*Pas op, hier volgt een lang verhaal.*
Samenvatting: Ik ben het niet eens met de diagnose van het GGZ en met het behandelplan.
Pfff, ik zit mezelf weer helemaal gek te maken.
Ik word momenteel bij het GGZ 'behandeld' voor een a-typische depressie. De behandeling bestaat uit medicijnen (die ik heb afgebouwd en nu niet meer slik, omdat ik na 4 maanden nog steeds geen verandering merkte), en gesprekken met een therapeute, die ik voor het laatst ergens begin mei geloof ik heb gezien.
Ik moest van haar een weekschema maken, voor dagritme enzo, maar goed, daar komt dus niets van terecht.
Van het schema maken wel hoor, ik ben een ster in schema's maken, maar om me eraan te houden lukt natuurlijk niet.
Nee, hoe kan dat ook als mijn lichaam simpelweg weigert om de afwas te gaan doen of om op bezoek te gaan bij een vriendin of om 'gezellig' op een terrasje te gaan zitten? Dat trek ik vaak simpelweg gewoon niet.
Toen ik vijf jaar geleden 'depressief' was heb ik een tijdje meegedaan aan running therapy. Ging wel, tot ik mezelf op een gegeven moment zo moe voelde. Hierdoor ging het hardlopen simpelweg gewoon niet meer, mijn lichaam weigerde en ik was in tranen. Ik wist niet wat ik meemaakte!
Maar goed, dat bleek dus achteraf de Pfeiffer, en daarmee het begin van de chronische vermoeidheid te zijn.
Vanaf dat moment heeft mijn lichaam vaker 'geweigerd'; tijdens het schilderen van het nieuwe huis van mijn broer, tijdens stagelopen, tijdens het winkelen, en nu dus ook tijdens de afwas of tijdens het douchen.
Maar goed, dit is blijkbaar allemaal te lastig voor het GGZ om rekening mee te houden.
Nu ben ik er ondertussen dus van overtuigd ben dat er al langere tijd eigenlijk iets niet helemaal goed is bij mij op psychisch gebied.
Dit ook, omdat ik gewoon een aantal vreemde trekjes had als kind (maar goed, wie niet?), maar ook omdat ik vanaf mijn 17e tot nu wel tien baantjes op kan noemen waar ik huilend ben weggelopen of huilend van ben thuisgekomen, omdat het 'gewoon niet meer ging'. Wat er dan niet ging, dat heb ik nooit kunnen uitleggen.
Nou ja, tot aan mijn eerste depressie heb ik het idee dat ik er gewoon nooit echt bij heb nagedacht en het gebagatelisseerd heb. Ik heb mezelf ook nooit echt kunnen uiten, kan niet over problemen praten met anderen, krop alles op.
Wat nu eigenlijk mijn frustratie is, is dat ik op internet maar zit te zoeken naar van alles, Hooggevoeligheid, Non-verbale leerstoornis, PDD-NOS, hoogbegaafdheid, ontwijkende persoonlijkheidsstoornis enzovoorts.
Ik weet donders goed dat iedereen zich in elk testje wel in een aantal punten kan herkennen, maar ik wil me gewoon verder laten testen bij het GGZ!
Niemand kan me uitleggen waarom ik depressief ben, en waarom ik vijf jaar geleden depressief was.
Hoe kan ik nou behandeld worden als er geen oorzaak is? Wat heb ik nou aan symptoombestrijding met AD, als nu al voor de tweede maal is gebleken dat dat niet werkt?
In het vorige gesprek met de psychiater heb ik dit ook aangegeven, dat ik dacht dat er meer aan de hand was enzovoorts, maar hij ging er verder eigenlijk niet op in. Daar baal ik van. Kan ik gewoon eisen dat ik verder psychisch getest word ofzo?
