Cognitieve problemen (concentratie, geheugen en meer)

Hier kan je vragen stellen over symptomen en veelvoorkomende kwalen die bij ME voorkomen.

Moderator: Moderators

Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Bericht door semma »

Schuldigheid is een lelijke gijzelaar.
Gebruikersavatar
sterre
Gevorderd lid
Berichten: 1859
Lid geworden op: 11 dec 2006, 19:52

Bericht door sterre »

Klopt daarom zit ik ook gevangen in mijn eigen hoofd...
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Ik kan zelf heel goed meepraten over schuldig voelen, maar ik doe het even niet. Bewust niet.

Eindelijk ben ik hier dan weer. Ik heb een periode gehad waarin ik echt moest overleven. Oefenen is dus een tijd niets van gekomen. Maar nu ik weer begonnen ben, kom ik er achter dat de meest essentiële. de overgang van het hele korte termijn geheugen naar een langere termijn geheugen, niet word getraind. Daar is geen oefening voor.

Ik bedoel het soort oefenen zoals je op school doet voor examens op school. En dat je het dan tenminste vasthoud tot het examen over is en er daarna in elk geval een deel naar het lange termijn geheugen gaat.
Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Bericht door semma »

O ja, niet meer hoeven leren om serieus te memoreren want je kan zogenaamd alles op internet terugvinden. Daarom was het ook voor mij helemaal niet erg dat de geheugenproblemen toenamen, volgens een maatschappelijk werkster. Ook alle papieren die ouder dan 3 jr zijn weggooien. Gooi jij ze zelf weg? Ja. Je diploma's? Ja. Je arbeidscontract? Als je haar geloven moet gooit ze echt alles weg. Daar zal je later lelijk spijt van kunnen krijgen. Je moet nog steeds van alles kunnen aantonen wat je zegt over vroeger.

Ik moest wel oefenen voor examens, maar oefenen moesten we elke dag vanaf de eerste schooldag. Wat jullie schoolonderzoek noemen, noemden wij een repetitie: of je de achterliggende lesstof nog wist of om het weer omhoog te halen (voor ons) en of het wel begrepen was (voor de leerkrachten). Het instampwerk was belangrijk, wat dat vormt de basis voor alles wat je verder leert. Helaas was ik altijd al erg slecht in domweg rijtjes instampen, zoals de jaartallen bij geschiedenis. Dat was toch zo'n dood vak met vooral oorlogen, waarbij je namen door elkaar gaat halen of datums omgooit. Vroeger was er geen samenhang. Pas op de avondschool zag ik samenhang tussen verschillende vakken doordat het een het ander beïnvloedt. Hoewel er zoveel meer mogelijk is, wordt de mens dommer door zo veel naar het mobieltje te staren en niets zelf te doen. Maar ik ben wel blijk met tekstverwerkers, want handgeschreven wordt het onleesbaar met de vele doorhalingen en niet-opgemerkte verschrijvingen.
Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Cognitieve problemen (concentratie, geheugen en meer)

Bericht door semma »

robin123 schreef:Nou is het bedenk dat bij ME je "mist in je hoofd" hebt of gewoon concentratieproblemen. Bij mij is het spectrum iets groter. Ik heb veel meer klachten en veel intenser.

Vroeger had ik het niet zo erg en was het wisselend, maar nu ben ik lichamelijk al een tijd totaal op en merk ik dat ook de conditie iets achteruit is gegaan. Maar o.a. het denken (cognitief) ben ik ook achteruit gegaan.
Beweging is duidelijk geen oplossing voor lichamelijke problemen. Maar hoe zit dit met cognitieve problemen? Wat is dan het advies? Laten gaan? Het trainen met spelletjes of speciale oefeningen?

Het is wel een lastige, want ik heb nu al heel lang ME en ik heb dit nog nooit zo meegemaakt. Is ook ongewoon ernstig, dus is er weinig informatie over te vinden.
Weet iemand wat het beste is? En of er al eens onderzoek naar gedaan is?

Bewegen is echt wel van belang. Ook als je maar in het klein bewegen kan, moet je dat beslist blijven doen. Daarom altijd oppassen met wat rusten genoemd wordt. Niet langer dan nodig blijven liggen, want voor je het weet ben je achteruit gezakt.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Cognitieve problemen (concentratie, geheugen en meer)

Bericht door robin123 »

Ik citeer mezelf: "beweging is duidelijk geen oplossing voor lichamelijke problemen". Wat ik hierbij niet vermeld heb is mijn langdurige ziekte geschiedenis en waarbij ik had moeten zeggen: "beweging (conditie opbouwen) is nu geen oplossing voor mijn lichamelijke problemen".

