Inspanning verhoogt NO (stikstofoxide) bij ME & CVS

[mjramzy]

Fysieke inspanning verhoogt NO (stikstofoxide) waarde bij ME,CVS en FM patiënten!

Volgens de Amerikaanse professor (Biochemistry & Genetics) Martin Pall speelt de NO/ONOO cyclus een belangrijke rol bij de problemen met aandoeningen zoals fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/CVS), posttraumatische stress en bij MCS (overgevoeligheid voor chemische stoffen). Een te hoge NO waarde kan oa worden veroorzaakt door pathogenen, straling, pesticiden en door chemische stoffen. De sterkste opruimer is vitamine B12, en dan het liefst per injectie. Bij de minste inspanning of extra stress komt een ME/CVS patiënt zuurstof te kort. Net of hun zuurstofopname wordt geblokkeerd. De NO/ONOO-cirkel is een vicieuze cirkel, die zichzelf in stand houdt. Verhoogde hoeveelheden stikstofoxide (NO) leiden samen met superoxide tot toename van de hoeveelheden van de hoeveelheid peroxynitriet (ONOO): een zeer schadelijke, vrije radikaal. Dit leidt weer (via diverse stappen) tot toename van de hoeveelheid stikstofoxide en peroxynitriet. En zo is de vicieuze zichzelf versterkende cirkel geboren, met zeer verstrekkende gevolgen!

De meeste ME/CVS-patiënten hebben een chronisch geactiveerd niet-specifiek immuunsysteem, net zoals bij patiënten met rheumatoïde arthritis trouwens het geval is. Dit probleem wordt niet teruggevonden in routine laboratoriumonderzoeken omdat die naar duidelijke inflammatie (ontsteking) peilen en niet naar een ontregelde "innate immunity". Toch zijn er duidelijke parameters in het bloed die wijzen op deze ontregeling. Een toestand die bovendien nog slechter wordt onder invloed van fysieke inspanningen. De parameters zijn : hCRP (high sensitivity CRP), elastase (index van immuunactivatie), NO (stikstofoxide) in het serum aanwezigheid van DNA, RNA, LPS (= lipopolysacchariden) en/of antilichamen voor darmbacteriën in het bloed. Indien men ME/CVS patiënten hiervoor systematisch gaat onderzoeken vindt men dat de meerderheid van hen één of meerdere abnormale waarden heeft voor deze parameters en het dus waarschijnlijk is dat ze traag zullen recupereren na inspanning. Meer nog, patiënten zullen zich soms onwel voelen na inspanning omdat de pathologische afwijkingen nog verder toenemen als gevolg van de fysieke belasting.

Het geval van NO is interessant. Ten gevolge van een ontregelde darmflora bij de patiënten is er soms een hoger dan normale NO-productie door deze bacteriën. Ook een enzyme - iNOS - is a.g.v. een geactiveerd niet-specifiek immuunsysteem verantwoordelijk voor hogere NO-waarden in het serum. Dit zorgt o.m. voor een lagere bloeddruk omdat het de grote vaten uitzet. Daardoor gaan immers de perifere vaten moeten samentrekken wat een verstoorde circulatie in de perifere en interne organen veroorzaakt. Stikstof(mono)oxide of gewoonweg NO genoemd speelt een belangrijke rol bij fysieke inspanning. Bij een versnelling van de hartslag gaat de bloeddoorstroming verhogen. Als reactie hierop gaan endotheelcellen een aantal processen in gang zetten die tot doel hebben de productie van NO te verhogen. Hierbij gebeuren diverse zaken die de NO-productie en activiteit verhogen en in stand houden : het eNOS – endotheliaal enzyme dat NO-productie stimuleert –wordt actiever en er is een daling van de inactivatie van NO door minder productie van vrije zuurstofradicalen en inwerking door anti-oxiderende enzymen. NO is toxisch voor natural killer cellen en T cellen in die zin dat deze van hun werking verliezen als er teveel NO in circulatie is. Dit is één van de redenen waarom ME/CVS patiënten gemakkelijk ziek worden nadat ze een ongewone fysieke inspanning geleverd hebben. Alhoewel NO een beschermend effect heeft tegen arteriosclerose en bacteriële infecties bij gezonde individuen (sport is goed voor hen) is teveel NO bij deze patiënten een te vermijden toestand. Verder vertonen deze patiënten een inspanningsintolerantie omdat de bloedtoevoer bij inspanning zich niet kan aanpassen aan de toegenomen vraag naar zuurstof in de weefsels die deelnemen aan de inspanning.

