Ik vind Pia en haar partij extreem.asje schreef:Ach ja, van het ene extreme naar het andere. Domme paranoia.
Semma:
Inderdaad, het dwingende karakter van het hele gebeuren vind ik ook stuitend. Op het dictatoriale af. Een soort groepsdwang die je op andere gebieden ook wel tegen komt. Zo in de sfeer van: je bent niet menselijk als je een ander niets gunt. Zodat je je daar schuldig over zou kunnen gaan voelen. Het individu is belangrijk, maar alleen op de manier zoals WIJ dat goed vinden. (D66, die referenda voorstander was, maar dan wel op HUN manier)
Ik geloof niet zo direct in bezieling van organen, hoewel ik de mogelijkheid dat er eigenschappen verborgen zitten niet wil/kan uitsluiten. Ik meende dat jij het daar over had, maar kan het niet meer zo gauw terug vinden.
En inderdaad, semma, kanker krijgen alle getransplanteerden op den duur door de vele medicijnen die de afstotings verschijnselen moeten tegengaan en geslikt moeten blijven worden.
Ik vind het overigens opvallend dat er bij programma's over medische missers (nog) geen uitzending hierover is geweest. Of heb ik wat gemist? Zal mogelijk ongetwijfeld ook zomaar pardoes onder het kopje politiek incorrect zijn komen te vallen?
Wat de dementen betreft:
Ik hoorde laatst die verpleeghuisarts Keizer praten over hoe deze mensen 's morgens heel rustig zijn, maar later op de dag 's avonds helemaal in paniek kunnen raken en totaal geen raad meer met zich zelf weten. Wat overigens voor mij niet direct tot een afgedwongen euthanasie moet leiden. Hoe hij er over dacht weet ik niet meer. Hoe Heleen van Rooyen het met haar moeder doet vind ik mooi. Maar niet iedereen heeft de middelen daartoe.
Ik verpleegde ook wel dementen, maar die kwamen niet erg veel in een gewoon ziekenhuis. En als ze kwamen was dat meestal heel leuk vanwege vaak de kinderlijke spontaniteit die ze hadden. De gesprekken waren ook heel grappig. Met grote rode plakkers op hun deur konden ze hun kamer vaak wel terug vinden en al het personeel lette met het nodige geduld er een beetje op dat ze niet alle andere kamers op gingen! Maar de agressieven onder hen heb ik dus niet echt veel mee gemaakt.
En ja, NooitOpgeven, het lijkt wel alsof er ons steeds raardere dingen staan te wachten.
P.S. Zoals ik al zei kwam dit onderwerp toevallig weer voorbij op de radio. Vandaar.