Pasgeborene kan spontaan genezen door genmutaties?

[dino]

Laat je niet misleiden door de titel; dat is slechts een theorie waar ik op brainstorm.

Stel dat je een kind krijgt met het XMRV (of welk ander erfelijk opgedaan virus ook), dan worden zijn/haar genen aangetast en bij sommige virussen niet. Als die genen zijn aangetast, kan dat door de meest ideale omstandigheden te kweken (extreem -richting onmogelijk- goede weerstand door o.a. goede bot- en spierontwikkeling, goede houding, goede voeding, goede geborgenheid enz.) ongedaan gemaakt worden? Dus dat er genmutaties optreden die het "kwade" gen doen verdwijnen? Dus elk gen dat eigenlijk niet gewenst is elimineert.

Of... resistentie opbouwen tegen het virus en het zo bevechten alvorens het het gen van 't kind aangetast heeft.

Dit bedacht ik me zo omdat jonge mensen met ME ook "spontaan" kunnen genezen.

Ik hoop dat ik een beetje te begrijpen ben en dat jullie even meedenken, eventuele bronnen zouden mooi zijn! Ben nl. niet zo bekend met de genetica.

[verlorengezondheidman]

@Dino,

Interessante theorie; voor mij zal dit denk ik wel te laat zijn ik ben al 15 jaar ziek; uit vrees voor een verspreiding van ME/XMRV wil ik noodgedwongen, ethisch gezien geen kinderen op de wereld zetten....enfin I have spoken....

[karolien]

Dino,

Ben je zeker dat jonge mensen met ME spontaan kunnen genezen?
Dat heb ik nog niet gehoord...

[vlindertie]

Ik snap ook niks van gentherapie ed maar ik denk dat er naast een eventuele ingeboren besmetting ook veel afhangt van omgevingsfactoren en voeding. Het aanwezig zijn van bepaalde virussen wil niet zeggen dat deze zich tijdens je leven ook openbaren. Vele ziektes zijn ook stress of hormoongevoelig. Dus schiet mij maar lek, maar ik denk dat het ingewikkelder is dan we zouden hopen.

Vlindertie

[magnetronnie]

XMRV tast geen genen aan, tenminste niet dat men tot nu toe weet. Even HIV als voorbeeld genomen kan een kind dat virus krijgen van de moeder tijdens de zwangerschap, bevalling, of daarna via bijvoorbeeld borstvoeding. Op dat moment raakt het kind besmet, op dezelfde manier als dat bij een volwassenen zou gebeuren.
Retrovirussen zoals HIV en XMRV hebben de eigenschap dat ze hun eigen erfelijk materiaal (=genen) kopiëren IN het DNA van de gastheercel. Dat doen ze om zodoende te ontsnappen aan het immuunsysteem, slim bedacht dus. Maar je kunt dan niet echt spreken over een genmutatie, dat is iets anders. Een gen codeert voor een bepaalde eiwit (zoals een stukje van de bouwtekening van een huis bijvoorbeeld zegt hoe dik een muur moet worden). Komt daar een mutatie (fout) in, dan krijg je in het ergste geval een kapot eiwit met allemaal vervelende gevolgen voor het lichaam. Even een simpel voorbeeld.. een muur die 2cm te dik is geeft weinig problemen, maar 2cm te smal laat het huis na een storm instorten.

XMRV is ooit ontdekt omdat men erachter kwam dat een aantal mensen met prostaatkanker een defect RNAse-L gen hadden, en dat eiwit speelt een rol in de virusafweer. Ze vermoedden dus dat een virus in ieder geval bij deze mensen prostaatkanker kon veroorzaken. Vervolgens werd XMRV gevonden. En omdat RNAse-L defecten ook bij ME zijn aangetroffen, werd ook daar gezocht naar een verband tussen XMRV en de ziekte.
Als dit allemaal waar blijkt te zijn en het blijkt uiteindelijk dat XMRV inderdaad voor al die ME klachten zorgt, dan kun je zeggen dat de werkelijke oorzaak van ME een defect RNAse-L gen is. En dat kun je oplossen met gentherapie door dat gen te repareren en het lichaam alsnog de wapens te geven het virus op te ruimen. Maar verwacht er voorlopig niet teveel van. Dit zegt Wikipedia over gentherapie:
"Hoewel de verwachtingen al decennia hoog gespannen zijn, is nog geen enkele vorm van gentherapie op dit moment (2008) routinematig beschikbaar."

Maar om terug te komen op je vraag.. waarom bepaalde patiënten "spontaan" genezen is niet bekend verder. Ik geloof niet dat XMRV, als bovenstaand verhaal helemaal klopt, bij deze patiënten een rol speelt. Dat is ook eigenlijk onmogelijk. Het gaat om miljarden cellen met dat defect, dus dat gaat niet toevallig spontaan weg. Je lichaam is ook niet in staat dat defecte gen te herkennen en repareren.
Overigens is er wel een percentage mensen dat geen HIV kan krijgen, omdat het bepaalde receptoren mist die HIV nodig heeft om een cel binnen te dringen. Die mensen zijn dus van nature immuun voor HIV.

