Hi allemaal!
Stand van zaken, ik ben laatst 8e geworden op een woning, helaas. Woning is nog niet toegewezen, maar hopen dat 7 mensen de woning afwijzen is ook ijdele hoop. Dus ik laat het maar los wat die woning betreft.
Helaas kom ik niet in aanmerking voor een gelijkvloerse woning of urgentie. Ik heb alles nagevraagd, maar is niet op mij van toepassing omdat ik niet aan de voorwaarden voldoe.
Vrijwilligerswerk niet direct afgeketst, maar heb voor mezelf besloten om het even uit te stellen. Maar ben eigenlijk ook wel weer aan het solliciteren, althans als er wat leuks op mijn pad komt. Over 2 weken weer een gesprek met st. Mee en er zou deze maand ook nog iets gepland staan met de arbo arts maar heb tot heden nog niets vernomen.
Dus dit is nu even de stand van zaken, tot de volgende update!
Groetjes, Gaby
Zelfstandig wonen
Moderator: Moderators
Zelfstandig wonen
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Zelfstandig wonen
Tnx voor de update, Gaby!
Ik ga toch nog even hard duimen dat die 7 mensen afzeggen. Doe ik voor mezelf namelijk vanaf 35e, haha. Je weet maar nooit, he?!
Jammer dat urgentie of gelijkvloers geen optie is.
Succes met solliciteren. Er kan idd zomaar iets leuks op je pad komen dat misschien wel haalbaar is.
Groetjes en ik lees je volgende update weer!
Ik ga toch nog even hard duimen dat die 7 mensen afzeggen. Doe ik voor mezelf namelijk vanaf 35e, haha. Je weet maar nooit, he?!
Jammer dat urgentie of gelijkvloers geen optie is.Succes met solliciteren. Er kan idd zomaar iets leuks op je pad komen dat misschien wel haalbaar is.
Groetjes en ik lees je volgende update weer!
Hoi Gabuutje,
Ik woonde al jaren zelfstandig toen ik ME kreeg en heb heel wat moeten aanpassen: iemand om het huis schoon te maken, boodschappenhulp, maaltijdenservice (kan niet meer zelf koken). Jarenlang kon ik het goed betalen van mijn salaris, maar nu ik werkloos ben is het passen en meten.
Voor allerlei informatie over financiele steun kan je ook eens navragen bij de sociaal raadslieden.
Je kan evt. huursubsidie (heet huurtoeslag tegenwoordig) krijgen en zorgtoeslag.
Huishoudelijke hulp kan je via de WMO aanvragen (via gemeente). Sociaal raadslieden moeten je daar ook mee kunnen helpen.
Vergeet niet dat jij degene bent die beslist of de tijd rijp is om op jezelf te gaan wonen en niet degene die je vanuit MEE begeleidt! Het is jouw leven en jouw beslissing.
Je kan ook overwegen om eerst ergens een kamer of etage te huren en intussen wachten op een zelfstandige woonruimte (lees: eigen huisje met eigen voordeur).
Kringloop en andere 2e hands winkels zijn geschikt om de eerste set spulletjes te kopen. Kijk ook eens op Marktplaats, daar zitten ook hele bruikbare dingen bij.
Heel veel succes,
Agnes
Ik woonde al jaren zelfstandig toen ik ME kreeg en heb heel wat moeten aanpassen: iemand om het huis schoon te maken, boodschappenhulp, maaltijdenservice (kan niet meer zelf koken). Jarenlang kon ik het goed betalen van mijn salaris, maar nu ik werkloos ben is het passen en meten.
Voor allerlei informatie over financiele steun kan je ook eens navragen bij de sociaal raadslieden.
Je kan evt. huursubsidie (heet huurtoeslag tegenwoordig) krijgen en zorgtoeslag.
Huishoudelijke hulp kan je via de WMO aanvragen (via gemeente). Sociaal raadslieden moeten je daar ook mee kunnen helpen.
Vergeet niet dat jij degene bent die beslist of de tijd rijp is om op jezelf te gaan wonen en niet degene die je vanuit MEE begeleidt! Het is jouw leven en jouw beslissing.
Je kan ook overwegen om eerst ergens een kamer of etage te huren en intussen wachten op een zelfstandige woonruimte (lees: eigen huisje met eigen voordeur).