De afgelopen jaren is mijn situatie zo slecht dat ik in principe bedlegerig ben. Simpel gezegd: enkele meters naar de badkamer gaat, maar zelfs dan zak ik al door mijn benen.
Ik heb samengewerkt met meerdere fysiotherapeuten (aan huis), maar steeds waren er interrupties, met name door externe factoren. Hierdoor kwam er geen stabiliteit in mijn energieniveau en dus ook niet in mijn conditie. Ik was aan het oefenen terwijl ik het niet kon. Als je daarmee doorgaat (wat niet gebeurd is), dan ben je in feite gewoon bezig met GET.

Maar je hebt gelijk: bewegen is belangrijk. En vooral: "use it or lose it". Blijf vooral doen wat je wel kan.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

semma schreef:O ja, niet meer hoeven leren om serieus te memoreren want je kan zogenaamd alles op internet terugvinden. Daarom was het ook voor mij helemaal niet erg dat de geheugenproblemen toenamen, volgens een maatschappelijk werkster. Ook alle papieren die ouder dan 3 jr zijn weggooien. Gooi jij ze zelf weg? Ja. Je diploma's? Ja. Je arbeidscontract? Als je haar geloven moet gooit ze echt alles weg. Daar zal je later lelijk spijt van kunnen krijgen. Je moet nog steeds van alles kunnen aantonen wat je zegt over vroeger.
Ik heb de quote even ingekort, zodat je in elk geval weet waarop ik reageer :)

Bij mij is het ook zo gegaan met begeleiding die wel eens even hielp met mijn administratie opschonen. Daarom heb ik mijn diploma's en andere dingen in speciale mapjes zitten die niet op de grote hoop gaan en dus ook niet eindigen in de papiervernietiger.

Je kan trouwens niet werken als je niets uit je hoofd weet. Je telefoon moet je net zo gebruiken als bij natuurkunde: de stof moet je uit je hoofd weten, maar je krijgt bij het tentamen wel een blaadje met alle formules.
Kortom: details opzoeken is niet zo erg, maar je kan echt geen vak onder de knie krijgen zonder een heleboel uit je hoofd te leren.

En ik wil ook blijven onthouden wat de mooie momenten in mijn verleden zijn geweest. En zelfs als je die opschrijft, dan is de beleving er nog niet. Sommige momenten laten zich niet zomaar verwoorden.
Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Bericht door semma »

Je herinnert me er aan dat iemand van een forumgroepje in een privébericht vroeg wat mijn hobby's zijn. Was even totaal blanco. Hobby's? Had ik hobby's, welke dan? Ik was dus mezelf behoorlijk kwijtgeraakt. Blij dat ik toen die vraag kreeg. Het is wat anders als iemand met therapeutische bedoeling zo'n vraag stelt, want die zit met een woordenlijst in het hoofd. Zeg je a, dan is de consequentie dat je zus bent. Zeg je b, dan ben je zo, etc. Die mensen zitten vast in verlammende paradigma's.

Onlangs zag ik een filmpje waardoor ik direct aan jou moest denken.
https://www.youtube.com/watch?v=lTUzUGB8GAg
Waarom vernietigt vanillevla onze hersenen? Prof. dr. Erik Scherder (4/5) 13:49 •10 okt. 2013
Universiteit van Nederland
Professor Erik Scherder vertelde in zijn eerste drie colleges over manieren waarop je je brein kunt onderhouden en zelfs ontwikkelen. Deze keer voegt hij daar een nieuwe component aan toe: ook kauwen blijkt goed te zijn voor je geheugen. En dat roept meteen de vraag op waarom we onze ouderen in verpleeghuizen zo vaak vanillevla en pap voeren.

Hij stelt ook dat je hoe dan ook moet blijven bewegen en als je niets meer kan dan moet je het op piepklein niveau proberen, zoals kauwbewegingen maken. Het principe heb ik al veel eerder gelezen.
Even zoeken, want het is echt lang geleden. Alternatief therapeut Pieter Langendijk heeft alleen en met z'n partner diverse boekjes geschreven die door Ankh Hermes uitgegeven zijn. Te lang geleden voor heruitgaven. Kwam dit fragment tegen op https://instituuteenheid.nl/behandeling ... de-uitleg/
:
Wilt u meer lezen over Neuropsyrurgie?
Als u meer wilt weten over deze methode, dan kunt u bijvoorbeeld de volgende literatuur lezen:

“De Parasympathicus” Pieter van Langendijk en Agnes van Enkhuizen.
“Van Paranormale naar Normale Geneeswijze”, Pieter Langendijk en Agnes van Enkhuizen.
“Hyperactieve Kinderen en Stille Dromers”, Pieter Langendijk en Agnes van Enkhuizen.