Het niet eens zijn met behandeling GGZ
Nou, ja, eisen is misschien wat te veel gevraagd, maar verzoeken kan ook. Maar kun je je heil niet buiten de GGZ zoeken? Of erbinnen om een ander persoon vragen, omdat het met de huidige niet klikt? De GGZ is ook niet alwetend en heilig, toch? Geen ziekenhuis in de buurt? Soms bestaan er goede loslopende maatschappelijk werksters of ander peuten rond. Informeer eens bij je ziekte-verzekering naar een lijst van peuten. Ergens anders weer moet je de andere peuten vandaan halen, waarvandaan weet ik niet meer, heb ik onlangs nog gedaan, maar ben de kluts kwijt...Alles verandert ook steeds.
Terwijl natuurlijk de evt. depressie invloed heeft op je ME, gebeurt het omgekeerde ook, en toch moet je ze ook gescheiden kunnen zien, toch?
Voor een verder antwoord is het nog te warm. Misschien een rot smoes, maar af en toe kom ik er in om...
Sterkte.
Terwijl natuurlijk de evt. depressie invloed heeft op je ME, gebeurt het omgekeerde ook, en toch moet je ze ook gescheiden kunnen zien, toch?
Voor een verder antwoord is het nog te warm. Misschien een rot smoes, maar af en toe kom ik er in om...
Sterkte.
Aaargh, nou ik moest dus een dagprogramma voor mezelf gaan maken.
Want dat is zo geweldig!
Nu zit ik al bij drie afspraken uit te leggen dat ik fantastische dagprogramma's voor mezelf kan gaan maken, maar dat dat niet werkt, doordat ik gewoon elke dag moet vechten tegen de moeheid en dat een hoop dingen daardoor gewoon niet lukken.
Ik kan nou eenmaal gewoon niet alles wat ik zou willen!
Maar ja, ik ben lichamelijk onderzocht en daar hebben ze niets bij gevonden, dus het komt allemaal door de depressie.
Ehm, ja.
Ik had net weer een afspraak en ik zit te vertellen dat ik al vanaf mijn 16e jankend bij baantjes wegloop, dat ik nooit over mezelf heb kunnen praten, dat ik wil leren mijn grenzen aan te kunnen geven.
Dat de moeheid is gekomen toen ik niet meer depressief was en dat ik al jaren moe ben geweest zonder depressief te zijn.
Vind je het gek dat ik het zat ben en dat ik er moedeloos en depri van wordt om elke dag tegen die stomme vermoeidheid te vechten?
Neeeee, hou je nou maar aan het dagprogramma, dan komt alles wel goed!
Terwijl ik al vanaf mei heb gezegd dat het niet lukt, dat het niet werkt, dat het gewoon niet gaat.
Maar goed, het zal wel aan mij liggen, ik zal wel gewoon niet willen.
Want dat is zo geweldig!
Nu zit ik al bij drie afspraken uit te leggen dat ik fantastische dagprogramma's voor mezelf kan gaan maken, maar dat dat niet werkt, doordat ik gewoon elke dag moet vechten tegen de moeheid en dat een hoop dingen daardoor gewoon niet lukken.
Ik kan nou eenmaal gewoon niet alles wat ik zou willen!
Maar ja, ik ben lichamelijk onderzocht en daar hebben ze niets bij gevonden, dus het komt allemaal door de depressie.
Ehm, ja.
Ik had net weer een afspraak en ik zit te vertellen dat ik al vanaf mijn 16e jankend bij baantjes wegloop, dat ik nooit over mezelf heb kunnen praten, dat ik wil leren mijn grenzen aan te kunnen geven.
Dat de moeheid is gekomen toen ik niet meer depressief was en dat ik al jaren moe ben geweest zonder depressief te zijn.
Vind je het gek dat ik het zat ben en dat ik er moedeloos en depri van wordt om elke dag tegen die stomme vermoeidheid te vechten?
Neeeee, hou je nou maar aan het dagprogramma, dan komt alles wel goed!
Terwijl ik al vanaf mei heb gezegd dat het niet lukt, dat het niet werkt, dat het gewoon niet gaat.
Maar goed, het zal wel aan mij liggen, ik zal wel gewoon niet willen.
Hoi Biancavia,
Mag je ook een programma maken met heel weinig erop wat je wel kunt doen? Volgens mij heb je te veel gepland. Ik heb geen idee hoeveel energie je hebt op je slechtste dag dus excuses voor de misser:
Bv 's ochtends 9.00 ontbijt, om 11 uur een wandelingetje van .... ( haalbaar op je slechtste dag) minuten, 13.00 lunchen, .....15.00 kwartiertje huishoudelijk werk, 17.45 koken, 20.00????
