5 Diverse youtube filmpjes over CFS/ME.
http://www.youtube.com/profile?user=luminescentfeeling
Iets naar beneden scrollen. Zie je 5 afbeeldingen dan openen.
BV: Docters disbelief kills young women.
BV: A hidden national scandal exposed.
Over dokter kerr heeft genen ontdekt en die reactiveren elke keer. etc.
Hij kreeg geen geld voor onderzoek, ging allemaal naar de tussen de oren maffia.
Hier lijkt het filmpje zich naar 5 minuten te herhalen, want dan zie je dezelfde ME patient weer, is niet zo.
BV: Een filmpje over een psyhiater aan het woord, en word door tekst in beeld verbetert met wat hij zegt.
Ik weet niet wat ik zie, maar sta er echt versteld van!
Ongelooglijk zeg!!
Kijk/Luister en Huiver! Moeder overleden Sophia spreekt etc
Moderator: Moderators
-
Gast
Kijk/Luister en Huiver! Moeder overleden Sophia spreekt etc
Bedankt voor de links Lijda.
Ik keek en huilde; dit was het leven van Elianne; 24 uur per dag op bed in de woonkamer,omdat we haar niet meer konden dragen (was te pijnlijk voor haar), kamer aanvankelijk licht verduisterd, kon niet tegen licht en geluid; afgesloten van het leven.
En de artsen: ze wisten zich geen raad en niemand deed wat: onze huisarts zei: "ze is net een hete aardappel die van het ene bordje op het andere geschoven wordt en niemand wil er zich aan branden". dit ging dus wel over een 16 jarige die totaal wanhopig was. Ze heeft wel eens uitgeroepen: "hoe kom ik in godsnaam ooit van dit bed af!"
Ze wilden haar naar een psychiatrische kliniek hebben, maar lichamelijk was ze daarvoor te slecht,
Dus weigerde de psychiatrie haar (gelukkig maar!). En het ziekenhuis wilde haar aanvankelijk niet opnemen omdat ze een psychiatrisch geval zou zijn.Toen ze dat later wel deden, was het vooral om haar zo snel mogelijk op te lappen om haar door te kunnen sluizen naar de psychiatrie.
En dit soort praktijken gebeuren wereldwijd nog elke dag.
Gelukkig gaat het met Elianne veel beter, maar ons gevecht voor erkenning van ME gaat door; daaar waar de meeste patienten dit gevecht niet kunnen voeren vanwege hun beperkingen, willen wij als ouders op de barricaden blijven staan door voortdurend in gesprek te gaan en te blijven met de dames/heren medici.
Miek
Ik keek en huilde; dit was het leven van Elianne; 24 uur per dag op bed in de woonkamer,omdat we haar niet meer konden dragen (was te pijnlijk voor haar), kamer aanvankelijk licht verduisterd, kon niet tegen licht en geluid; afgesloten van het leven.
En de artsen: ze wisten zich geen raad en niemand deed wat: onze huisarts zei: "ze is net een hete aardappel die van het ene bordje op het andere geschoven wordt en niemand wil er zich aan branden". dit ging dus wel over een 16 jarige die totaal wanhopig was. Ze heeft wel eens uitgeroepen: "hoe kom ik in godsnaam ooit van dit bed af!"
Ze wilden haar naar een psychiatrische kliniek hebben, maar lichamelijk was ze daarvoor te slecht,
Dus weigerde de psychiatrie haar (gelukkig maar!). En het ziekenhuis wilde haar aanvankelijk niet opnemen omdat ze een psychiatrisch geval zou zijn.Toen ze dat later wel deden, was het vooral om haar zo snel mogelijk op te lappen om haar door te kunnen sluizen naar de psychiatrie.
En dit soort praktijken gebeuren wereldwijd nog elke dag.
Gelukkig gaat het met Elianne veel beter, maar ons gevecht voor erkenning van ME gaat door; daaar waar de meeste patienten dit gevecht niet kunnen voeren vanwege hun beperkingen, willen wij als ouders op de barricaden blijven staan door voortdurend in gesprek te gaan en te blijven met de dames/heren medici.
Miek