Kringloop en andere 2e hands winkels zijn geschikt om de eerste set spulletjes te kopen. Kijk ook eens op Marktplaats, daar zitten ook hele bruikbare dingen bij.
Heel veel succes,
Agnes
Hiiiiiii! Hier even een update!
Ik zei laatst dat ik 8e was geworden op een woning en dat het wellicht ijdele hoop was om te verwachten dat 7 mensen voor mij zouden afhaken. Maar het is wel werkelijkheid geworden! Dinsdag 20 oktober 2009 ga ik tekenen en krijg ik de sleutels!
Het is echt een huisje naar mijn hart! Mijn moeder zei tegen die vrouw: ik praat misschien voor mijn beurt maar ze neemt de woning. En mijn moeder heeft al zoveel moeite om mij los te laten, dus dit zegt wel veel over het huisje. Daarnaast is het voor haar 5 minuten lopen en ze is er. Kijk heerlijk op het parkje en basisschool uit (vind het altijd zo gezellig klinken), heb al twee hanen gezien!
Mijn vriend, jaja, tot heden nog steeds helemaal geweldig mijn liefdesleven, steunt mij ontzettend. Maar alles gaat nu wel in stroomversnelling, liefde, huisje etc....
Nadeel is alleen dat ik maar een week de tijd heb om alles te regelen, want de woningstichting wil de atum niet verzetten. En ik heb helemaal niets, geen geld, geen spullen etc.... En er zijn wel mogelijkheden, maar het heeft allemaal zijn tijd nodig. Gelukkig schiet mij moeder het geld voor de eerste anderhalve maand voor, maar dat moet uiteindelijk ook terug. Maar zie wel, misschien moet ik daarna wel weer wat terugbetalen aan de gemeente en mijn moeder, maar zit dan wel op mezelf.
Zo nu even de huurtoeslag etc.... gaan regelen.
Groetjes!
Ik zei laatst dat ik 8e was geworden op een woning en dat het wellicht ijdele hoop was om te verwachten dat 7 mensen voor mij zouden afhaken. Maar het is wel werkelijkheid geworden! Dinsdag 20 oktober 2009 ga ik tekenen en krijg ik de sleutels!
Het is echt een huisje naar mijn hart! Mijn moeder zei tegen die vrouw: ik praat misschien voor mijn beurt maar ze neemt de woning. En mijn moeder heeft al zoveel moeite om mij los te laten, dus dit zegt wel veel over het huisje. Daarnaast is het voor haar 5 minuten lopen en ze is er. Kijk heerlijk op het parkje en basisschool uit (vind het altijd zo gezellig klinken), heb al twee hanen gezien!
Mijn vriend, jaja, tot heden nog steeds helemaal geweldig mijn liefdesleven, steunt mij ontzettend. Maar alles gaat nu wel in stroomversnelling, liefde, huisje etc....
Nadeel is alleen dat ik maar een week de tijd heb om alles te regelen, want de woningstichting wil de atum niet verzetten. En ik heb helemaal niets, geen geld, geen spullen etc.... En er zijn wel mogelijkheden, maar het heeft allemaal zijn tijd nodig. Gelukkig schiet mij moeder het geld voor de eerste anderhalve maand voor, maar dat moet uiteindelijk ook terug. Maar zie wel, misschien moet ik daarna wel weer wat terugbetalen aan de gemeente en mijn moeder, maar zit dan wel op mezelf.
Zo nu even de huurtoeslag etc.... gaan regelen.
Groetjes!
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Zeker blij, maar ik heb helemaal niets om er in te zetten! haha. Dus ik moet nu langs de gemeente etc... om te gaan lobbyen. en de woning wilde het perse op dinsdag de overdracht regelen. Ik heb nu de huurtoeslag wel geregeld, maar gas water een licht regel ik wel wat later. Want de eerste twee weken zit ik er toch nog even niet in. Het is ook wat binnen een week willen ze alles geregeld hebben, maar gemeente ed nemen rustig hun tijd!
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
WAUW, Gabutje. Wat ontzettend gaaf! Van harte gefeliciteerd!
