Wie kan me helpen?

Stel hier je vragen omtrent ME (cvs) en help elkaar verder.

Moderator: Moderators

Gebruikersavatar
luipaardje
Actief lid
Berichten: 458
Lid geworden op: 05 aug 2012, 13:43

Bericht door luipaardje »

Uit mijn studietijd herinner ik me dat de geneeskundestudenten eerst gesprekken hadden met simulatiepatiënten. Mensen dus die deden alsof ze ziek waren. Zo konden de studenten oefenen voordat ze met echte patiënten aan de slag gingen.
Gebruikersavatar
semma
Gevorderd lid
Berichten: 1448
Lid geworden op: 23 nov 2011, 03:15

Bericht door semma »

evaluna schreef:krakjeskrimp ??

Daar kan ik me ook niets bij voorstellen, maar mijn excuus is dan 'Vlaamse' academica... :)


Het is zo'n term op basis van wat je ervaart: een accuut krimpende spier, wat met een krakje gepaard gaat. Ik sloeg me al voor de kop toen het woord me ontviel, maar de 'peute knikte en wist precies waar ik op doelde en paste de behandeling daar op aan.

Natuurlijk zijn velen me voorgegaan met dit soort benoemingen en een beginnende therapeut moet dat ook nog even leren. Maar op de werkvloer willen ze zulke termen begrijpen, terwijl de huisarts etc. vindt dat jij de volgzame persoon dient te zijn en rare termen gebruiken is gewoon een minpunt in je dossier. Ik heb in de jaren 90 nog het woord fibromyalgie moeten spellen en oog-hand-coördinatie bleek ook geen huisartsenwoord te zijn.
Artsen zijn hooghartig. Ooit las ik in een interview met of langs verschillende artsen, dat mensen weggezet worden op hun taalgebruik. Iemand zei ongeveer: als een patiënt het heeft over allemaal (in een zin als allemaal sterretjes zien), dan weet hij al wie & wat hij voor zich heeft. Dat bleek inderdaad een minder soort mensen te zijn.
Het mooiste wat ik las, was in de wachtkamer op een poli. In het tijdschrift Santé gaf iemand tips om je voor te bereiden op het doktersgesprek. Want hij stelt in de eerste 2 minuten de diagnose, is-ie op getraind. Lieve help, wat heb je nu gezegd in de eerste 2 minuten?! De rest van je spreektijd is om je het gevoel (lees: de illusie) te geven dat er naar je geluisterd wordt...
Gebruikersavatar
jhanne
Actief lid
Berichten: 341
Lid geworden op: 23 nov 2017, 15:52

Bericht door jhanne »

hmm, ik heb wel eens een publicatie gelezen waaruit bleek dat psychiaters over het algemeen in de eerste 5 minuten de diagnose stellen. Kern van het betoog was dat ze dat weer af moeten leren, omdat het leidt tot veel te veel misdiagnoses (en ook niet strookt met de richtlijnen voor de goed diagnosticus.)

Ik heb in contact met artsen dan nog het voordeel dat ik zelf hoog ben opgeleid... maar evengoed werd mij door een broekie van een huisarts verteld dat ik depressief ben,.... hij is niet bevoegd tot het stellen van die diagnose, ik wel....dat heb ik hem op dat moment maar even niet verteld. Inmiddels heb ik dus een andere, die genoeg ervaring heeft om te weten dat hij niet alle wijsheid in pacht heeft...

Maar toen ik 14 jaar geleden zo erg last had van POTS dat ik in het ziekenhuis uit de rolstoel lazerde ( 10 minuten zitten was gewoon de taks) en een arts vroeg me of het zwart werd voor mijn ogen, toen antwoordde ik ( naar waarheid) dat het wit werd voor mijn ogen.

dat had ik dus beter niet kunnen zeggen, maar geen arts die toen heeft bedacht om eens de bloeddruk te meten wanneer ik een tijdje overeind zat...

Nu weet ik dat het POTS is, weer wat geleerd
Plaats reactie