onbegrip in een relatie

Uw kind, uw partner, een familielid of kennis heeft ME? U kan er hier over praten of vragen stellen.

Moderator: Moderators

Gebruikersavatar
lies
Beginner
Berichten: 9
Lid geworden op: 25 apr 2010, 20:03

onbegrip in een relatie

Bericht door lies »

Hello iedereen,

Ik ben iemand van 31 jaar met CVS. Ik ga nog 4/5e werken, maar dat betekent dat ik naast de werkuren extreem veel moet rusten en altijd vroeg moet gaan slapen.

Ik merk nu dat mijn ziek-zijn zwaar doorweegt op mijn relatie en dit vind ik vreselijk! Mijn vriend is het beu om te horen dat ik me slecht voel en dat begrijp ik wel. Aan de andere kant is hij mijn beste vriend en bij wie moet ik anders mijn ware ik tonen?

Weten jullie hier een oplossing? Hoe gaan jullie om met CVS binnen jullie partnerrelatie?

Alvast bedankt voor een antwoordje terug!

Lies
Gebruikersavatar
verlorengezondheidman
Gevorderd lid
Berichten: 6231
Lid geworden op: 02 aug 2008, 17:24

onbegrip in een relatie

Bericht door verlorengezondheidman »

@Lies,

1000% herkenbaar echter weet ik hier helaas geen oplossing voor.....
Mede hierdoor ben ik al 15 jaar alleen, maar volgens mijn huisarts beeld ik me alles in.....
Een zoönose is een infectieziekte die kan worden overgedragen van dieren op mensen.
http://www.youtube.com/watch?v=wVQy9-cyL98

LyME en co's INFO-topic!
http://www.me-gids.net/index.php?name=P ... ht=#218551
Gebruikersavatar
lies
Beginner
Berichten: 9
Lid geworden op: 25 apr 2010, 20:03

onbegrip in een relatie

Bericht door lies »

Ik weet dat ik me mijn ziek-zijn niet inbeeld. Zo heb ik een chronisch tekort aan vitamine B12, chronische infectietekenen in mijn bloed (verstoorde witte bloedcellen, CRP,...), ...

Door te gaan werken, probeer ik zo goed als mogelijk deel te nemen aan de verwachtingen van onze maatschappij. Op die manier heb ik echter het gevoel dat ik de verwachtingen binnen mijn relatie niet nakom. Als andere mensen na het werk nog eens iets gaan drinken of naar de film gaan of zo, lig ik uitgeteld in de zetel en dit vaak met barstende hoofdpijn. Als we in het weekend ergens naartoe gaan, gebeurt het dat ik bijna ter plaatse in slaap zou kunnen vallen. Ik ben ergens niet de Lies die ik zou willen zijn voor mijn partner, maar tegelijk ben ik heel erg bang mijn relatie te zullen verliezen door mijn ziek-zijn.

Ik wil een goede werknemer en een goede partner zijn, maar hoe doe ik dit?

Ik weet het zelf allemaal niet meer :(
stier
VIP-donateur
VIP-donateur
Berichten: 1972
Lid geworden op: 15 apr 2010, 16:52
Locatie: Zuid-Holland

onbegrip in een relatie

Bericht door stier »

Lieve Lies,

Helaas erg herkenbaar. Ik heb dan geen relatie maar ook vaak het gevoel dat ik naar alles en iedereen tekort schiet. Met zo weinig energie als wij hebben kunnen we gewoon niet iedereen tevreden stellen. En vaak zijn mensen dan teleurgesteld, of ze haken af. Het is denk ik goed als je hem wel aangeeft dat je daarmee zit, dat je het ook graag anders zou willen maar dat je echt niet anders kan. Iedereen moet hier zijn eigen (harde) weg in zien te vinden. Veel sterkte!
Every day may not be good, but there's something good in every day.
JannekeB
VIP-donateur
VIP-donateur
Berichten: 2256
Lid geworden op: 28 jan 2009, 09:46

Bericht door JannekeB »

Pardon, is hij "het beu" ?? En jij niet dan??
Ik zou vragen waarom hij dit zegt. Gelooft hij je wel? Zo ja kun je afspraken maken over dingen in huis, hij heeft ook twee handjes hoor! En maak afspraken over hobby's, verjaardagen enz.

