tuurlijk nie
maar blijkbaar heb ik om de zoveel tijd het even nodig om te snappen wat er ook alweer gebeurt als ik niet toegeef aan m'n bewegingsangst en andere instandhoudende neuroses, en verveel me vaak zo de tandjes dat zelfs halfdood in een struik liggen prettiger is ;p
artikel over boek Stans van der Poel Chronische vermoeidheid
Moderator: Moderators
of 
(los van de verveling).
ah hier was het zaniken-over-de-loopband topic; Bateman noemt het ook, slechter slapen na inspanning https://youtu.be/F1PP21TmUPs?t=1m38s 
"Ik kan toch niets doen. Ik ben arts." Emile Keuter
Toevallig kijk ik sinds lange tijd op het forum.
Ik heb (naast andere behandelingen) ook een sportprogramma van Stans van der Poel gedaan ergens rond het jaar 2000. Zelf had ik het buiten wandelen opgebouwd naar 45 minuten.
Eerst een test, ik mocht nog wel langer, maar de benen deden het niet meer.
De VO2 max weet ik niet meer, maar het omslagpunt wel 138 bpm.
De training (beginprogramma lichste programma voor mensen met fibromyalgie) bestond uit een warming up op de lopende band op hartslag (ongeveer) 92, fietsen op hartslag 94, wandelen op 110, coolingdown op 92. Daarna 10 minuten ademhalingsoefeningen om de hartslag weer om laag te halen. Vervolgens pas na 48 uur mogen sporten. 3x per week.
Na een jaar begon ik aan het zwaardere programma voor mensen met ME. Daarna nog verder.
Hoe het nu is weet ik niet. Eerst had ze de neiging om net iets te zware programma's op te geven, ik ben het lichtste programma gaan doen en heb een een paar maanden niet verzwaard. Ik heb het twee jaar gedaan. Met schommelingen kwam er toch een lichte trend naar boven.
Ik maak nu wel (lange) fietstochten.
De ademhalingsoefeningen gebruik ik nog wel om verzuring te beperken. De hartslagen houd ik nu op gevoel in de gaten. Ook plan ik hersteltijd in lichtere hersteltrainingen of wandelingen in.
Ik heb geleerd dat als ik wat wil (langzaam) opbouwen om met tussenpauzes van 48 uur kan trainen.
Het sportprogramma was dus te zwaar, met aanpassing werkte het voor mij wel. Mocht het allemaal te ver weg zijn, dan is het misschien een mogelijkheid om thuis op de bank ademhalingsoefeningen doen. Zover ik weet staan die ook in haar boek en anders in die van Koen de Jong : de verademing.
Het boek laat ook de schommelcurve zien die je gaat als er herstel is. Bij iedere schommeling naar beneden had ik het idee dat ik nooit vooruit zou gaan.
Nee, het maakt niet beter,
Ja het heeft mij wel geholpen.
Ik heb (naast andere behandelingen) ook een sportprogramma van Stans van der Poel gedaan ergens rond het jaar 2000. Zelf had ik het buiten wandelen opgebouwd naar 45 minuten.
Eerst een test, ik mocht nog wel langer, maar de benen deden het niet meer.
De VO2 max weet ik niet meer, maar het omslagpunt wel 138 bpm.
De training (beginprogramma lichste programma voor mensen met fibromyalgie) bestond uit een warming up op de lopende band op hartslag (ongeveer) 92, fietsen op hartslag 94, wandelen op 110, coolingdown op 92. Daarna 10 minuten ademhalingsoefeningen om de hartslag weer om laag te halen. Vervolgens pas na 48 uur mogen sporten. 3x per week.
Na een jaar begon ik aan het zwaardere programma voor mensen met ME. Daarna nog verder.
