meer als 2 jaar na mijn 2de ronde met Epstein-Barr (ronde 1 was 2002/03, ik wist niet dat je voor de 2de keer EB kon krijgen....) en ik-weet-niet-hoeveel afspraken bij huisaarts ben ik eindelijk doorverwezen naar de internist, afspraak staat voor 25 jan.
Wat kan ik daar verwachten?
Ik neem aan meer bloedonderzoeken om te beginnen?
laatste 6 mnd heb ik al 3x bloed geprikt, niks belangrijks gevonden volgens de assistente van de docter..
aangezien lymfklieren aan de linker kant van mijn licham steeds opzetten, en aan hetzelfde kant steeds keelpijn en "keelontsteking" -maar dan zonder dat de aarts wijzer wordt van de bloedonderzoeken- is er weer getest voor pfeiffer, voor atistoffen en actieve infectie.. antistoffen heb ik natuurlijk, maar geen actieve infectie, wat goed is, neem ik aan...
klachtenlijst is lang, en mn huisaarts die al 2 jaar dus mij elke keer naar huis heeft gestuurd met "je moet zorgen dat je genoeg rust krijgt" begint wel te begrijpen dat her allemaal niet zo makkelijk is..
in november hebben ze op vitaminen ook getest, de waardes weet ik niet meer (had geen pen en papier bij de hand, zonder dat vergeet ik alles..) maar tekort aan B en D, dus pillen en druppels gekregen, huisaarts was ervan overtuigd dat ik na 2-3 weken weer helemaal fit zou zijn. dus ik ging vanuit dat ze gelijk had.. niet echt.. had wel wat minder pijn aan spieren en gevrichten, wat meer energie, maar niks indrukwekkends.. kuur afgemaakt, nu ben ik terug bij af...
afgelopen maandag nieuwe bloedonderzoek gemaakt voor de vitamines, kijken hoe ze deze keer zijn.. (moet niet vergeten te bellen voor de uitslag, moet niet vergeten te bellen voor de uitslag...)
mijn grootste probleem: ik ben een doorzetter.. in de zin van "gewoon blijven gaan" ik ben net zo'n duracel konijntje..
ben niet goed met luisteren naar mijn licham.. met elke keer dus hetzelfde resultaat.. 2 jaar te horen krijgen dat het "allemaal in mn hoofd zit" dan ga je dat uiteindelijk wel geloven, en je licham negeren en gewoon normaal proberen te leven...
Ik heb het nu beetje moeten opgeven, en de kids ingeschakeld als mini-housekeepers, want na kinderen brengen en halen naar school/lunchpauze, boodschappen en koken kan je mij opvegen, en enige wat ik wil/kan doen is gaan liggen..
op een GOEDE dag lig ik sowieso 12-13 uurtjes op bed..
na een dagje stad of andere "leuke dingen" is het 2-3 dagen zo plat mogelijk liggen en zo min mogelijk bewegen..
ibuprofen is mijn beste vriend
ook al doet het niet veel, maar maakt het wat makkelijker..ik heb laatste 2 weken continu het gevoel dat ik op elke moment in slaap zou kunnen vallen, maar val ik in slaap als ik ga liggen? nope.. en als ik uiteindelijk in slaap val, slaap ik dan door? nope..