Gelooft ie je niet heb ik 1 advies: dumpen die gast.... :roll: Je kunt je energie beter ergens anders in steken. Ik praat uit ervaring :?
"I don't look sick? That's because my illness isn't on my face"

Hoe werkt LDN?
Gast

Bericht door Gast »

hoi lies,


welkom op dit forum
ik lees je wil een goede werknemer zijn, en een goede partner
maar zo vergeet je jezelf of niet?
dat je ziek bent is erg, maar je kunt er zelf niets aan doen, dat zou je partner en werk ook moeten inzien
maar helaas de wereld zit anders in elkaar, wat jij beschrijft maken heel veel mensen hier mee

probeer aan je partner uit te leggen, dat je al op je tenen loopt, en echt tijd nodig hebt om te rusten, anders stort je in, en houd je je werk ook niet meer vol
heel veel sterkte en groetjes
Gebruikersavatar
startdust
Actief lid
Berichten: 396
Lid geworden op: 01 nov 2010, 20:46
Locatie: nijmegen

Bericht door startdust »

na 2 jaar heeft mijn ex me ook verlaten.. echt kut maar wel logisch ze was 20 jaar en moet veder met haar leven.

als ik je een advies mag geven, hoe lastig het ook is. heb het er zo weinig mogelijk over, voor ons kan een dag een leidensweg zijn van 24 uur en kunnen we hier flink over mokken. voor een gezond iemand is een dag maar een dag en als hij tijdens die gewone dag weer ons leiden moet horen loopt deze gene ook vast op den duur.. tuurlijk moet je soms je verhaal kwijt!

Maar hou je eigen grens goed in de gaten,en op de momenten dat het kan lach en geniet dan zoveel mogelijk zonder het over een vaage ziekte te hebben.

persoonlijk was dit bij mij vaak wel het geval, ik liep totaal vast in ziekenhuizen dokters leraren enz ik had het hier teveel over..

ik hoop dat je het goed opvat!
Met de kennis van het heden verslaat de toekomst ons verLeden.

Nirvana; Oh Me
http://www.youtube.com/watch?v=zgDKHG4K ... re=related
Gebruikersavatar
cleopatra
Donateur
Donateur
Berichten: 455
Lid geworden op: 28 feb 2010, 16:19

Bericht door cleopatra »

Misschien is het uit onwetendheid of door onmacht dat hij zo'n uitspraken doet. Probeer hem zo goed mgl uit te leggen hoe het zit en maak hem duidelijk dat als hij wat meer de handen uit de mouwen steekt (in huishouden ed) jij ook iets meer energie overhoudt om eens iets leuks te doen.

Bovendien stel ik me de vraag of het wel goed is om 4/5 te gaan werken als je daarnaast echt niets meer kan (spreek uit ervaring)??
Nymf
Actief lid
Berichten: 299
Lid geworden op: 21 mei 2010, 09:41

Bericht door Nymf »

Lieve Lies,

In de eerste plaats wil ik heel veel succes wensen met alles, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is.

Mijn advies is ook om goed uit te leggen hoe je je voelt en wat je wel en niet kan, en hoe je leven binnen de relatie leefbaar kan zijn voor jou en voor jullie samen. Ga niet over je grenzen, dat maakt je alleen maar zieker.

En als hij echt van de uitputtig baalt, dan is hij misschien niet de goede partner voor je. Hoe vervelend dat ook voelt. Je partner moet de uitputting toch echt kunnen accepteren, anders is de relatie niet okee.

Veel sterkte, Marije
Gebruikersavatar
dino
Gevorderd lid
Berichten: 1455
Lid geworden op: 22 feb 2011, 14:20

Bericht door dino »

Anders zou je toch echt met werk moeten stoppen of in ieder geval minderen, denk dat dat ook ten goede komt aan jullie relatie.

Maar als je partner geen begrip heeft en zoals marije3 zegt: van de uitputting baalt, dan kun je eraan trekken wat je wil... maar soms is 't dan niet de juiste partner.

Misschien zou je met hem kunnen overleggen wat hij ervan zou vinden als je stopt met werken (minderen kan ook natuurlijk, maar even het extreme voorleggen). Vragen of hij denkt dat dat goed is voor de relatie en wat hij er verder van vindt.

Succes en sterkte.
Gebruikersavatar
marlène
Gevorderd lid
Berichten: 9364
Lid geworden op: 20 nov 2009, 09:34

Bericht door marlène »

Het is niet OK om te moeten overleven na je werk. Dit moet je bespreken met je arts. Je hebt recht op een leven. Leg hem uit welke gevolgen de ziekte heeft op je leven en je privé-leven dus dat er niets meer overschiet.

Je arts moet ingrijpen want het zal van kwaad naar erger gaan. Je zal je reserves nog meer gaan uitputten en je partner die het nu al niet begrijpt, kan het dan misschien helemaal niet meer trekken. Deze ziekte is niet te vatten, zelfs niet voor begripvolle partners.

Jij moet dringend gaan praten met je arts.
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com

Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Gebruikersavatar
moon72
Actief lid
Berichten: 371
Lid geworden op: 06 sep 2010, 14:09

Bericht door moon72 »

Hoi Lies,

Je hebt het over verwachtingen, maar; Van wie zijn die verwachtingen? Heeft jouw vriend tegen jou gezegd dat hij vind dat jij koste wat kost moet blijven werken, dat je daarna fluitend voor een goede maaltijd moet zorgen, gevolgd door vrolijk fladderend en poetsend door het huis rennen om de boel aan kant te maken?