Het NO-verhaal is maar één van de vele ontregelde systemen die aanleiding geven tot inspanningsintolerantie en/of vertraagde recuperatie. Typisch zal een CVS/ME patiënt van het RA type een veel lagere inspanningscapaciteit hebben 24 uur na een eerste maximale inspanningsproef gedaan te hebben. Ook bereiken vele patiënten hun theoretisch maximale hartfrequentie niet wanneer ze een inspanningsproef moeten doen a.g.v. spierzwakte of pijn in de onderste ledematen. De spierzwakte is een gevolg van de binding van NO met de ryadine receptoren in de spieren. De pijnen zijn een gevolg van niet aangepaste doorbloeding in de spieren van diezelfde ledematen waardoor zich vroeger dan normaal melkzuur gaat opstapelen. Een deel van het NO zal oxideren : NO + O2 -> ONOO – (= peroxynitraat). Dit is een zeer sterke vrije radikaal die celmembranen zal beschadigen. Wat is de les uit dit verhaal? ME/CVS patiënten mogen nooit geforceerd sport opgelegd worden : ze dienen te luisteren naar hun lichaam en niet naar anderen die menen beter te weten doch niet vertrouwd zijn met de biologie van deze aandoeningen. Lichaamsbeweging dient individueel aangepast te worden aan de ernst van de aandoening. Een evaluatie ervan dient verder doorgedreven te worden dan de "gewone medische onderzoeken". Bij ME en CVS worden veel patiënten afgescheept met cognitieve gedragstherapie en oefentherapie terwijl stress maar één van de dingen is die stikstofmonoxide kunnen verhogen, het is dus maar een deeltje van de puzzel.

ME/CVS en vitamine B12:

De vitamine B12 injecties (10 mg.) dienen tweemaal per week toegediend te worden in de vorm van methylcobalamine of hydroxycobalamine (de meeste B12-spuiten bevatten slechts 1 mg.). B12 is in staat stikstofoxide te neutraliseren, wat leidt tot minder brainfog (hersenmist) en een betere doorbloeding naar de extremiteiten. De binding van B12 met ONOO- (is geoxideerd NO en is een sterke vrij radikaal) is een belangrijke troef in de behandeling van een groot deel van de ME-patiënten. De meeste huisartsen kennen vitamine B12 alleen als indicatie voor vitamine B12-deficiëntie; hier wordt het gebruikt als middel om een zeer sterk vrij radikaal te neutraliseren.

Is vitamine B12 onze redding in een toxische wereld?

Wat geen huisarts weet is het feit dat vitamine B12 de redder kan zijn van je hersen- en zenuwcellen. Veel mensen zijn niet meer in staat op te boksen tegen de dagelijkse stroom toxines. Door deze toxines maakt het lichaam continue stikstof (stikstofmonoxide) aan. Door een teveel aan stikstof (NO) krijg je problemen door de stof peroxynitriet. Dit is de sloper van hersen- en zenuwcellen, DNA en het omliggende weefsel. Deze stof kan zelfs de natuurljke barriere tussen je bloed en hersenen verzwakken zodat toxische stofen (chemicaliën/zware metalen) gemakkelijker je hersenen kunnen binnendringen.

Dit proces gaat gepaard met extreme vermoeidheid, spierpijnen (met name nekgebied), neurologische problemen en verzwakte afweer. Bij fysieke inspanning stijgt het stikstof niveau nog verder maar ook medicatie zoals bijv Viagra en cholesterolremmers (statines) verhogen het stikstof niveau en zullen dus de klachten kunnen verergeren. Bij de ene aandoening zullen reakties op bacteriën, schimmels en virussen de stikstofproduktie verhogen, bij de andere persoon chemische stoffen zoals rook, lijmdampen, weekmakers en pesticiden zoals organo fosfaten. En wat blijkt nu de grootste opruimer van stikstof te zijn? Juist B12, maar dan wel in hoge hoeveelheden. Dus niet de absurd lage waardes die de medische sector hanteert. Aan B12 is door big pharma niets aan te verdienen en niet te patenteren. B12 past dus in het rijtje van goedkope gifopruimers zoals geelwortel, vitamine C, spirulina etc etc.

Geen huisarts die dit weet, hun B12 waarde is gebaseerd op bloedarmoede, niet op een lichaam dat overbelast is door chemische en geestelijke stress. Door deze absurd lage waarde zullen dankzij onwetenheid, toegenomen chemische stress, onvolwaardige voeding (dus meer ontstekingen) neurlogische aandoeningen, chronische ziekten en kanker alleen maar verder toenemen. Een "normale" B12 serumwaarde zegt helemaal niets over het B12 niveau op weefsel/hersen niveau. Zolang we dit verhaal niet serieus nemen zullen de problemen alleen maar toenemen. De Duitse wetenschapper Warburg zei in 1931 al dat kanker het gevolg was van tekort aan zuurstof in het weefsel waardoor je verzuring krijgt. Deze verstoorde balans tussen zuurstof en stikstof zal bij menige ziekte wel eens de belangrijkste oorzaak kunnen zijn. Tijd dat de heren medici deze kant serieus gaan nemen.