Heel veel sterkte en liefs. Henny
Mijn lijfspreuk is een hele tijd geweest:
Als het niet kan zoals het mot, dan mot het maar zoals het kan.
Mag je ook een programma maken met heel weinig erop wat je wel kunt doen? Volgens mij heb je te veel gepland. Ik heb geen idee hoeveel energie je hebt op je slechtste dag dus excuses voor de misser:
Bv 's ochtends 9.00 ontbijt, om 11 uur een wandelingetje van .... ( haalbaar op je slechtste dag) minuten, 13.00 lunchen, .....15.00 kwartiertje huishoudelijk werk, 17.45 koken, 20.00????
Heel veel sterkte en liefs. Henny
Mijn lijfspreuk is een hele tijd geweest:
Als het niet kan zoals het mot, dan mot het maar zoals het kan.
Nou, ik had afgelopen donderdag een gesprek met een arbeidsdeskundige van het UWV en het was een heel fijn gesprek, die man die luisterde ook wel enzo. Ik heb het idee dat ik daar meer aan heb gehad dan aan al die gesprekken bij het GGZ bij elkaar.
Maar goed, ik heb dus besloten daar te stoppen. Er wordt gewoon simpelweg niet naar me geluisterd en als ik zeg dat ik over dingen wil praten dan wordt dat afgescheept met 'je moet je aan een dagschema houden.'
Morgenochtend heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt. Misschien dat zij me door kan sturen naar een andere behandelaar.
Maar goed, ik heb dus besloten daar te stoppen. Er wordt gewoon simpelweg niet naar me geluisterd en als ik zeg dat ik over dingen wil praten dan wordt dat afgescheept met 'je moet je aan een dagschema houden.'
Morgenochtend heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt. Misschien dat zij me door kan sturen naar een andere behandelaar.
Ik heb ook met schema's gewerkt maar dat ging wel op een heel andere manier hoor! Als ik me al ergens zeker moest aan houden was het de rustpauzes. Per therapiesessie bekeken we hoe het gelopen was en werd er eventueel aangepast.
Het was ook niet zo dat ik echt inhoudelijk mijn activiteit moest plannen. We begonnen bvb met 30 min actief ( alles wat niet plat op bed liggen is ) gevolgd door 30 min rust. Lukte dat niet dan werden de tijden aangepast bvb 20 min. actief gevolgd door 30 min. rust.
We bekeken ook regelmatig hoe mijn lichaam reageerde op de verschillende manieren om actief te zijn. Initiatief van mezelf om kleine aanpassingen te zoeken waardoor dagelijkse zaken minder vermoeiend waren werden ook toegejuigd.
Meestal had ik het vooral moeilijk om te accepteren dat voor mij , op dat bepaalde moment, in de relax een soapserie volgen aktief zijn was( en is )
Ik hoop voor jou dat je huisdokter je kan verwijzen naar een therapeut die met wat meer inzicht in wat CVS eigenlijk inhoudt.
Liefs
Heike
Het was ook niet zo dat ik echt inhoudelijk mijn activiteit moest plannen. We begonnen bvb met 30 min actief ( alles wat niet plat op bed liggen is ) gevolgd door 30 min rust. Lukte dat niet dan werden de tijden aangepast bvb 20 min. actief gevolgd door 30 min. rust.
We bekeken ook regelmatig hoe mijn lichaam reageerde op de verschillende manieren om actief te zijn. Initiatief van mezelf om kleine aanpassingen te zoeken waardoor dagelijkse zaken minder vermoeiend waren werden ook toegejuigd.
Meestal had ik het vooral moeilijk om te accepteren dat voor mij , op dat bepaalde moment, in de relax een soapserie volgen aktief zijn was( en is )
Ik hoop voor jou dat je huisdokter je kan verwijzen naar een therapeut die met wat meer inzicht in wat CVS eigenlijk inhoudt.
Liefs
Heike
I will survive