Hoe het nu is weet ik niet. Eerst had ze de neiging om net iets te zware programma's op te geven, ik ben het lichtste programma gaan doen en heb een een paar maanden niet verzwaard. Ik heb het twee jaar gedaan. Met schommelingen kwam er toch een lichte trend naar boven.
Ik maak nu wel (lange) fietstochten.
De ademhalingsoefeningen gebruik ik nog wel om verzuring te beperken. De hartslagen houd ik nu op gevoel in de gaten. Ook plan ik hersteltijd in lichtere hersteltrainingen of wandelingen in.
Ik heb geleerd dat als ik wat wil (langzaam) opbouwen om met tussenpauzes van 48 uur kan trainen.
Het sportprogramma was dus te zwaar, met aanpassing werkte het voor mij wel. Mocht het allemaal te ver weg zijn, dan is het misschien een mogelijkheid om thuis op de bank ademhalingsoefeningen doen. Zover ik weet staan die ook in haar boek en anders in die van Koen de Jong : de verademing.
Het boek laat ook de schommelcurve zien die je gaat als er herstel is. Bij iedere schommeling naar beneden had ik het idee dat ik nooit vooruit zou gaan.
Nee, het maakt niet beter,
Ja het heeft mij wel geholpen.
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
Henny,
heb je toen ook een inspanningstest gehad voor het bepalen van dat omslagpunt? Of is het berekend nav je maximale hartslag voor jouw leeftijd en daar 60% van?)
Bij mij lag dat nl. bij de fietstest op 101 bpm, dus kan ik tot 111 "trainen", d.w.z. langzaam lopen en dit proberen uit te bouwen terwijl ik daar onder blijf (bij mij stopt dit uitbouwen toch echt na circa 15-20 minuten, daarna krijg ik teveel klachten en ik moet andere activiteiten op dezelfde dag mee in overweging nemen. Als ik veel moet lopen om andere redenen gaat dit toch echt af van het budget van die dag, zeg maar).
Ook ik hou de hartslagen op gevoel in de gaten, maar soms klopt dit niet met de werkelijkheid (af en toe loop ik nog 'ns een dagje met die hartslagmeter).
Ik heb wel veel meer balans door pacing op deze manier, waardoor de pieken en de dalen zijn afgevlakt en ik sneller herstel na teveel inspanning.Hersteltijd (een dag er tussen) heb ik ook steeds gedaan.
heb je toen ook een inspanningstest gehad voor het bepalen van dat omslagpunt? Of is het berekend nav je maximale hartslag voor jouw leeftijd en daar 60% van?)
Bij mij lag dat nl. bij de fietstest op 101 bpm, dus kan ik tot 111 "trainen", d.w.z. langzaam lopen en dit proberen uit te bouwen terwijl ik daar onder blijf (bij mij stopt dit uitbouwen toch echt na circa 15-20 minuten, daarna krijg ik teveel klachten en ik moet andere activiteiten op dezelfde dag mee in overweging nemen. Als ik veel moet lopen om andere redenen gaat dit toch echt af van het budget van die dag, zeg maar).
Ook ik hou de hartslagen op gevoel in de gaten, maar soms klopt dit niet met de werkelijkheid (af en toe loop ik nog 'ns een dagje met die hartslagmeter).
Ik heb wel veel meer balans door pacing op deze manier, waardoor de pieken en de dalen zijn afgevlakt en ik sneller herstel na teveel inspanning.Hersteltijd (een dag er tussen) heb ik ook steeds gedaan.
Ik heb een inspanningstest (AT STAR test) op de fiets gedaan. De theoretische maximale hartslag die bij mijn leeftijd hoorde was hoger waarschijnlijk iets als 155 bpm, hetgeen 85% van (220 - leeftijd) is.
Sporten gaat van inderdaad van het budget van de dag af. Je hebt niet ineens voor een drie kwartier tot een uur beweging meer energie.
Herstel gaat met schommelingen. De grafiek in Stans haar boek klopt wat dat betreft wel. De mijne ging veel trager omhoog. In dat opzicht klopt het niet.