Bovenstaande boeken zijn niet meer te koop, maar wel verkrijgbaar in de Openbare Bibliotheken.


Als ze niet meer te koop zijn, dan heeft de bieb ze waarschijnlijk ook al lang geleden weggeruimd.
Dat zijn twee hypergevoelige mensen die van alles voelen. Maar hij is meen ik in elk geval begonnen als normale therapeut die gaandeweg ongebruikelijke ontdekkingen deed. Ik kwam hem tegen toen ik via de bibliotheek, dus voor internet, probeerde informatie te vinden over een neefje met ongrijpbare problemen. Was de tijd waarin je nog netjes de oplopende reeks hyperactief, ADD en ADHD had. Tegenwoordig is alles op één hoop gegooid en dat betekent dat er géén specifieke hulp is. Die zogenaamde efficiëntie is dus contraproduktief.
Hij had ook te maken met dyslectische kinderen en volwassenen. Wat veel niet eerder gediagnosgeerde dyslectische volwassenen gemeen hadden, was dat ze in de baby-peutertijd van zitten naar lopen overgingen zonder de kruipfase. Meerdere therapeuten lieten deze mensen alsnog kruipen. Ik weet niet of het van hem heb of ergens anders vandaan heb, maar er zijn ontwikkelingsfases die niet genegeerd moeten worden. Het is kwalijk om kleuters te dwingen te leren schrijven. Een hedendaagse kleuter kan qua scholing meer dan de kleuter van 50 jaar geleden of 100 jaar geleden (maar ander zaken weer minder) doordat er meer met het kind gepraat en gedaan wordt. Een deel van kleuter zijn is gewoon overboord gegooid met het opheffen van de kleuterschool en invoeren dat een kind aan het begin van groep 3 al moeten kunnen lezen en een beetje schrijven "om geen achterstand op te lopen". Veel kinderen kunnen dat al vanwege een tv- en videopeutertijd, maar nog steeds zijn er kinderen die meer op de fysieke ontwikkelingslijn zitten en die worden dan opgejaagd. De leesmethode Pim Roos Vis schijnt dyslectie te bevorderen, ik meen dat ze een beetje achteruit leren ipv eerst het alfabet en daarmee woorden vormen en daarmee zinnen vormen. Dus dat een 6-jarige gedwongen wordt om een woord als Roos te analyseren en dan spontaan te ontdekken hoe het schrijven en spellen werkt.

Eerst is er die volledig fysieke ontwikkeling van pasgeboren baby naar kruipende baby. Het "daalt in in het lichaam", leert en vergroot allerlei fysieke capaciteiten, zowel de neurologische ontwikkeling als de doe-ontwikkeling. Creativiteit en handvaardigheid en communicatie ontwikkelen vanaf de babytijd is belangrijk, maar het moet op leeftijdsniveau gebeuren. Wat je bv. met je handen doet, wordt bestuurd vanuit het brein, maar omgekeerd "masseert" het het brein en de omliggende breinlocaties. Door te kruipen en rond te scharrelen en door van alles te onderzoeken, eraan peuteren etc. stimuleer je het naastliggende taalcentrum. Vandaar dat er alsnog gekropen wordt: die stimulering wordt een beetje laat alsnog gedaan bij dyslectietherapie. Van een dyslectisch neefje hoorde ik dat hij moest leren kruislings te lopen, iets waarvan noch hij noch de ouders het nut in konden zien en dus beklaagde men zich daarover. De mens is kruislings ingesteld. Dat kwam ik sterk tegen bij de chiropractor.
Maar dat kruipend het taalcentrum stimuleren, er is beslist wat te vinden over oefeningen die het geheugencentrum kunnen activeren en hiero dus: kauwen. Ik moet de video nog een tweede keer bekijken er er zijn nog vier andere in deze serie van 5.

