abnormaal" zelfs dat mijn kinderen een weekendjob hebben en een vakantiewerk.
Het weekendwerk doen ze beiden in de horeca is, en jullie zullen wel weten dat het lange dagen en uren zijn die ze kloppen, in de vakantie werkten ze van woensdag tot zondag bijna non-stop van 10 uur tot middernacht. Ze werken in dezelfde zaak, dus voor de patron is het makkelijk en voor hen ook om eens een shift te wisselen. En ze verdienen er goed geld mee, zo een 1600 euro per maand, en toch gemiddeld per maand ook een 400 euro, wat niet mis is voor een 17-18 jarige.
Kritiek krijg ik van mensen die niet beseffen hoe slecht onze financi?le situatie ook is. Ook al kan ik soms nog mee gaan werken, ik heb in mijn leven een echtscheiding achter de rug en ben er blut uitgekomen, daarna ben ik op iemand gevallen die meer dan een gat in zijn hand had, en probeer dit maar eens op te lossen als alleenstaande ouder, met twee opgroeiende kinderen. Ik heb ze echt zien vliegen toen. Makkelijk is anders te noemen.
En als alles dan terug op zijn poten begon te vallen, ben ik ziek geworden, in mijn derde huwelijk.
De kids weten hier maar al te goed wat een brood kost en wat beleg voor op de boterham en voor hoeveel kosten we staan elke maand.
Zelfs toen ze 4 en 5 waren, begin van de scheiding dan werd er nog in kindertaal uitgelegd waarom een of ander speelgoed niet kon, dat mama andere kosten had die maand. Ze hadden wel een goeie tante, die veel gaf, maar eigenlijk vond ik dat niet eerlijk, ze had toen nog geen kids en het is makkelijk om Sinterklaas te spelen een paar keer op een jaar.
Mijn ex-man betaalt heel weinig allimentatie voor de kinderen en kan alles bijna aftrekken van zijn belastingen, ik heb zelfs voor de fun het verschil eens uitgerekend, hij de kids en ik de alimentatie betalen, dat kwam nog op een belastingsverschil van meer dan 500 euro die ik meer ging terugkrijgen. En dan kloeg hij nog en gaf hij zijn 18 jarige zoon omdat hij er een opmerking over maakte een slag in zijn gezicht.
Hogeschool kost hier nu wel niet zoveel dan in Nederland, als ze tenminste niet op kot gaan zoals ze hier zeggen (gaan wonen in de stad waar ze studeren).
En verder krijg ik geen opmerkingen van de kids, Val?rie heeft zelfs gevraagd of ze van haar geld dat ze verdiend had een laptop mocht kopen omdat ze heel veel werk heeft op computer en aangezien mijn zoon een informatica oprichting volgt , kan hij zijn pc ook niet altijd afstaan aan zijn zus. De onze hadden we misschien ego?stisch gereserveerd voor ons omdat al onze bankdingens erop staan en andere programma's die mijn man nodig heeft voor zijn werk, hij is ook informaticus van beroep.
Marloes, ik bewonder je echt dat je zelfs met je ziekte je je eigen studie's nog bekostigd en dat je je niets aantrekt van de maatschappij.
Ik heb wel het gevoel of de indruk dat het er bij de NL jongeren meer ingebakken zit om een bijbaantje te hebben dan bij de Belgische. Ik denk dat Val?rie de enige van haar klas is die een weekendjob doet. Dus laat ik ze maar. Zelfs hun eigen pa vond het maar raar dat ze een weekendwerk doen, hij vergeet wel dat een gezin met 4 volwassenen veel meer kost dan een gezin met twee, in alle opzichten dan, wassen, strijken, plassen noem maar op.
Dus, bedankt voor jullie opsteker, want ik begon me eigenlijk al een ego?stisch kreng te voelen.
Groetjes
Christel
RE: Tussenkomen in de schoolkosten
hoi Christel,
Vakantie werk of een bijbaan naast school is (in Nederland dan) heel gewoon, altans voor gezonde mensen. Een tijdje terug stond bij ons in de krant dat er heel veel jongeren zijn die bijbaantjes hebben. De preciese percentages weet ik niet meer maar ik was verbaast hoeveel het was.
