Zeer teleurstellend, ja ... Maar we mogen niet opgeven, ons niet monddood laten maken.

De weerspannigheid roept bij mij woede en verdriet op. Het draait voornamelijk om geld en macht en niets is zo'n gevaarlijk en martelend wapen als misbruikte psychologie.

Minister Onckelinckx kiest duidelijk voor de psychosociale "behandeling".
Terwijl ME/CVS een biomedische aandoening is.
Deze houding getuigt van onwil, domheid en gemakzucht.

Dr. Maes antwoord hierop zeer kort en goed. Mijn steun heeft hij.

Hermine, bedoel je euthanasie in het geval van ME/CVS, of in het algemeen? Eigenlijk in het algemeen. Maar ik neem aan dat wie euthanasie bespreekbaar vindt bij ondraaglijk lijden, zonder enig kans op verbetering laat staan genezing, begrijpt dat dit dan ook opgaat voor bepaalde zware graden van ME...

Hoewel ik altijd al dacht dat ik m'n ziekte te danken heb aan de waterpokken begin 1993, vraag ik me af of de aanzet niet eerder begon.
In 1989 verloor ik in de 5de maand van mijn zwangerschap m'n dochtertje. De oorzaak was een amnioninfectie. Naar het schijnt komt dat zelden voor.

Is euthanasie bespreekbaar voor jou? Ik bedoel daarmee, dat je vindt dat het màg overwogen en uitgevoerd worden in geval van ondraaglijk lijden?

Ik stemde ja.

Ik heb "anders" aangeduid. Mijn huisarts gelooft wel degelijk in ME/CVS maar ik merk dat hij zich onvoldoende informeert.
Ik weet meer dan hij

Ik ben dus niet geneigd er met hem nog over te praten, dat doe ik liever met mijn neurologe.