Volgens Pall zijn er acht directe verhogers van stikstofmonoxide in het lichaam en vier indirecte verhogers. Hoge waardes van dit vrije radicaal in het zenuwgestel zorgt voor hoge waardes van de stof peroxynitriet die op zijn buurt weer voor weefselschade zorgt.

De verhogers:

* Virus infecties: ME/CFS, FMS
* Bacteriële infecties: ME/CFS, FMS
* Fysieke traumas: ME/CFS, FMS, PTDS
* Carbon monoxide blootstelling: ME/CFS
* Organofosfaat pesticide blootstelling: ME/CFS, MCS
* Toxoplasmose infectie (katten): ME/CFS
* Organische weekmaker blootstelling: MCS
* Autoimmuun ziekten: secondary FMS

De vier indirecte verhogers:

* zware geestelijke stress: FMS, PTSD
* Ciguatoxine blootstelling (seafood): ME/CFS
* Organochlorine pesticiden: MCS
* Pyrethroid pesticiden: MCS

Waarmee kun je het stikstof niveau (NO) verlagen?

Wat opviel aan Pall's bespreking van de potentieel diverse middelen is, dat de aanpak van de NO/ONOO-cyclus via supplementen erg complex is, ze hebben soms een (onverwacht) negatief neveneffect, de werking van een supplement vereist vaak bepaalde hulpstoffen en soms hebben alleen zeer specifieke vormen van een supplement een positief effect.

Volgens Martin Pall is er klinisch bewijs voor de volgende stoffen:

Vitamine C (ascorbinezuur), Flavonoiden, Acetylcysteine, L-Carnitine/Acetyl-L-carnitine, Hydroxocobalamin/B12 injecties, Taurine, Foliumzuur, Glutathion en Glutathion voorgangers zoals Glutamine, Magnesium (Mg2+), NMDA antagonisten, Lange keten omega 3 vetzuren, Algen supplementen (spirulina), Hyperbaric zuurstof, Minocycline and Other Tetracyclines - Clinical Observations, TRH - Clinical Observations, Selenium, zink (Zn2+), mangaan (Mn2+), koper (Cu2+), Creatine, Enzyme Q10, Alfa-lipon zuur

De top 3 om NO te verlagen:

Hydroxocobalamine B12 Injecties, Acetylcysteine, Glutathion

Ziekten waarbij deze stikstofoxide volgens Pall een rol zou kunnen spelen:

ME,CVS, MCS, Fibromyalgie, Post-traumatisch stressyndroom, Multiple Sclerose, Oorsuizen, Alzheimer, Parkinson, ALS

Conclusie:

Het NO/ONOO-model verklaart op ingenieuze wijze de verschillende oorzaak-gevolg- relaties die bij inflammatie en oxidatieve en nitrosatieve stress een rol spelen en verklaart (deels) waarom afwijkingen in ME en CVS en andere ziekten elkaar versterken. De ONOO-cyclus verschaft naar mijn mening een zeer gedetailleerde verklaring voor de "achterkant" (de gevolgen) van ME en CVS en andere ziekten, maar ontkent feitelijk de "voorkant"/"de drijvende krachten achter de NO/ONOO-cyclus, zoals chronische infecties. Als de anti-oxidanten tekort schieten/uitgeput zijn is inspanning schadelijk voor patiënten. Het bijproduct van energieproductie is superoxide, dat de vicieuze cirkel verder voedt...

Contact gegevens van deze professor:

Martin Pall Professor
School of Molecular Biosciences
Washington State University
Pullman, WA 99164-4234
Tel: +1 509-335-1246
Fax: +1 509-335-1907
Email: martin_pall@wsu.edu

Meer info en afbeeldingen van de theorie van Martin Pall:

http://www.hetalternatief.org/Theorie%20Pall.htm
http://www.hetalternatief.org/Pall%20Le ... 201049.htm

[diederik]

Prof Pall & de NO zijn ook de reden die De Meirleir altijd aanhaalt waarom hij iedereen zoveel B12-spuiten geeft.

[mjramzy]

Klopt maar niet enkel De Meirleir, ook bv Maes en Dr. Uyttersprot schrijft dit voor, zelfs toediening via baxters. Eigenlijk zouden alle artsen (inclusief huisartsen) dit moeten weten..