Hier een beetje hetzelfde verhaal. Wij zijn gisteren gebeld, moeten volgende week gaan kijken en meteen beslissen. Helemaal nog niet de planning, maar wel een kans uit duizenden. Dus ineens op stel en sprong een hele grote, onvoorziene verandering. Als we het gaan doen dan...
Het is 28km van jou vandaan, dus wie weet als we heel erg fit zijn.... Of als we nog heel veel fitter zijn, kunnen we shoppen in Arnhem. Haha, moet ik nog wel heel veel beter worden!
Hier een beetje hetzelfde verhaal. Wij zijn gisteren gebeld, moeten volgende week gaan kijken en meteen beslissen. Helemaal nog niet de planning, maar wel een kans uit duizenden. Dus ineens op stel en sprong een hele grote, onvoorziene verandering. Als we het gaan doen dan...
Het is 28km van jou vandaan, dus wie weet als we heel erg fit zijn.... Of als we nog heel veel fitter zijn, kunnen we shoppen in Arnhem. Haha, moet ik nog wel heel veel beter worden!
O, spannend dus voor je! haha.
Kunnen we zeker doen, Arnhem is maar 20 minuutjes met de trein en ik ben redelijk mobiel ondanks mijn gezondheid. Het is allemaal wel snel snel, en ik zal waarschijnelijk ook wel wat schuld opbouwen, maar zolang er overzicht op is is het me wel waard!
Ik ben zeer benieuwd hoe het bij jou gaat lopen, keep me posted!
Kunnen we zeker doen, Arnhem is maar 20 minuutjes met de trein en ik ben redelijk mobiel ondanks mijn gezondheid. Het is allemaal wel snel snel, en ik zal waarschijnelijk ook wel wat schuld opbouwen, maar zolang er overzicht op is is het me wel waard!
Ik ben zeer benieuwd hoe het bij jou gaat lopen, keep me posted!
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
-
Gast
Hallootjes,
Inmiddels woon ik nu zo'n 10 maanden opmezelf en wilde mijn ervaring met jullie delen. Hierbij een nieuwe update.
Per 1 december 2010 heb ik officieel mijn intrek genomen in mijn nieuwe woning en daar woon ik tot heden nog met veel plezier in. Het huishouden ging de eerste paar maanden (3 mnd) erg goed, maar dat heeft denk ik ook met de adrenaline en het enthousiastme te maken. Het heeft heel lang geduurd voordat ik besefte dat het allemaal realiteit is geworden. Maar daarna ging het bergafwaarts, ik moest van het UWV verplicht een reintegratietraject volgen. Dat hield in dat ik vier ochtende in de week moest gaan werken met mogelijkheid van urenopbouw. Mijn cyclus werd s'ochtends werken, s'middags zodra ik thuis kwam probeerde ik te koken wat vaak gewoon niet gebeurde en daarna lag ik in bed. Het huishouden probeerde ik dan op mijn vrije dag een beetje bij te houden, wat ook niet altijd lukte. En in het weekend kwam mijn vriend dan en dan wil je toch andere dingen doen dan poetsen. Maar goed, hij hielp me dan wel en kookte heel lief voor mij. Gedurende de reintegratietraject is naar voren gekomen dat ik het heel moeilijk vinden om mijn energiepeil in balans te houden. Te veel geschakel in mijn hoofd, het hebben van een schoonfamilie die regelmatig verjaardagen hadden en ik dus hele weekenden in Limburg zat en het huishouden dat gerund moest worden, het huishouden en werken. pfff het is nogal wat. En ik ben dus ook vaak uitgevallen en dan voelde ikme gelijk schuldig. Ik heb het daar dan ook vaak over gehad met mijn contactpersoon die het rapport over mij moest gaan schrijven. En zij zag dat ik erg gemotiveerd was, waardoor mijn rapport in mijn optiek redelijk passend is op mij.
Er is geconcludeerd dat ik niet geschikt ben op het moment om door te stromen naar regulier werk. Mijn fysieke belastbaarheid is het probleem en is moeilijk te vertalen naar een werkgever. Een en al lof over mijn houding, ik ben een gemotiveerde werker. Zij stelde dan ook voor om huishoudelijke ondersteuning aan tevragen zodat ik meer energie overhoud om beter op andere dingen te focussen.