Ik zou wel eens wat meer willen weten van die mensen die spontaan genezen. Hoe zwaar en hoe lang hadden die ME? En welke symptomen hadden ze? Misschien gaat het wel niet om ME en zelfs niet om CVS, maar gewoon om CV.

[dino]

Bedankt magnetronnie! Dat is een duidelijke uitleg.

Ja wat is ME... Zie de canadese criteria. Maar je hebt mijn volgende vraag ook al benatwoord; xmrv kun je niet van nature bestrijden. Dus als iemand die xmrv positief is zwanger raakt heeft het kind 50% (25?) kans het ook te krijgen?

Zal je post morgen nog eens nalezen (tijd voor slaap nu).

[verlorengezondheidman]

@Dino,

Uit dr. Mikovits haar onderzoek blijkt dat 50% van de familie van de seropositieve patient ook besmet is met XMRV/MLV; ik denk dat 25% een te "rooskleurige" voorstelling van zaken geeft; als het 25% zou zijn had ik het risico nog wel durven nemen....alhoewel....

[asje]

Er is ook altijd gezegd dat àls je herstelt van ME je altijd nog restverschijnselen houdt en gemiddeld voor 90% kunt herstellen. En dan is de vraag nog of mensen het mss veel later nog weer terug kunnen krijgen.

[magnetronnie]

@dino
"Dus als iemand die xmrv positief is zwanger raakt heeft het kind 50% (25?) kans het ook te krijgen?"
Bij een erfelijke ziekte zou zo'n percentage inderdaad vrij eenvoudig te berekenen zijn en kan het goed 50% zijn, het hangt er vanaf hoe de ziekte wordt overgeërft.
Hoewel XMRV geen erfelijke ziekte is, zou het eventueel wel kunnen dat het virus in de voortplantingscellen gaat zitten en zodoende in het erfelijke materiaal van het kind terecht komt. Dan zou je eigenlijk hetzelfde verhaal kunnen krijgen als hierboven. Bij XMRV is daar volgens mij nog niks van bekend en nou weet ik niet heel erg veel van HIV af, maar ook daar gebeurt dit volgens mij niet of weinig.

Bij HIV, en mogelijk dus ook bij XMRV, kan het kind worden besmet in het lichaam via de moederkoek, tijdens de geboorte via bloedcontact, of via borstvoeding. Maar op dat moment spelen allerlei factoren een rol, bijvoorbeeld hoe goed XMRV overleeft buiten het lichaam, en of het immuunsysteem van kind en/of moeder in staat is een kleine hoeveelheid virus al op te ruimen voor het echt schade kan veroorzaken. Dus dat maakt het heel lastig om er een percentage aan te hangen.

[dino]

Bedankt alweer magnetronnie. Is me vrij duidelijk nu.
Ligt er inderdaad ook aan hoe het wordt overgeeerfd. Iets met x en y-genen...

Maar ja het leven blijft een gok. En helaas is er nog niet genoeg bekendheid dus tot nog toe zou het me er niet van weerhouden kinderen te nemen bijvoorbeeld (ooit).

[diederik]

Voor zover de 3 fases van ME zoals dr Cheney ze ziet, ook echt algemeen kloppen, zou vooral in de late fase (fase 3) genmutatie voorkomen.
Dan is het lichaam al zo ziek dat de enige mogelijkheid nog is om te beginnen spelen met willekeurige genmutaties, die dikwijls niks uithalen of mss nog slechter maken? Maar bij toevallig een geslaagde mutatie bij sommigen dan toch ineens in een late fase van de ziekte nog veel verbetering kunnen brengen.

In dat opzicht zou ik dus denken dat eerder langdurig zieken spontaan kunnen genezen, dan pasgeborenen?

http://www.cfs-info.com/joomla/index.ph ... &Itemid=91

Phase 3:DNA Gene Rearrangements

The Gene Rearrangement is the fourth arrow on the diagram. Patients are actually juggling their genetic code to find help. They're playing a poker game in which they are shuffling their genetic deck to find a hand capable of helping them. The winning hands are duplicated. The losing hands are not. The problem is, patients have a lot more losing hands than winning hands. But they compensate by only propagating the winning hands. Is this genetic shuffling a net problem or a net benefit? It could be either way. [An article on this gene rearrangement appeared in our January 2000, and was reprinted in the Winter 2000 CFIDS Chronicle: 1-800-442-3437.

De wetenschap/het onderzoek erachter ken ik niet, maar vind het zowiezo een boeiende gedachte...

[verlorengezondheidman]

@Diederik,

Is bekend bij hoeveel langdurige, lichamelijk doodzieke ME-patienten dit een positief effect oplevert, of is het een soort Russische roulette

Ik dacht naarmate men langer ME heeft het langer duurt voordat er herstel kan optreden (als dat uberhaupt nog wel mogelijk is), dit had Prof. DML geloof ik ook al eens gezegd