Zo, en nu is het hoog tijd voor een ontzettend positief verhaal!!
Vorig jaar, rond deze tijd, was ik bij dr Visser ivm het bloeddoorstromingsverhaal. Ook bij mij is de doorstroming naar de hersenen behoorlijk verstoord. Al pratend kreeg ik het verzoek van dr Visser om in het plaatselijke zwembad een test te doen. Met een hartslaghorloge om eerst 5 minuten stil staan op de kant, daarna 5 minuten stilstaan in borstdiep water.
Het hartslaghorloge liet een giga-daling van de hartslag zien op het moment dat ik het water in liep, zo'n 25 slagen per minuut.
Daarna ben ik begonnen met het dragen van de sportkousen. Helaas kreeg ik daar niet het "zwembad-effect" mee. Ook een dubbele kanteltafeltest liet zien dat de kousen bij mij niets deden.
Aan het begin van de zomer kwam dr Visser met het lumineuze idee om nog een keer naar het zwembad te gaan. Nu om de hartslag te testen, weer in blokjes van 5 minuten, eerst op de kant, vervolgens in knie-diep water, daarna lies-diep water en als laatste weer in borstdiep water.
In knie-diep water gebeurde er niets met de hartslag. In liesdiep water zakte de hartslag een beetje na een minuut of 4, in borstdiep water werd de hartslag weer mooi laag.
Conclusie in mijn geval: Qua steunkousdruk moesten wij het "hogerop" zoeken.
De plaatselijke leverancier van steunkousen wilde daar wel over meedenken.
Inmiddels draag ik 2 maanden een hele hoge steunkous, die doorloopt tot aan mijn borsten. Persoonlijk aangemeten, compressie klasse 2.
Sinds het dragen van deze steunpanty is er een wereld voor mij open gegaan.
Ik heb veel meer kracht.
Ik ben helderder.
Ik ben niet meer duizelig.
Ik heb meer uithoudingsvermogen.
Ik herstel sneller.
Ik kan meer prikkels verdragen.
Afgelopen vrijdag ben ik weer bij dr Visser geweest voor een kanteltafeltest. Om te voorkomen dat die test vertroebeld zou worden door de steunkousen, mocht ik ze de hele dag niet dragen.
Een deel van de oude klachten kwamen in de loop van de dag terug. Wat mij vooral op viel was het algehele gevoel van zwakte. Lichamelijk, mentaal, emotioneel.
Met de steunkousen aan voel ik mij beter, maar zie ik er ook beter uit. Mijn ogen zijn helderder. Grootste compliment kreeg ik onlangs van een kennis op de atletiekbaan. Wij spraken elkaar daar in de kantine. Hij ging vervolgens naar buiten, waar een wedstrijd aan de gang was, ik ging aan het werk om de uitslagen in te voeren (!!!)
Na een uurtje liepen we elkaar weer tegen het lijf, waarbij hij mij enigszins verbaasd aansprak.. "He, Moon, we hebben strakjes gezellig staan praten, maar toen ik naar buiten liep bedacht ik pas dat er iets helemaal niet klopte.... Je ziet er niet meer uit als een dood vogeltje!!".
De kanteltafeltest (zonder steunkousen) verliep verbazend goed. Waar alle metertjes in februari van dit jaar nog voor flipperkast speelden tijdens en na het kantelen, bleven ze nu allemaal rustig. Het kantelen zelf voelde echt niet prettig aan, maar vervolgens stabiliseerde zich dat vrij snel.
Conclusie: De steunkousen hebben een ontzettend positief effect op mijn ME-klachten!!!
Na de test heb ik direct mijn steunkousen weer aangetrokken. De opgebouwde vermoeidheid voelde ik al weer snel verdwijnen. Vooral die algehele zwakte.
Dr Visser waarschuwde mij voor een stevige PEM. Terecht gewaarschuwd, maar achteraf onnodig. Zaterdag nog wel een brainfog, zondagavond nog wel een zeer pijnlijk lijf, maar that’s it. Ik heb zondagmiddag, tussen de buien door, zelfs nog heerlijk een half uurtje gewandeld