Tot aan de zomervakantie ben ik alleen wonende geweest, want ondanks dat de relatie leuk en blijft lopen heb ik erg veel in mijn leven gemist waardoor het niet goed zou zijn om gelijk afhankelijk te maken van mijn vriend. Maar uiteindelijk vond ik de woning te stil en heb ik besloten om twee kittens in huis te halen. Milo & Oona, en ze verrijken mijn leven enorm en die van mijn vriend ook. haha. Want hij had toch wel moeite om ze een lange tijd te missen nu ze zo in hun ontwikkeling staan. Onbedoeld is het dus toch zover gekomen dat hij zowat iedere dag bij mij was. Nu zijn we dan zover dat het misschien een goed idee zou zijn om proef te draaien en dat hij dus bij mij intrekt. Niet officieel, hij houdt zijn woning e.d. nog wel even aan. Maar wat blijkt, ik krijg door zijn aanwezigheid meer time terug. Ik heb koken ontdekt, en vind het nu leuk om daarmee te experimenteren. Sta regelmatig op en ben wat actiever dan normaal want ik doe de dingen nu ergens voor. Ik ben er van overtuigd dat ik kan werken, maar de afgelopen jaar is zoveel gebeurd dat voor ieder in onze positie zou gelden dat het gewoonweg wat meer tijd nodig heeft. Huisje, boompje, beestje en reintegratie. Ik heb het nu een beetje wel voor elkaar. Is het ideale leven? Nee, maar bestaat dat wel?
Het is me zwaarder gevallen dan ik dacht, maar het relativeren is zeker belangrijk. Ik heb zoveel om voor te bidden nu (spreekwoordelijk gezegd dan, want ik geloof niet). Mijn katten die alles draagelijk maken door hun geknuf en geknor, want ze zijn erg mensgericht en liggen ook het liefst alleen maar bij je. En een vriend die mij inspireert en support, en het mooie het is gelijkwaardig de relatie. Ik heb hem wat te bieden, zo voelt het ook en hij laat me dat ook keer op keer weten. Ik kan veel dingen niet, maar probeer dat dan ook vaak te verdoezelen door wat ik wel kan te doen. Ik kan brood smeren voor op zijn werk en soms verras ik hem wel door eens wat creatiever te doen. Het zijn een kleine beetjes liefde die het doen en daar kan hij van genieten.
Tot zover mijn update, ik laat nog weten hou het met de WMO gaat lopen voor huishoudelijke ondersteuning en met mijn aanvraag WIA traject.
Bedankt ook voor ieders steun en die mij gevolgd hebben. Ik weet dat meesten uit de periode toen ik me op deze forum aansloot ook wat minder actief zijn geworden op het forum. Maar jullie hebben me altijd er door heen weten te slepen.
Inmiddels woon ik nu zo'n 10 maanden opmezelf en wilde mijn ervaring met jullie delen. Hierbij een nieuwe update.
Per 1 december 2010 heb ik officieel mijn intrek genomen in mijn nieuwe woning en daar woon ik tot heden nog met veel plezier in. Het huishouden ging de eerste paar maanden (3 mnd) erg goed, maar dat heeft denk ik ook met de adrenaline en het enthousiastme te maken. Het heeft heel lang geduurd voordat ik besefte dat het allemaal realiteit is geworden. Maar daarna ging het bergafwaarts, ik moest van het UWV verplicht een reintegratietraject volgen. Dat hield in dat ik vier ochtende in de week moest gaan werken met mogelijkheid van urenopbouw. Mijn cyclus werd s'ochtends werken, s'middags zodra ik thuis kwam probeerde ik te koken wat vaak gewoon niet gebeurde en daarna lag ik in bed. Het huishouden probeerde ik dan op mijn vrije dag een beetje bij te houden, wat ook niet altijd lukte. En in het weekend kwam mijn vriend dan en dan wil je toch andere dingen doen dan poetsen. Maar goed, hij hielp me dan wel en kookte heel lief voor mij. Gedurende de reintegratietraject is naar voren gekomen dat ik het heel moeilijk vinden om mijn energiepeil in balans te houden. Te veel geschakel in mijn hoofd, het hebben van een schoonfamilie die regelmatig verjaardagen hadden en ik dus hele weekenden in Limburg zat en het huishouden dat gerund moest worden, het huishouden en werken. pfff het is nogal wat. En ik ben dus ook vaak uitgevallen en dan voelde ikme gelijk schuldig. Ik heb het daar dan ook vaak over gehad met mijn contactpersoon die het rapport over mij moest gaan schrijven. En zij zag dat ik erg gemotiveerd was, waardoor mijn rapport in mijn optiek redelijk passend is op mij.