Lekker extreem omschreven misschien, maar vergis je niet. Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik heb zo'n vermoeden dat dit voor veel mensen wel herkenbaar zal zijn. Bovenstaand verhaal lijkt op hetgeen wat ik dacht dat mijn partner van mij verwachtte. Het tegenovergestelde bleek waar. Hij zag mijn strijd en hij voelde zich onmachtig. Hij zag mij doordenderen en.... aftakelen. En geloof me, uiteindelijk werd hij inderdaad boos. Niet om wat ik niet kon, maar op dat wat ik toch deed.

Toen ik dat uiteindelijk doorkreeg was ik helemaal in de war. Moest er hard aan werken om niet langer aan verwachtingen te voldoen die er helemaal niet waren. Het gaat soms nog steeds fout, dan wordt ik netjes teruggefloten, want uiteindelijk is onze relatie sterker geworden.

Mijn advies is dan ook om het gesprek aan te gaan. Jij bent als eerste aan zet om met je billen bloot te gaan. Kijk heel eerlijk naar jezelf. Waarom wil jij zo veel werken? Wil JIJ dat echt?

Heel veel sterkte, maar ook veel liefde gewenst....
Wat je niet wilt dat je zelf geschiedt, doet dat ook een ander niet!
Gebruikersavatar
petraroos
Donateur
Donateur
Berichten: 5756
Lid geworden op: 31 mei 2009, 10:58
Locatie: Zuid-Holland

Bericht door petraroos »

hallo Lies,
let op dat de negatieve dingen niet te vaak terug komen in je relatie,
dat kost veel te veel energie.dat zuigt je helemaal leeg.
mijn relatie stapte op na 4 jaar.
ik ben nu 14 jaar alleen.
ik heb nooit de energie meer gehad om aan een nieuwe te beginnen,
ik zou trouwens niet weten waar ik iemand zou tegen komen,
ik zit ,lig ,hang ,alijd in bed.
zorg eerst goed voor jezelf, dan pas voor de ander.
sterkte en kracht.

lieve groetjes
petraroos
''ME telt vele kwalen,
wie wil ,kan ze komen halen.
ik ben ze liever kwijt dan rijk.''
JannekeB
VIP-donateur
VIP-donateur
Berichten: 2256
Lid geworden op: 28 jan 2009, 09:46

Bericht door JannekeB »

moon72 schreef:Hoi Lies,
Je hebt het over verwachtingen, maar; Van wie zijn die verwachtingen? Heeft jouw vriend tegen jou gezegd dat hij vind dat jij koste wat kost moet blijven werken, dat je daarna fluitend voor een goede maaltijd moet zorgen, gevolgd door vrolijk fladderend en poetsend door het huis rennen om de boel aan kant te maken? .
De verwachting van mijn ex was dit zeker wel, ik was immers niet ziek!? :roll: Maar in mijn nieuwe relatie projecteerde ik dat gevoel, het was een ingeprogrammeerd iets geworden, en ben ik mezelf de eerste maanden finaal voorbij gelopen.
We hebben er over gepraat en wat bleek? Lief boeit het niet of ik de afwasmachine wel of niet doe. Als het niet gaat liever niet zelfs! en liever wat minder doen in huis zodat ik energie over hou voor evt. Leuke dingen samen.
"I don't look sick? That's because my illness isn't on my face"

Hoe werkt LDN?
Gebruikersavatar
bloemetje
Columnist
Berichten: 5394
Lid geworden op: 02 nov 2009, 12:22
Contacteer:

Bericht door bloemetje »

Hi Lies, welkom hier op het forum. Wat een verdrietige toestand, ik kan me voorstellen dat je hier van ontdaan bent. Je kan je idd afvragen wat het over je partner zegt, maar da's natuurlijk niet het enige... Ik sluit me aan bij Cleopatra:
cleopatra schreef:Bovendien stel ik me de vraag of het wel goed is om 4/5 te gaan werken als je daarnaast echt niets meer kan (spreek uit ervaring)??
Is het een optie om een dag minder te gaan werken en dan elke week lekker een middag met je vriend een uitje te hebben? Al is het maar samen naar het bos of strand om uit te waaien. Zal jou als ontspanning ms ook goed doen? Je leven bestaat immers uit meer dan werken... Maar ook ik heb een gekleurde bril op, hoor. Vergeet niet dat je alle beslissingen die je neemt zelf moet doen, ongeacht wat wij hier van vinden. Of je vriend... Mijn gekleurde bril is dat ik alle dagen zo'n 18/19 u op de bank of in bed lig en niet op eigen houtje voor iets simpels als een boodschap de deur uit kan. Vandaar dat ik een andere afweging zou maken, maar nogmaals: dat is helemaal aan jou.

Wel goed dat je je daarvoor bij ons hebt aangesloten, kan je toch tenminste je ei kwijt, nietwaar? Meid, sterkte ermee!

Groetjes van Bloem
Plaats reactie