Zelf ben ik een 1ste jaar student. Ik krijg maar een kleine bedrage van de Ib-groep. (alleen de basisbeurs) dit is nauwelijks genoeg om het schoolgeld van te betalen. Ik kan hiernaast niet werken door de ME, school valt nauwelijks te doen. Ik heb nog geen idee hoe ik moet rondkomen want mijn ouders kunnen ook niet veel bijdrage omdat ik nog 1 andere broer en 2 zussen heb.
ik vind het heel normaal dat je als (hogeschool of universiteit) student bijdraagt of de totale studiekosten betaald. Je moet ook met geld om leren gaan en dat je dus wel moet werken voor je geld.
Vakantie werk of een bijbaan naast school is (in Nederland dan) heel gewoon, altans voor gezonde mensen. Een tijdje terug stond bij ons in de krant dat er heel veel jongeren zijn die bijbaantjes hebben. De preciese percentages weet ik niet meer maar ik was verbaast hoeveel het was.
Zelf ben ik een 1ste jaar student. Ik krijg maar een kleine bedrage van de Ib-groep. (alleen de basisbeurs) dit is nauwelijks genoeg om het schoolgeld van te betalen. Ik kan hiernaast niet werken door de ME, school valt nauwelijks te doen. Ik heb nog geen idee hoe ik moet rondkomen want mijn ouders kunnen ook niet veel bijdrage omdat ik nog 1 andere broer en 2 zussen heb.
ik vind het heel normaal dat je als (hogeschool of universiteit) student bijdraagt of de totale studiekosten betaald. Je moet ook met geld om leren gaan en dat je dus wel moet werken voor je geld.
RE: Tussenkomen in de schoolkosten
Hallo,
Ik weet dat het vorige berichtje erg lang geleden is geplaatst, maar toch wil ik laten weten dat bij hogescholen, zoals bij de mijne speciale potjes zijn voor zieke studenten. Dus als je niet naast je studie kan werken ga dan langs de decanaat langs of studiebegeleider. Zij kunnen je hierin helpen om financieel toch wat makkelijker te maken.
Ander optie is om deeltijd te gaan studeren, misschien ben je wel in staat om twee a drie ochtenden ofzo te gaan werken (moet wel op jouw aangepast zijn).
Ik weet dat het vorige berichtje erg lang geleden is geplaatst, maar toch wil ik laten weten dat bij hogescholen, zoals bij de mijne speciale potjes zijn voor zieke studenten. Dus als je niet naast je studie kan werken ga dan langs de decanaat langs of studiebegeleider. Zij kunnen je hierin helpen om financieel toch wat makkelijker te maken.
Ander optie is om deeltijd te gaan studeren, misschien ben je wel in staat om twee a drie ochtenden ofzo te gaan werken (moet wel op jouw aangepast zijn).
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
RE: Tussenkomen in de schoolkosten
Haai,
Ik wou even zeggen dat mijn ouders wel mijn studie betalen, en de huur van mijn kamer enz. Ik heb meer dan genoeg geld, maar veel van mijn vrienden niet. Zij krijgen volledige beurs, lenen bij en werken zelf voor hun geld. Nou zit werken er voor mij niet in, maar ik voel me wel schuldig en het verwende nest. Ik zou graag meer willen doen voor mijn geld. Studeren is duur en ik heb diep respect voor mensen die het helemaal zelf betalen!
Liefs, Jette
Ik wou even zeggen dat mijn ouders wel mijn studie betalen, en de huur van mijn kamer enz. Ik heb meer dan genoeg geld, maar veel van mijn vrienden niet. Zij krijgen volledige beurs, lenen bij en werken zelf voor hun geld. Nou zit werken er voor mij niet in, maar ik voel me wel schuldig en het verwende nest. Ik zou graag meer willen doen voor mijn geld. Studeren is duur en ik heb diep respect voor mensen die het helemaal zelf betalen!
Liefs, Jette