Er is geconcludeerd dat ik niet geschikt ben op het moment om door te stromen naar regulier werk. Mijn fysieke belastbaarheid is het probleem en is moeilijk te vertalen naar een werkgever. Een en al lof over mijn houding, ik ben een gemotiveerde werker. Zij stelde dan ook voor om huishoudelijke ondersteuning aan tevragen zodat ik meer energie overhoud om beter op andere dingen te focussen.
Tot aan de zomervakantie ben ik alleen wonende geweest, want ondanks dat de relatie leuk en blijft lopen heb ik erg veel in mijn leven gemist waardoor het niet goed zou zijn om gelijk afhankelijk te maken van mijn vriend. Maar uiteindelijk vond ik de woning te stil en heb ik besloten om twee kittens in huis te halen. Milo & Oona, en ze verrijken mijn leven enorm en die van mijn vriend ook. haha. Want hij had toch wel moeite om ze een lange tijd te missen nu ze zo in hun ontwikkeling staan. Onbedoeld is het dus toch zover gekomen dat hij zowat iedere dag bij mij was. Nu zijn we dan zover dat het misschien een goed idee zou zijn om proef te draaien en dat hij dus bij mij intrekt. Niet officieel, hij houdt zijn woning e.d. nog wel even aan. Maar wat blijkt, ik krijg door zijn aanwezigheid meer time terug. Ik heb koken ontdekt, en vind het nu leuk om daarmee te experimenteren. Sta regelmatig op en ben wat actiever dan normaal want ik doe de dingen nu ergens voor. Ik ben er van overtuigd dat ik kan werken, maar de afgelopen jaar is zoveel gebeurd dat voor ieder in onze positie zou gelden dat het gewoonweg wat meer tijd nodig heeft. Huisje, boompje, beestje en reintegratie. Ik heb het nu een beetje wel voor elkaar. Is het ideale leven? Nee, maar bestaat dat wel?
Het is me zwaarder gevallen dan ik dacht, maar het relativeren is zeker belangrijk. Ik heb zoveel om voor te bidden nu (spreekwoordelijk gezegd dan, want ik geloof niet). Mijn katten die alles draagelijk maken door hun geknuf en geknor, want ze zijn erg mensgericht en liggen ook het liefst alleen maar bij je. En een vriend die mij inspireert en support, en het mooie het is gelijkwaardig de relatie. Ik heb hem wat te bieden, zo voelt het ook en hij laat me dat ook keer op keer weten. Ik kan veel dingen niet, maar probeer dat dan ook vaak te verdoezelen door wat ik wel kan te doen. Ik kan brood smeren voor op zijn werk en soms verras ik hem wel door eens wat creatiever te doen. Het zijn een kleine beetjes liefde die het doen en daar kan hij van genieten.
Tot zover mijn update, ik laat nog weten hou het met de WMO gaat lopen voor huishoudelijke ondersteuning en met mijn aanvraag WIA traject.
Bedankt ook voor ieders steun en die mij gevolgd hebben. Ik weet dat meesten uit de periode toen ik me op deze forum aansloot ook wat minder actief zijn geworden op het forum. Maar jullie hebben me altijd er door heen weten te slepen.
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Maar wat blijkt, ik krijg door zijn aanwezigheid meer time terug. Ik heb koken ontdekt, en vind het nu leuk om daarmee te experimenteren.
Ipv time moet het ritme zijn!
Mijn tekst scrolt niet mee, vandaar het moeilijk is om het goed te typen.
Ipv time moet het ritme zijn!
Mijn tekst scrolt niet mee, vandaar het moeilijk is om het goed te typen.
* Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen! (Loesje)
Heel leuk om te lezen. Het is leren door vallen en opstaan. Fijn dat je zo'n lieve vriend hebt die je liefheeft omwille van Jou.
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.