Kauwen op je eten moet sowieso. Ook als je vanillevla eet of vruchtensap drinkt: het ligt in de lijn van 35x kauwen op elke hap eten. De kauwbeweging zet de speekselvorming aan en dat is de tweede stap van de spijsvertering. De eerste stap is contact met het mondslijmvlies, daar vind al een opname van bepaalde stoffen plaats. Denk aan smelttabletten. Die moet je niet slikken maar zonder zuigen in je mond houden totdat ze zoveel mogelijk via het slijmvlies opgenomen zijn. Maar je moet wel opletten wat je doet: zure stoffen tasten je tandglazuur aan, daar moet je dus niet te lang op "kauwen", wel een beetje laten bewegen in je mond voordat het wegslikt.

Pah, kijk naar de regel: eerst is er de volledig fysieke ontwikkeling... Dat slaat natuurlijk op het bestaan na de geboorte. Daarvoor zit het kind in de baarmoeder al te van alles te doen. Las onlangs dat baby's in diverse talen huilen, elk volgens z'n eigen taal. Conclusie: blijkbaar horen ze hun moeders praten en namen ze ze hun taalintonatie en ritme over. Blijkbaar kunnen ze horen.
Jeetje, er was een tijd waarin baby's tijdens de zwangerschap lastig gevallen werden door ouders die met het kind communiceerden via de buikwand. Het is al zo lang bekend dat ze muziek kunnen horen en erop reageren. En er was een akelig lange lange tijd, tot een paar jaar geleden, waarin de wetenschap stijf en strak vol hield dat baby's geen pijn kunnen lijden, omdat hun neurologische systeem nog geen pijn-systeem heeft zoals oudere personen. Een beetje zoals vissen die geen pijn kunnen voelen van de haak door hun bek en de grote visnetten waarin ze samengeknepen worden tijdens het ophalen. Dat neurologische systeem wordt dus gaandeweg ontwikkeld tot hoe het bij volwassenen (met een goed ontwikkeld systeem) is. En ieder die voor baby's zorgt/gezorgd heeft, weet dat baby's pijn kunnen leiden.
Wetenschappers kunnen ontstellend dom zijn.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Als je aan mij vraagt: "welke hobby's heb je?", dan zou ik je ook het antwoord schuldig blijven.
Heel raar, want ik heb best wel interesses.

Ik vind de rest van het verhaal wat je verteld ook heel interessant en ben er gelijk ingedoken door zowel de link te volgen naar de college van de professor en ook gelijk een ander deel te kijken. Bewegen is belangrijk voor de hersenen. Zeer duidelijk uitgelegd en onderbouwd.

De rest reageer ik later op, want ik heb nu echt geen energie meer.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Het verhaal is voor mij een stukje te lang. Interessant, maar te lang en niet allemaal direct relevant voor mij. Bijv. het omgaan met baby's. Van die fase kan ik niets meer corrigeren. Misschien handig als ik zelf nog eens een kind krijg :wink:

Neuropsyrurgie lijkt me niet zo handig in deze context, want we strijden als ME-patiënten al heel lang voor erkenning en dat het lichamelijk aangetoond kan worden. Zodra je in het verhaal psychosomatiek gaat betrekken, word het weer redelijk tegenstrijdig voor mijn gevoel.

En om weer terug te komen op beweging: ik weet niet welke beweging voor mij geschikt is en wat ik per dag aan kan. Daar worstel ik al een tijdje mee.
Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Bericht door semma »

robin123 schreef:Het verhaal is voor mij een stukje te lang. Interessant, maar te lang en niet allemaal direct relevant voor mij. Bijv. het omgaan met baby's. Van die fase kan ik niets meer corrigeren. Misschien handig als ik zelf nog eens een kind krijg :wink:

Neuropsyrurgie lijkt me niet zo handig in deze context, want we strijden als ME-patiënten al heel lang voor erkenning en dat het lichamelijk aangetoond kan worden. Zodra je in het verhaal psychosomatiek gaat betrekken, word het weer redelijk tegenstrijdig voor mijn gevoel.

En om weer terug te komen op beweging: ik weet niet welke beweging voor mij geschikt is en wat ik per dag aan kan. Daar worstel ik al een tijdje mee.
Wat die neuropsyrurgie is, weet ik al lang niet meer. Wel dat die man een boel weet en bewerkstelligen kan, maar hij is paranormaal begaafd en dan krijg je onbedoeld en onopgemerkt daarvan altijd wel iets mee en is dát het werkende element in de behandeling.

Het is wel zo, dat veel mensen met ME nog moeten leren om te gaan met de beperkingen en niet te laag te reiken. Ook niet te hoog gaan grijpen. Zoals je psychische stemmingen je gezondheid kunnen beïnvloeden, kunnen verkeerde instellingen op basis van ME en eeuwig te moe zijn ook invloed hebben.