Zou het misschien een idee zijn om als je veel moet lopen wel de ademhalingsoefening te doen om de hartslag weer rustiger te krijgen?
En steeds zo'n 48 uur hersteltijd aan te houden?
Regelmatig voelde ik me te slecht om te gaan sporten. Ik nam me voor om wel te gaan en alleen de warming up te doen. Meestal bleek onder het sporten dat het wel ging of dat het iets lichter moest. Hoogst zelden ben ik eerder weg gegaan. Op goede dagen was het lastig om niet meer te doen. Eindelijk ging het zo lekker. Dat heb ik niet gedaan.
Ik heb geleerd dat ik mezelf op slechte dagen onderschat en op goede dagen overschat.
PS Stans was in de begin periode met haar programma. Ik ben bij een lezing van haar geweest over wat er aan de hand was, waarom 48 uur herstel, wat er in de lever gebeurt, waarom die langer uitademing, etc.
Overigens was er voor chronische vermoeidheid een veel lichter programma dan voor ME en dat was weer wat lichter dan dat voor fibromyalgie.
Sporten gaat van inderdaad van het budget van de dag af. Je hebt niet ineens voor een drie kwartier tot een uur beweging meer energie.
Herstel gaat met schommelingen. De grafiek in Stans haar boek klopt wat dat betreft wel. De mijne ging veel trager omhoog. In dat opzicht klopt het niet.
Zou het misschien een idee zijn om als je veel moet lopen wel de ademhalingsoefening te doen om de hartslag weer rustiger te krijgen?
En steeds zo'n 48 uur hersteltijd aan te houden?
Regelmatig voelde ik me te slecht om te gaan sporten. Ik nam me voor om wel te gaan en alleen de warming up te doen. Meestal bleek onder het sporten dat het wel ging of dat het iets lichter moest. Hoogst zelden ben ik eerder weg gegaan. Op goede dagen was het lastig om niet meer te doen. Eindelijk ging het zo lekker. Dat heb ik niet gedaan.
Ik heb geleerd dat ik mezelf op slechte dagen onderschat en op goede dagen overschat.
PS Stans was in de begin periode met haar programma. Ik ben bij een lezing van haar geweest over wat er aan de hand was, waarom 48 uur herstel, wat er in de lever gebeurt, waarom die langer uitademing, etc.
Overigens was er voor chronische vermoeidheid een veel lichter programma dan voor ME en dat was weer wat lichter dan dat voor fibromyalgie.
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
De pijn zit verstopt in het woord verzuring.
Verzuring uit zich o.a. door pijn en zwaar gevoel in de spieren (of dienstweigering door het lijf ....).
Daarbij komt nog extra mist in het hoofd.
Verzuring uit zich o.a. door pijn en zwaar gevoel in de spieren (of dienstweigering door het lijf ....).
Daarbij komt nog extra mist in het hoofd.
Volgens mij heb je te veel gedaan als je niet binnen drie dagen herstelt. Anders heb je hooguit je grenzen verkend.
Dat voelt niet helemaal aan als pijn. Die snelle verzuring is wel een ramp.
Is dat fietsen op de fitness-fiets? Dat weiger ik per definitie. Alles is afschuwelijk aan dat apparaat.
Ik doe nu elke dag traag een uurtje in de balkontuin en de spierinspanning vraagt om meer suikers ;-(
Is dat fietsen op de fitness-fiets? Dat weiger ik per definitie. Alles is afschuwelijk aan dat apparaat.
soof schreef:En zit nu op dag 3 of 4, dat weet m'n brainfog ff niet, van GETuinieren en lig nu alweer wakker dus de rest van de tuin ga ik al pacend doen dan duurt het maar lekker tot de herfst
Ik doe nu elke dag traag een uurtje in de balkontuin en de spierinspanning vraagt om meer suikers ;-(