Dat baby fragment is een voorbeeld van stompzinnig "denken" door de reguliere wetenschap en hardnekkig vasthouden aan een eenmaal genomen standpunt.
Zelf hoorde ik: Het was toen (20 jaar geleden) niet nodig, dus nu ook niet. Weet je gelijk wat er tegenover je zit. Helaas moet je het van de uitzonderingen hebben en die zitten meestal niet binnen je bereik.
Zag onlangs weer hoe slordig artsen kunnen lezen. Waarschijnlijk te veel getraind op snellezen via diagonaal lezen en dus alleen op trefwoorden checken. Dit zegt verder niets over hun of motivatie kwaliteit als arts, maar kan makkelijk tot foute diagnoses leiden.

Inmiddels is aangetoond dat de reguliere geneesmiddelen ongeveer dezelfde wetenschappelijke kwalificaties hebben als de alternatieve. Het was gewoon wat beter gecamoufleerd en/of weggelogen in eigen "onderzoeks"-resultaten.

Ik zit me nu nog af te vragen wat onzinbehandelingen zijn. Een kijkoperatie in de knie lijkt me geen onzin als er goede reden was om daartoe over te gaan. Ook zag ik al jaren geleden met verve verdedigd worden dan fysiotherapie onbewezen is en niet helpt, terwijl zoveel mensen er mee overeind kunnen blijven. Voor velen was het een ramp dat de wekelijkse fysiotherapie werd gereduceerd tot 10x per jaar.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Het is wel zo, dat veel mensen met ME nog moeten leren om te gaan met de beperkingen en niet te laag te reiken. Ook niet te hoog gaan grijpen. Zoals je psychische stemmingen je gezondheid kunnen beïnvloeden, kunnen verkeerde instellingen op basis van ME en eeuwig te moe zijn ook invloed hebben.
Hier heb je wel een groot probleem: de psycholoog gaat het overnemen. Het beste is dan nog dat je een psycholoog hebt die begrijpt dat ME echt is en ook ziet en hoort wat de gevolgen zijn. Of een ergotherapeut. Dat kan ook heel goed. Dan krijg je in elk geval geen stigma. En die kan echt meer dan je denkt: kijken hoe je dagschema is, bijhouden welke activiteiten lichter en zwaarder zijn en evt. met cijfers aangegeven hoe je je die tijd voelde qua energie (en/of pijn). Op basis daarvan kan je dan ook gaan kijken hoe je je dag beter in kan richten.

Er word meestal niet zo snel aan een ergotherapeut gedacht en ook niet allemaal zijn ze even goed op dit gebied, maar het is de moeite waard om het te proberen. Dan haal je ME ook gelijk bij het begin van de ziekte al uit het "psychische problemen" hoekje.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Ik zit me nu nog af te vragen wat onzinbehandelingen zijn. Een kijkoperatie in de knie lijkt me geen onzin als er goede reden was om daartoe over te gaan. Ook zag ik al jaren geleden met verve verdedigd worden dan fysiotherapie onbewezen is en niet helpt, terwijl zoveel mensen er mee overeind kunnen blijven. Voor velen was het een ramp dat de wekelijkse fysiotherapie werd gereduceerd tot 10x per jaar.
Dat is ook een schandaal. En ook dat wij ME-ers niet op de Lijst van Borst staan. Daar staan aandoeningen genoemd die na de 21e behandeling oneindig uit de basisverzekering vergoed worden. Maar dan moet je wel een bijverzekering hebben, anders kan je die 1e 21 behandelingen ook niet betalen.
Gebruikersavatar
robin123
Actief lid
Berichten: 325
Lid geworden op: 15 feb 2011, 12:12

Bericht door robin123 »

Overigens is de proef met cognitief trainen met een online trainingsprogramma totaal mislukt. De opbouw is te stijl, waardoor je jezelf toch tegen gaat komen en het aantal oefeningen is vrij beperkt. In het begin is het nog wel leuk, maar door de snelle opbouw en steeds dezelfde spelletjes juist op het gebied dat voor jou moeilijker is, treed er toch frustratie op na enige tijd.

Was de poging waard. Ik ga verder kijken naar activiteiten die in elk geval positieve prikkels geven en dat doe ik samen met een ergotherapeut. Ik ga ook kijken of, hoe slecht ik er ook aan toe ben, ik toch een hobby op kan pakken, hoe klein dan ook.
Plaats reactie